Tytuł:
|
Z chwil, które zbiegły -
wiersze
|
Autor:
|
Henryk Wroński
|
Wydanie:
|
Gebethnera i Wolffa 1926
|
Stron:
|
110
|
Stan:
|
Dobry, oprawa miękka, książka szyta
|
Wymiary:
|
17 x 11 cm
|
Płatność: przelew bankowy
bezpośrednio na moje na konto
43 2490 [zasłonięte] 0[zasłonięte]0050000 [zasłonięte] 434336 (Alior Bank S.A.)
Dostawa: list polecony, koszt wysyłki 8 zł.
TREŚĆ
Sfr.
PRZEZ KRWI OPARY DO WOLNEJ OJCZYZNY........... 5
Wojna............ 7
Przy huku armat I—VIII..... 9—16
Szarża pod Rokitna....... 17
Na akt 5 listopada 1916 r..... 18
Na wejście legionów do Warszawy . 20
Na przejście wojsk Hallera
na Ukrainę 22
Na księgi różnokolorowe..... 23
Samolot ........... 24
Gazy trujące .
....... 25
Ruiny Kalisza......... 26
Wilsonowi I—III ....... 27—29
Na śmierć cara........ 30
Na kapitulację Niemiec..... 32
Zmartwychwstała.......... 38
Hymn — Hasło Narodu..... 40
Dzieci lwowskie........ 42
Na konferencję pokojową .... 45
Sierpień 1920 r......... 46
Pokłonne morzu........ 49
Na wręczenie buławy
marszałkowskiej
Józefowi Piłsudskiemu..... 52
Śląsk............ 54
Z TATR............. 59
Widok gór I—III........ 61
Dolina Pięciu Stawów...... 64
W chwili wypoczynku I—II .... 65—66
Noc w górach I—V.......67—71
Mgły w górach......... 72
Przyszedłem tu........... 75
Choćbyście............ 74
O góry I dziane kosodrzewem ... 75
Wyciągnąwszy ręce ....... 76
NATURA I MY.......... 77
Wiosna............ 79
Anakreontyk......... 82
Melodja nocy i świtania..... 86
Nokturn jesienny........ 91
Jak kwiat........... 94
Natura i człowiek .......
98
Z CHWIL............ 101
Sam na sam z sobą....... 105
Erotyk............ 104
Przed nieznanem...... .
. 105
Wspomnienie......... 106
Spojrzenie wstecz........ 107
Z GŁOSÓW PRASY O UTWORACH
HENRYKA WROŃSKIEGO-
O „POBUDKACH".
„Wierszy Henryka Wrońskiego serja wtóra" pt Pobudki, oto
cała moc i ufność w potęgę duszy człowieka, to niemilknąca nigdy pieśń
czystości charakteru, prawdziwa pieśń człowieczeństwa... Henryk Wroński
zrozumiał położenie człowieka, odczuł go znakomicie..."
„Przyrodniczy pogląd na
świat i życie".
„Po raz pierwszy zjawia się
w Polsce poeta z rozwiniętym nad głową znakiem Wolnej Myśli. Entuzjazm,
młodzieńczy poryw, energja, wiara w ideały, zapał
szlachetny oto klimat duchowy, z którym do nas przychodzi. To prawy syn Małopolski,
potomek Rejów, Kochanowskich, Krasickich,
Trembeckich, Brodzińskich, Asnyków. Interesuje on nas nietylko
jako poeta, ale jako umysł. Kształtuje się materjał
na silną indywidualność, wylatuje z gniazda młody ptak, zabiera głos
przedstawiciel nowego pokolenia... Szczególniej sonety Henryka Wrońskiego
odznaczają się zwartością, zwięzłością i treściwością.
„Myśl Niepodległa".
„Siła i wiara we własne siły
tchnie z każdego wiersza, pisanego z zapałem człowieka, gotowego czynem poprzeć
każde swe słowo, a wolny i niezależny duch autora ujawnia się we wszystkich
zwrotkach... Wiersz piękny, dźwięczny, wyrazisty przemawia do czytelnika
przekonywająco i bezwiednie porywa go w wolne przestwory myśli, nie-ujętej
żadnym pancerzem tradycji, ni uprzedzeń".
Sf. Staniszewski („Tygodnik Suwalski").