NATUR-VIT

Herbata korzenny bukiet

Połączenie imbiru, goździków i lukrecji z orzeźwiającym jabłkiem i skórką dzikiej róży tworzy herbatkę o mocnym naturalnym aromacie i wyrafinowanym smaku.

Masa netto: 100 g.

Skład: jabłko, skórka dzikiej róży, rodzynki, kwiat hibiskusa, skórka pomarańczy, korzeń lukrecji, goździki, kłącze imbiru

Dzika róża wykazuje działanie wzmacniające, odżywcze, witaminizujące, oczyszczające, przeciwzapalne, ściągające, poprawiające trawienie, żółciopędne, wykrztuśne, przeciwgorączkowe, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, wzmacniające nerki oraz krew, zwiększające popęd płciowy, regulujące miesiączkowanie i przeciwdepresyjne.
Wielokierunkowe działanie róży wynika z dużej zawartości witaminy C, w połączeniu z innymi witaminami. Witamina C w organizmie bierze udział w procesach utleniania i redukcji, a to podstawowe procesy toczące się w całym organizmie we wszystkich narządach i we wszystkich tkankach. Warto nadmienić, iż witamina C zawarta w róży jest aktywna i trwała w przeciwieństwie do syntetycznej, która przedawkowana jest przyczyną m.in. biegunki czy kamieni nerkowych.
Cenną właściwością witaminy C jest hamowanie powstania nitrozoamin, które są związkami rakotwórczymi i powstają w przewodzie pokarmowym po spożyciu przenawożonych azotem roślin i innych pokarmów zawierających nadmiar azotu, między innymi wędlin.
Zapotrzebowanie na witaminę C wzrasta u dzieci, u kobiet w ciąży oraz u matek karmiących, w czasie choroby, zwłaszcza przebiegającej z gorączką, u palaczy, u alkoholików, u ludzi pijących dużo kawy i herbaty, u lekomanów i u narkomanów.
Owoce róży stosuje się w spadku odporności organizmu, w osłabieniu mechanizmów obronnych, w chorobach zakaźnych, przeziębieniach, w infekcjach bakteryjnych i wirusowych, zwłaszcza przebiegających z wysoką gorączką, a także w chorobie nowotworowej. Różę stosuje się również u rekonwalescentów po wszelkich chorobach, szczególnie długotrwałych, zakaźnych, po wszelkiego typu operacjach.

Hibiskus (kwiat malwy sudańskiej) to wyjątkowo cenne źródło naturalnej witaminy C oraz wapnia, witamin i soli mineralnych.
Przyspiesza on przemianę materii, zmniejsza wchłanianie w jelitach, działa wzmacniająco na wątrobę i oczyszcza organizm. W afrykańskiej medycynie ludowej przypisuje się mu antybakteryjne i moczopędne działanie, dzięki czemu zapobiega zastojom wody w organizmie. Kwiat hibiskusa ma również właściwości obniżające ciśnienie krwi, a polisacharydy wzmacniają odporność organizmu. Działa on też kojąco, przeciwzapalnie oraz łagodzi podrażnienia.

Lukrecja wykazuje działanie wykrztuśne w obrębie oskrzeli, krtani i gardła, pobudza czynności wydzielnicze górnych dróg oddechowych. Działa przeciwzapalnie na błony śluzowe żołądka i jelit, hamuje rozwój bakterii, działa gojąco w przypadku wrzodów przewodu pokarmowego oraz rozkurczająco na mięśnie gładkie oskrzeli, dróg moczowych, naczyń krwionośnych i przewodu pokarmowego. Ma ona również działanie przeciwnowotworowe, zwłaszcza w obrębie żołądka oraz działanie wzmacniające i immunologiczne (zwiększające mechanizmy obronne organizmu człowieka), a także przeciwbólowe.
Stosuje się ją w chorobach układu oddechowego, w nieżycie oskrzeli i gardła, w zapaleniu oskrzeli i w astmie, w uporczywym, suchym kaszlu, w zaflegmieniu górnych dróg oddechowych, w chrypce, w zapaleniu migdałów i dziąseł, w stanach gorączkowych, po zabiegach chirurgicznych w przewodzie pokarmowym, w stanach zagrożenia chorobą nowotworową, w nieżytach żołądka, w celu wzmocnienia śledziony, w nerwicy żołądka i wątroby, w bólach brzucha, we wzdęciach, w kolce jelitowej oraz zaparciach. Polecana szczególnie dla diabetyków.

Goździk ma działanie pobudzające, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe, miejscowo przeciwbólowe, rozkurczowe, łagodzące, wiatropędne, zapobiegające wymiotom.
Dawniej stosowano go w chorobach mózgu, w kołataniu serca, w braku apetytu i innych dolegliwościach trawiennych.

Imbir wykazuje działanie ogrzewające, stymulujące i wzmacniające zwłaszcza na żołądek i nerki, napotne, wykrztuśne. Poprawia on apetyt, trawienie i niweluje uczucie pełności, zwłaszcza po spożyciu pokarmów tłustych. Bezcenną właściwością imbiru jest jego działanie odtruwające, które polega na unieczynnianiu różnych szkodliwych czynników w organizmie – toksyn, które powstały w procesie wadliwej przemiany materii lub dostały się do organizmu z zewnątrz z pożywieniem bądź z nieprawidłowo podanymi lekami. Imbir działa również na układ oddechowy wykrztuśnie i napotnie, rozgrzewa płuca i likwiduje dreszcze, przeciwdziała penetracji zimna i toksyn do głębszych warstw organizmu.
Stosuje się go w chorobach układu pokarmowego jako środek pobudzający i rozgrzewający żołądek, w przypadku braku apetytu, przy wzdęciach, niestrawności i zaflegmieniu przewodu pokarmowego, w biegunce oraz w chorobie lokomocyjnej. Również w ogólnym osłabieniu i w wyczerpaniu organizmu, w uczuciu głębokiego wychłodzenia ciała, przy zmarzniętych dłoniach i stopach oraz w chorobach układu oddechowego przy przeziębieniu, katarze, dreszczach i w zaflegmieniu płuc.