Język krymskotatarski należy do północno-zachodniej, czyli do kipczackiej grupy języków turkijskich (tureckich). Spośród tych języków jest najbardziej zbliżony do języka tureckiego. Tatarzy krymscy, użytkownicy języka krymskotatarskiego, zawsze utożsamiali się z Krymem, który jest ich ojczyzną. Ludność krymskotatarska ukształtowała się w wyniku długich procesów asymilacyjnych i integracyjnych, wchłaniając w siebie różne ludy, od Taurów, Gotów i Greków na południu po Nogajów na północy. W czasach zwierzchnictwa tureckiego język krymskotatarski bardzo upodobnił się do tureckiego, by teraz ulegać wpływowi języka rosyjskiego. Niniejszy opis nie ogranicza się do języka przyjętego za normę w latach 20-tych XX wieku, lecz podaje formy dialektalne, nie tylko z Półwyspu, ale także Rumunii i Turcji.

Henryk Jankowski pracuje na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, jest profesorem w Katedrze Studiów Azjatyckich. Wśród jego publikacji wiele poświęconych jest językom Tatarów i Karaimów z Krymu. Odbył liczne podróże na Krym, gdzie badał język niemal każdej wsi zamieszkałej przez ludność krymskotatarską oraz wykładał na uniwersytecie krymskotatarskim w Symferopolu. Był też członkiem międzynarodowego zespołu do spraw przygotowania nowego pisma krymskotatarskiego opartego na łacinie