.

.

Charakterystyka

.

Zielona herbata naturalnie aromatyzowana kwiatami jaśminu to tradycyjna kompozycja dająca jasny, relaksujący napar o kuszącym, egzotycznym aromacie. Aromat jaśminu jest bardzo intensywny i równocześnie tak bajkowy, tak piękny, że chwila z herbatą jaśminową jest chwilą zapomnienia, a po jej wypiciu następuje niesamowity przypływ energii. Doskonała po południu, w towarzystwie ostrych i wyrazistych potraw. Wzmacniająca, orzeźwiająca, a zarazem delikatna i aromatyczna. Parzymy ją podobnie jak inne herbaty zielone, czyli 2-3 minuty. Wodę po zagotowaniu należy nieco przestudzić (około 1 minuty) i dopiero wtedy zalać nią torebki. Polecamy bez dodatków - aromat jaśminu przeważnie niezbyt dobrze komponuje się z cukrem. Jednak szczególnie w przypadku tej herbaty jest to kwestia gustu.

..

Skład

.

Składniki: naturalnazielona herbata, kwiaty jaśminu (1%)

..
Wszystko o herbacie

(CAMELLII SINENSIS)

..

Sztuka parzenia herbaty – porady Merilla J. Fernando

..

“Herbata to coś więcej niż gorący napój” - zwykł mawiać Merrill J. Fernando, cejloński plantator i twórca marki Dilmah, jeden z najbardziej doświadczonych kiperów i ekspertów w dziedzinie herbaty na świecie. - “Wyrazem tego są zarówno piękne słowa poetów i filozofów jakie jej poświęcono, związane z nią wspaniałe rytuały i obyczaje, jak również nasze spotkania z przyjaciółmi, tak często odbywające się przecież właśnie przy filiżance herbaty. Na pewno warto zadbać o to co pijemy w tych chwilach wytchnienia. I zaręczam: wysokiej jakości herbata odwdzięczy się Wam stukrotnie za atencję z jaką ją przygotujecie.”

Według zapewnień Merrilla J.Fernando, wystarczy przestrzegać tylko kilku prostych reguł, aby herbata obdarowała nas pełnią swych walorów. Przede wszystkim należy zaopatrzyć się w ... wysokiej jakości herbatę.

Kupując herbatę w sklepie powinniśmy uważnie przeczytać informacje podane na opakowaniu, przede wszystkim te, które dotyczą miejsca zbiorów oraz miejsca i sposobu pakowania. Herbata jest rośliną higroskopijną, łatwo wchłania wilgoć i obce zapachy, łatwo też wietrzeje. Dlatego jest rzeczą niezwykle istotną, aby została szczelnie zapakowana jak najprędzej po zbiorach i przetworzeniu:

- herbata powinna więc pochodzić z jednego kraju i jej pakowanie powinno odbywać się w tym samym kraju (w odróżnieniu od mieszanek składających się z herbat o różnym pochodzeniu, mieszanych i pakowanych wiele miesięcy po zebraniu);
- opakowanie powinno być hermetyczne - tylko wówczas gwarantuje zachowanie wszelkich walorów świeżych herbat wysokiej jakości.

Spełnienie powyższych warunków nie stanowi oczywiście gwarancji wysokiej jakości (najważniejszego kryterium, czyli dobrej jakości samych listków, niestety nie możemy sprawdzić oglądając opakowanie), ale jeśli herbata pochodzi ze słynącego z produkcji herbaty kraju (np. ze Sri Lanki, czyli Cejlonu) i została w tym samym kraju hermetycznie zapakowana (np. w folię aluminiową, szczelną puszkę, itp.), to mamy wszelkie przesłanki, aby przypuszczać, że jest to dobra herbata.

Najwyższej jakości listki są podstawowym, ale nie jedynym składnikiem doskonałej filiżanki herbaty. Równie ważna jest woda. Do przygotowania naparu najlepsza jest świeża i świeżo zagotowana woda źródlana (ewentualnie mineralna). Nigdy nie należy używać dwukrotnie przegotowanej wody, gdyż niska zawartość tlenu tłumi aromat szlachetnych herbat. Do czystego i suchego czajniczka sypiemy łyżeczkę herbaty na osobę (lub 1 torebkę ekspresową) i dodatkowo 1 łyżeczkę “dla czajniczka”, a następnie zalewamy wrzątkiem (strumień kierujemy bezpośrednio na listki lub torebkę) i przykrywamy.

Najlepiej użyć ok. 200 ml wody na każdą łyżeczkę herbaty. Po minucie napar należy zamieszać, a następnie pozostawić pod przykryciem na kolejne 2-3 minuty. Pojedyncze porcje można oczywiście parzyć bezpośrednio w filiżance lub kubku z przykrywką. Torebek ekspresowych nie wyciskamy po zaparzeniu, gdyż wydostaje się wówczas nadmierna ilość kofeiny, której listki naturalnie by nie wypuściły. Do podania herbaty najlepiej używać filiżanek lub kubków z białej porcelany - tylko takie naczynia pozwalają w pełni docenić przepiękny kolor naparu.

Powyższe uwagi dotyczą herbat czarnych - herbaty zielone parzy się inaczej. Przede wszystkim nie używamy w tym wypadku wrzątku - po zagotowaniu wody należy odczekać około minuty, aby nieco ostygła. Parzyć należy około 2 minut, a dla otrzymania mocniejszego naparu do 3 minut. Im dłuższe parzenie, tym bardziej gorzki napar. Z kolei herbaty typu ulung parzymy we wrzątku, parzenie trwać jednak powinno również bardzo krótko - w sumie najwyżej 2 minuty (po minucie napar należy zamieszać). Zarówno herbaty zielone jak i ulung mogą być parzone dwu lub nawet trzykrotnie – napar kolejnych filiżanek będzie miał inne, ale równie ciekawe walory. Przy kolejnym parzeniu liście w czajniczku ponownie zalewamy świeżo zagotowaną wodą i czekamy około pół minuty dłużej, niż zwykle.

Herbaty zielone podajemy bez dodatków. Jeśli zaś chodzi o herbaty czarne - tu wszystko zależy już od naszego gustu. Cukier, miód, mleko, mięta, cytryna, imbir – różne gatunki herbat czarnych lepiej lub gorzej komponują się z tymi i innymi dodatkami.

Na pewno nie zaszkodzi poeksperymentować. Merrill J. Fernando opowiedział nam o swoich preferencjach: “Najczęściej pijam herbatę bez cukru i bez innych dodatków, uwielbiam bowiem naturalny smak herbaty. Do czarnej herbaty przyrządzonej wg wspomnianych proporcji lubię czasem dodać zmielony goździk i dwa ziarna kardamonu na cztery filiżanki naparu, lekko posłodzić i dodać ciepłego mleka.”

.

.
źródło: Dilmah