Hezbollah

w stosunkach międzynarodowych na Bliskim Wschodzie

Ożarowski Rafał

Wydawnictwo: Uniwersytet Gdański

ISBN:[zasłonięte]978-8326-766-4
Format: 17,0x24,0 cm
Liczba stron: 249
Oprawa: Twarda
Wydanie: 2011 r. 

Opis:

Współczesne stosunki międzynarodowe charakteryzują się bardzo intensywną dynamiką i szerokim zakresem zachodzących w nich przewartościowań. Upadek utrwalonego przez kilka dekad systemu dwubiegunowego, w którym to państwa bezwzględnie wyznaczały obszary aktywności i kierunki działania poprzez pryzmat rywalizacji dwóch supermocarstw, spowodował narodziny sytemu multicentrycznego. Ten mul-ticentryzm często kojarzony z występowaniem kilku podmiotów państwowych - od Stanów Zjednoczonych Ameryki (United States of America - USA, dalej także Stany Zjednoczone), uznawanych za mocarstwo uniwersalne, poprzez aspirującą do tej roli Chińską Republikę Ludową (ChRL, dalej także Chiny) czy Federację Rosyjską (FR, Rosja), aż po mocarstwa regionalne, m.in. Francję, Wielką Brytanię lub Indie - ma wielorakie oblicza. Okazuje się, że oprócz tradycyjnej rywalizacji międzypaństwowej, rozpatrywanej w kategoriach bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego, czy walki o utrzymanie stref wpływów istnieją inne, równoległe płaszczyzny relacji, współzależności i konfliktów, które znacznie utrudniają pojmowanie i analizowanie stosunków międzynarodowych. Państwa w XXI wieku, poza tym, że toczą rywalizację indywidualną bądź blokową z innymi podmiotami państwowymi, są narażone na szereg zagrożeń ze strony aktorów niepaństwowych, którzy to w jeszcze nie tak odległej rzeczywistości międzynarodowej traktowani byli przez wielu jako swoisty „dodatek" do państwowych stosunków międzynarodowych.
Konfrontacja i płaszczyzny współpracy aktorów niepaństwowych z państwami stanowią we współczesnej nauce o polityce jedno z ważniejszych wyzwań badawczych. Od początku lat 90-tych XX wieku, kiedy zaczęto objaśniać procesy globalizacyjne, pojawił się dyskurs na temat roli i znaczenia aktorów niepaństwowych w podwubie-gunowych uwarunkowaniach systemowych. Okazało się, że aktorzy transnarodowi czy subpaństwowi wielorakiego wymiaru dość sprawnie zaadaptowali się do nowej sytuacji w stosunkach międzynarodowych i efektywnie zaczęli korzystać z redukcji znaczenia granic państwowych, zwiększonej swobody przepływu kapitału i rozwoju technologii informatycznej. Jak to zostało trafnie określone przez Marshalla McLuha-na, „świat stał się globalną wioską".