Józef Ignacy Kraszewski Józef Ignacy Kraszewski (pseud. Bolesławita) żył w latach 1[zasłonięte]812-18. Był powieściopisarzem, poetą, krytykiem literackim, publicystą, dziennikarzem, działaczem społecznym i politycznym. Tworzył powieści i pisał artykuły do czasopism. W powieściopisarstwie Kraszewskiego wyróżnić można trzy okresy: młodzieńczy (1[zasłonięte]830-18), wołyńsko-warszawski (1[zasłonięte]838-18) i okres drezdeński (od 1863 r.). Po cyklu powieści współczesnych i ludowych ostatni okres twórczości obfitował w powieści historyczne, dotyczące zarówno czasów starożytnych ("Rzym za Nerona"), XV wieku ("Krzyżacy 1410"), wieku XVIII ("Trylogia saska") oraz późniejsze "Saskie ostatki"), jak i innych, np. "Sto diabłów", "Macocha", Był autorem około 400 dzieł. Prezentowana powieść zamyka w jego twórczości dwudziestoletni okres, w którym sprawy społeczne wysunęły się na czoło problematyki jego utworów. Czytelnik - 1951. Stron - 113.