Poszukiwanie skutecznych sposobów zapobiegania uzależnieniom dzieci i młodzieży od środków psychoaktywnych (w tym wypadku alkoholu i narkotyków) na podstawie precyzyjnego rozpoznania zjawiska w triadzie diagnostycznej (diagnoza konstatująca fakty, diagnoza projektująca, diagnoza weryfikująca) jest jak nigdy dotąd koniecznością wymuszaną przez skalę problemu i generowanie negatywnych następstw wynikających z uzależnień lub z nimi związanych (np. przestępczość).

Decyzja Autora o doborze treści wynika z chęci ukazania korzyści, jakie można uzyskać, używając przesłanek sformułowanych w ogólnej teorii napięcia Roberta Agnew do podejmowania środków zaradczych, projektowania programów i propozycji autorskich oraz rozwiązywania problemów uzależnień (ewolucja myśli naukowej w zakresie profilaktyki społecznej i resocjalizacji).

Jacek Bylica stara się poddawać krytycznemu oglądowi interpretacje i formułowane sądy, biorąc pod uwagę nie tylko zebrany przez siebie materiał badawczy, lecz także opublikowane wyniki badań innych autorów. Podkreśla znaczenie faktów pokazujących teorię napięcia R. Agnew jako ofertę dla praktyki pedagogicznej (i nie tylko pedagogicznej) służącej przekształcaniu postaw wobec patologii społecznej, rewizji sądów i opinii, budowaniu „nowego” kształtu edukacji szkolnej. Praktyka ta jest także ważna ze względu na profilaktykę, która skupia się na powstrzymywaniu, uprzedzaniu z akcentem na mechanizmy psychospołeczne rozważane w kategoriach etiologicznych, a nie na oddziaływaniu objawowym, interwencyjnym, tak typowym dla obecnie podejmowanychdziałań.