Krótka mala - wykonana z drzewa Bodhi (Gatunek drzewa pod którym medytował i osiągnął oświecenia BUDDHA)

Może być noszona na nadgarstku jako bransoletka

 
Histororia 

Drzewo Bodhi jeszcze jako zwykły figowiec rósł nieopodal rzeki Niranjana. W tej też okolicy Sidhattha Gotama (przyszły budda) prowadził surowe praktyki ascetyczne wraz z pięcioma innymi ascetami, nieopodal miejscowości Bodhgaya. Ów mędrzec zrozumiał, że praktyki ascezy nie prowadzą do jakiegokolwiek celu a jedynie osłabiają ciało. Porzucił je więc a wtedy pięciu ascetów odwróciło się od niego. Kiedy odzyskiwał siły nieopodal wioski Senani (dziś Sujata) bramińska dziewczyna Sujata ofiarowała mu ryż na mleku. Spożywszy posiłek napotkał ścinacza traw - bramina Sotthijię i wziął od niego pęk trawy kuśa na matę. Tak przygotowany usiadł pod drzewem figowym, twarzą zwróconą na zachód. Postanowił nie wstawać dopóki nie osiągnie 

oświecenia.

Kiedy siedział pogrążony w głębokiej medytacji, Vassavadi Mara, Pan Iluzji, będący symbolem ułudy i słabosci umysłu, próbował odwieść Gotamę od podjętej decyzji. Próbował atakować go swymi armiami demonów i kusić wdziękami córek, lecz na próżno. Śakjamuni osiągnął Oświecenie. Wtedy Mara zapytał, któż jest świadkiem tego, kto potwierdzi prawdziwość zdarzenia? Wtedy Budda dotknął ziemi, wzywając ją na świadka niezliczonych cnotliwych wcieleń, które przywiodły go na miejsce Oświecenia pod drzewo Bodhi.

Przez następne siedem dni po Oświeceniu, Budda kontynuował medytację pod drzewem Bodhi, nie wstając z miejsca. Przez następny tydzień medytował pod kilkoma okolicznymi drzewami (drzewo banyan, drzewo mucalinda i drzewo ket) by w trzecim tygodniu zasiąść ponownie pod drzewem Bodhi.
Dalsza Historia 
Pierwsze informacje o drzewie pochodzą z "Kalingabodhi Jataki"', która opisuje drzewo i otaczający je teren przed Oświeceniem Buddy. Kolejna księga - "Asokavadana", która relacjonuje historię przejścia na buddyzm króla Aśoki (III wiek p.n.e) także wspomina o drzewie Bodhi. Późniejsza cześć króla dla świętego drzewa widocznie rozgniewała jego królową-żonę gdyż kazała je ściąć. Aśoka wtedy nagromadził ziemię dookoła pnia i podlał mlekiem jego korzenie. Drzewo w cudowny sposób odrosło na wysokość 37 

metrów. Następnie kazał je otoczyć kamiennym murem, wysokim na trzy metry, aby ochronić je przed podobnymi sytuacjami w przyszłości.

Córka Aśoki, Sanghamitta, późniejsza buddyjska mniszka, wzięła ze sobą pęd drzewa Bodhi i zawiozła na Sri Lankę, gdzie królDevanampiyatissa zasadził ją w klasztorze Mahavihara w Anuradhapura. Rośnie tam do dzisiaj i jest najstarszym drzewem na świecie z ciągłą dokumentacją.

W około 600 roku, król Sesanka, gorliwy wyznawca Śiwy, ponownie zniszczył drzewo rosnące w nieopodal Bodhgaya. Zdarzenie to zostało zapisane przez Xuanzanga, który opisał także posadzeniem nowego, młodego drzewka przez króla Purnavarma w 620 roku. Od tego czasu podczas corocznych obchodów święta Visakha Puja, tysiące ludzi z całych Indii gromadzi się i namaszcza korzenie świętego drzewa pachnącą wodą i mlekiem, oraz by oferować kwiaty i muzykę. Xuanzang tak pisał: "Drzewo stało otoczone ceglanym murem z zachodu, północy i południa, co czyni je małą twierdzą. Ma spiczaste liście jasnozielonego koloru. Wierni składają pod drzewem ofiary z twarogu, mleka i perfum takich jak z drzewa sandałowego czy kamfory".