Adam Boniecki, Herbarz polski, t- 1-17+dodatek

Nieukończone dzieło genealogii szlachty polskiej, uważane za najobszerniejszy, i najlepiej sprawdzony zbiór drzew rodowych. Zawiera ponad 400.000 osób. Obecne badania wykazują wiele błędów zawartych w herbarzu, mimo to jest ich jednak dużo mniej niż w innych historycznych herbarzach, gdyż autor opierał się wyłącznie na źródłach pisanych i dokumentach. Układ opiera się na nazwiskach i skupia się głównie na historiach rodzin, choć przedstawione są też podobizny herbów. Herbarz obejmuje litery od A – M. Wśród źródeł znajdują się także zniszczone w czasie wojny – np. Metryka Koronna czy księgi trybunalskie. Herbarz Bonieckiego jest niemal jedynym wypisem z tych źródeł.