Hildzie ciężko przywyknąć do nowego życia w mieście. Od przeprowadzki do Trolberg minęły już całe tygodnie, ale nasza dzielna poszukiwaczka przygód wciąż tęskni za starym domem, położonym wśród fiodrów i dolin pełnych dziwów i magicznych stworzeń. W swoim nowym pokoju z widokiem na tłoczne ulice Hilda wspomina dawne przygody i wątpi, by kiedykolwiek udało jej się odnaleźć w tym raczej nudnawym miejscu. Wkrótce jednak wszystko zaczyna się zmieniać. Pewnego dnia Hilda dowiaduje się o dorocznej paradzie, która odbędzie się w Trolberg tego samego wieczora. Wezmą w niej udział wszyscy mieszkańcy miasta, a ulice wypełni feeria barw i bogate dekoracje. Hilda bardzo chce pójść na paradę razem z mamą, najpierw jednak wychodzi na przechadzkę z kolegami ze szkoły. Niestety, nie okazują się oni tak sympatyczni, jak by się wydawało - z widoczną satysfakcją rzucają kamieniami w siedzące na drzewie ptaki. Na ziemię spada raniony kruk, a Hilda podbiega, żeby mu pomóc. Zamierza się nim zaopiekować i go wyleczyć, szybko jednak orientuje się, że nie jest to taki sobie zwyczajny ptak. Przede wszystkim - umie mówić. Ponadto zapomniał, kim jest, a nawet - jak się lata! Na domiar złego koledzy zostawili Hildę, a ona nie ma pojęcia, jak wrócić do domu. Łączy więc siły z nowym przyjacielem i rozpoczyna poszukiwanie domu. W trakcie tej wędrówki natknie się na iście dziwaczne stwory - od trolli-wyrzutków, przez drapieżne lwy solne aż do złowieszczych Króli Szczurów - i dojdzie do wniosku, że Trolberg nie musi być wcale takim nudnym miejscem. Przy okazji wychodzi na jaw, że kruk ma do wypełnienia jakąś ważną misję - ale niestety nie pamięta jaką...