 |
|
Tak pisali o nas:
Rzecz o Książkach
Źródło : Tomasz Stańczyk, Rzeczpospolita 02.02.2008
Herbarz najwyżej zatwierdzony
Pomysł wydawania reprintów nigdy nie wydaje się bardziej sensowny, niż gdy chodzi o książkę nie tylko rzadką, lecz jednocześnie wyjątkowo niedostępną dla kieszeni czytelnika.
Taki właśnie jest przypadek wydanego w 1853 roku w Warszawie „Herbarza rodzin szlacheckich Królestwa Polskiego najwyżej zatwierdzonego“. Pod koniec ubiegłego roku na aukcji w Warszawie został sprzedany za 14 tysięcy złotych. Niemal jednocześnie ukazało się jego fotooffsetowe wydanie. Jest on zwany herbarzem Pawliszczewa, od nazwiska wysokiego urzędnika carskiego obarczonego zadaniem wydania takiej publikacji. Poprzedziła je lustracja szlachty Królestwa Polskiego, która musiała udowodnić swoje prawa do herbu.
Kolorowym podobiznom 135 herbów wykonanych, jak podkreślono we wstępie, przez najprzedniejszych petersburskich rytowników towarzyszą – oczywiście w dwóch językach – ich skrupulatne opisy i wykazy 389 rodzin, które je noszą. Najciekawsze są informacje o nadaniach szlachectw i herbów przez carów Aleksandra I i Mikołaja I. Mieszane uczucia budzą te, które zostały otrzymane za „niezłomną wierność i przywiązanie do tronu“. Właśnie z tego powodu został hrabią Aleksander Walewski. Jednak w innych przypadkach chodziło o uhonorowanie pracy dla kraju, czyli Królestwa Polskiego, jak w przypadku Wojciecha Langego, budowniczego kanałów żeglownych, lub sumiennej, długoletniej służby urzędniczej dyrektorów, komisarzy, inspektorów. Jeden z nich, Józef Majewski, otrzymał herb o znamiennej nazwie Dosługa. Bywało, że dzieci były podnoszone do stanu szlacheckiego za pełne poświęcenia czyny swoich rodziców. Taki był przypadek dzieci Jana Danielskiego, komisarza obwodu pułtuskiego, który zmarł „przez gorliwość swoją o dobro ludzkości w czasie panującej w tym powiecie choroby cholery“. Nobilitowany aptekarz, także za zasługi w zwalczaniu cholery, dostał w herbie czarę z wężem, a nauczyciel trzy gęsie pióra. Car nie pomijał neofitów, nadając herb i szlachectwo Wołowskim i Fraenklom.
„Herbarz rodzin szlacheckich Królestwa Polskiego najwyżej zatwierdzony“. Reprint wydania z 1853 r.Wydawnictwo graf_ika, Warszawa 2007
|
|
 |
|
|
Prezentujemy Państwu reprint książki:
"Herbarz rodzin szlacheckich Królestwa Polskiego najwyżej zatwierdzony"
wydany w Warszawie w 1853 roku przez Mikołaja Pawliszczewa
|
 |
 |
|
|
"W artykule 65 Prawa o szlachectwie pod dniem 25 czerwca roku 1836 włożony został na Heroldyę obowiązek ułożenia Herbarza Szlachty Królestwa. Przeto Namiestnik Królestwa J. O. Książę Jan Warszawski Hrabia Paskewicz Erewański rozkazał Heroldyi i Naczelnemu Prokuratorowi, aby zajęli się ułożeniem Herbarza Szlachty Królestwa.
Heroldya używa do ułożenia Herbarza aktów i oryginalnych dokumentów. Herbarz utrzymywany jest przez Heroldyę bez różnicy Województw (dziś Gubernii). Zawiera rysunki i opisanie herbu każdej familii szlacheckiej z wyjaśnieniem jej pochodzenia, zawiera w sobie trzy oddziały, odpowiadające trzem kategoryom, na jakie powołane Prawo z roku 1836 Szlachtę Królestwa rozdzieliło. Pierwszy Oddział obejmuje rodziny zaszczycone tytułami honorowemi, stanowiącemi dla Szlachty wyższy stopień znamienitości. Drugi zawiera rodziny, które nabyły stanu szlacheckiego po ogłoszeniu Prawa z roku 1836, trzeci zaś rodziny, które nabyły tego stanu po ogłoszeniu tegoż Prawa.
Uporządkowanie herbów w Pierwszym Oddziale z powodu niewielkiej ilości Szlachty nie wymagało osobnego systematu. W Drugim i Trzecim przyjęty został porządek abecadłowy podług herbów. Heraldyka albowiem Polska w tem jest szczególną i od innych odmienną, że w niej każdy herb ma swoją odmienną nazwę i często przez liczne rodziny jest używanym. Dowód tego widzieć można i w niniejszym Herbarzu, w którym 135 opisanych herbów odnosi się do 389 rodzin.
Drzeworyty herbów zostały zamówione u najlepszych rytowników w Petersburgu. W końcu dzieła dołączone są dwa wykazy alfabetyczne, jeden herbów, a drugi familii szlacheckich, które tychże herbów używają".
Liczę, że tym, przepisanym z oryginalnego wstępu Herbarza, tekstem wzbudzę zainteresowanie Państwa i zachęcę do zakupu.
Opis pozycji
Wydawca: Graf_ika
Przedruk metodą fotooffsetową
Data wydania: 2007
Format: 17,5 x 25,5 cm
Oprawa: twarda, ekoskóra
Dwa tomy w jednym woluminie Tom I - 238 str., Tom II 238 str.
ISBN : 978-83-[zasłonięte]268-5-8
 |
| GALERIA |
Zeta_Ars - W Y B R A N E O F E R T Y |
© 2[zasłonięte]005-20
Net_Studio |
? |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ważne
Każdy udział w licytacji lub dokonanie zakupu przez Kup teraz jest wiążące.
Prosimy o przemyślane zakupy i o zapoznanie się z regulaminem. Udział w aukcji oznacza bowiem jego pełną akceptację!
Uprzejmie informujemy, że wysyłki są realizowane w momencie zaksięgowania wpłaty na naszym koncie.
Sprawdź nasze komentarze
O nas:
Naczelną naszą dewizą jest odkopać, odkurzyć, odświeżyć i upowszechnić to co niedostępne dla zwykłych ludzi, to co zakopane w magazynach, na półkach bibliotek, antykwariatów i muzeów.
Cymelia... skarby naszej (i nie tylko) kultury i sztuki, architektury, kartografii, literatury...
Zeta Ars zajmuje się sprzedażą reprintów białych kruków, cymeliów, starych map, rycin, grafik itp. Na część wydawnictw znajdujących się w naszej ofercie posiadamy wyłączność sprzedaży. Podejmując decyzję o druku i wprowadzeniu do oferty, staramy się, aby produkt końcowy spełniał kryteria najwyższej jakości przy zachowaniu niewygórowanej ceny. Prowadzimy sprzedaż zarówno detaliczną jak i hurtową.
Dane kontaktowe:
PHU "Zeta"
Al. W.Korfantego 179B
40-153 Katowice
tel.:032 [zasłonięte] 07
faks: 032 [zasłonięte] 15
tel.: 22 [zasłonięte] 94
tel. kom. 660 [zasłonięte] 919
[zasłonięte]@zeta-ars.pl
Numer Rachunku bankowego: 70-[zasłonięte]00076-[zasłonięte]033000[zasłonięte]0638
Nasz komunikator GG:
|
|
|
|
