.

.

Charakterystyka

.

Naturalna herbata owocowa z trawą cytrynową, hibiskusem, jabłkiem i lemonką. Herbata wzbogacana jest naturalną witaminą C, magnezem i wapniem. Trawa cytrynowa to zioło o podłużnych liściach, wyglądem przypominające trawę. Ma niezwykły smak i aromat cytryny ale bez jej kwaskowatości, za to z nutą imbiru.

Doskonała pozycja na co dzień, dla osób pijących herbatę z cytryną.

.

Wskazania

.

Jest to najlepsza herbata jeśli:

potrzebujesz poprawienia nastroju, relaksu

potrzebujesz pobudzenia bez uczucia kołatania

chcesz odżywić i wzmocnić organizm

chcesz opóźnić procesy starzenia

chcesz stosować profilaktykę zdrowotną

chcesz wspomóc procesy trawienia.

.

Skład

.

Naturalna herbata owocowa z trawą cytrynową, hibiskusem, jabłkiem i lemonką.

.

Właściwości

.

zawiera wiele witamin i minerałów, głównie witaminę C.

hibiskus wzmacnia odporność organizmu.

obniża ciśnienie krwi poprawiając przy tym krążenie zmniejszając ryzyko wystąpienia chorób serca.

redukuje napięcie i stresy.

działa kojąco, przeciwzapalnie, wzmacnia wątrobę, przyspiesza przemianę materii i oczyszcza organizm.

zapobiega zastojowi wody w organizmie poprzez swoje działanie moczopędne i antybakteryjne.

.

Sposób Parzenia - Herbaty Owocowe

.

Sposób przygotowania w kubku z zaparzaczem (poj. 300 ml.):

do zaparzacza wsyp pełną łyżeczkę suszu owocowego

powoli zalej wrzącą wodą, odczekaj 6-8 minut (lub max 10 min.)

wszystkie owoce nadają się do zjedzenia

.

Sposób przygotowania w czajniku (poj. 500 ml.-1000 ml.):

do czajnika wsyp pełną łyżkę stołową suszu owocowego

powoli zalej wrzącą wodą, odczekaj 6-8 minut (lub max 10 min.)

wyciągnij sitko z czajnika (lub odlej napar do filiżanek lub osobnego czajniczka)

wszystkie owoce nadają się do zjedzenia

.

Herbata owocowa

.

Prawdziwa herbata to susz liści z roślin o tej samej nazwie. Jednak takim mianem przyjęło się nazywać także inne napary przygotowane z gotowych mieszanek owocowych i kwiatowych. Tego rodzaju napój nie dość że ma właściwości pokrzepiające, pomaga również w problemach zdrowotnych.

Pite przez nas codziennie herbaty z owocami, mają dobroczynne działanie o którym niejednokrotnie nie mamy pojęcia. Dlatego warto zapoznać się z ich wpływem prozdrowotnym. Częstym dodatkiem owocowych kompozycji do zaparzania jest hibiskus. Ma on nadawać wspaniały, mocny, fioletowo-czerwony kolor, ale poza walorami estetycznymi jest on bogatym źródłem witaminy C, potrafi obniżać ciśnienie krwi czy wpływać korzystnie na pracę serca. W nieco mniejszym stopniu, ale jednak obniża poziom złego cholesterolu, z którym większość z nas się boryka i pomaga usprawnić funkcjonowanie wątroby.

Susz zalany wrzątkiem jest kwintesencją smaku, a jego regularne picie z pewnością przyniesie zamierzone efekty.

.

Pijmy zdrowo

.

Należy zadbać, aby herbata, której używamy, zachowywała długo swoje zalety. Sposób jest prosty: trzymajmy ją z dala od ziół i przypraw, aby nie nabrała ich aromatu, a także przechowujmy w szczelnym opakowaniu, aby nie zwietrzała. Używajmy dobrej wody: bez zapachu, smaku, chloru, wody miękkiej, a więc bez nadmiaru soli mineralnych. Do jej oczyszczenia możemy użyć filtrów dzbankowych. Jeśli używamy czajnika, warto często czyścić go z kamienia – na przykład roztworem octu spirytusowego (1/3 butelki octu, dopełniamy wodą). Używajmy wody w stadium „białego wrzenia”. Rozróżnia się aż trzy etapy jej gotowania: pierwszy, gdy odrywają się małe, pojedyncze pęcherzyki; drugi, gdy duża ilość pęcherzyków sprawia, że woda staje się biała; trzeci wreszcie – znane nam wszystkim bulgotanie. Stadium drugie jest najbardziej pożądane; woda wciąż jeszcze jest mocno natlenowana, a jej temperatura to już 96 st. C. Zdrowie to obiektywne orzeczenie lekarza, ale i subiektywnie odczuwany stan. Podobnie subiektywnie odczuwamy smaki i zapachy, dlatego nie bójmy się dodawać do herbaty miód, cytrynę czy goździki. Dbajmy o to, by sprawić przyjemność wszystkim zmysłom, pamiętajmy jednak, że wówczas napar traci swój głęboki smak przyjmując obce aromaty. Spróbujmy zatem pić też w tradycyjny sposób – bez dodatków i słodzików.

Pamiętajmy, aby użyć odpowiedniej ilości suszu – nie za mało, abyśmy poczuli jej prawdziwy smak (reguła mówi, że parząc herbatę na 4 osoby wsypujemy 4 łyżeczki suszu plus jedną dodatkową na czajniczek). Pozwólmy herbacie „rozwinąć skrzydła”. Suszone przez wiele dni listki muszą mieć miejsce, by się rozprostować. Nie ściskajmy jej więc w małych, metalowych domkach do parzenia; użyjmy na przykład sitka, które da jej przestrzeń, a nam możliwość wyjęcia herbaty w odpowiedniej chwili.

Strzeżmy czasu zaparzania: 2 minuty wystarczą, jeśli chcemy naparu pobudzającego, natomiast jeśli zależy nam na napoju relaksującym i uspokajającym, potrzebujemy około 4-5 minut. Pamiętajmy, że każda herbata wymaga odpowiedniej temperatury: czarną i czerwoną zalewamy wrzątkiem, zieloną i białą wodą o temperaturze ok. 75 st. (tzw. ostudzony wrzątek), czyli 10 minut po zagotowaniu. Zamiast czekać, można wodę ostudzić przelewając ją osiem razy z naczynia do naczynia.

Nie kierujmy się kolorem – teina, pobudzający składnik herbaty, jest bezbarwna, nieprawdziwe jest więc skojarzenie: im esencja ciemniejsza, tym mocniejsza. Smak goryczki także nie jest dobrym wyznacznikiem mocy naparu; świadczy raczej o zbyt ostrych warunkach zaparzania. Przy wyborze herbaty szlachetnej kierujmy się wszystkimi zmysłami, ale przede wszystkim smakiem. Używajmy porcelany – to najlepszy materiał dla czajniczków, w których parzy się herbatę. Jeśli użyjemy białej zastawy, będziemy mogli z łatwością ocenić barwę naparu. Nie zapominajmy, żeby pić herbatę świeżą, a więc przygotować ją bezpośrednio przed spożyciem. Jej aromat wytwarza się w trakcie parzenia i utrzymuje jeszcze przez około 6 minut. No i przede wszystkim – delektujmy się! Pijmy w gronie przyjaciół, bez pośpiechu, słuchając muzyki.