Halo: The Master Chief Collection to zestaw stworzony po to, by przygotować posiadaczy konsoli Xbox One na nadejście gry Halo 5: Guardians, wydanej w 2015 roku. Pakiet zawiera cztery główne odsłony cyklu Halo, z Master Chiefem w roli głównej – Halo: Combat Evolved (w wersji Anniversary), Halo 2, Halo 3 i Halo 4. Są to FPS-y stworzone pierwotnie przez studia Bungie i 343 Industries. Oprócz tego posiadacze pakietu otrzymali serial Halo: Nightfall (produkcji Ridleya Scotta), a także dostęp do multiplayerowych beta testów gry Halo 5: Guardians. Większość pozycji trafiła do pakietu w zasadniczo niezmienionej postaci. Wyjątek stanowi Halo 2, które na okazję wydania The Master Chief Collection zostało zaktualizowane do wersji Anniversary. Oznacza to przede wszystkim znacząco poprawioną oprawę graficzną, z której jednak w każdej chwili można zrezygnować, za naciśnięciem jednego przycisku wracając do klasycznej oprawy. Oprócz tego wzbogacono filmy przerywnikowe o dodatkowe sceny, a także zwiększono liczbę terminali w lokacjach z kampanii, oferując za ich pośrednictwem informacje rzucające nieco światła na fabułę Halo 5: Guardians. Każda z czterech gier wchodzących w skład The Master Chief Collection ma w pełni sprawny tryb multiplayer, zawierający wszystkie areny, jakie kiedykolwiek ukazały się dla danej produkcji (zarówno mapy z „podstawki”, jak i te udostępnione w dodatkach). Daje to w sumie około 100 lokacji, w których można toczyć wieloosobowe boje. Również w tym względzie Halo 2 Anniversary zostało potraktowane wyjątkowo, jako że multiplayer występuje w tej grze w dwóch formach – można bawić się w klasycznym trybie, oferującym wszystkie areny z „dwójki” w delikatnie tylko odświeżonej postaci, albo cieszyć się zabawą wieloosobową z sześcioma gruntownie zmodyfikowanymi graficznie mapami. Wszystkie produkcje z kolekcji działają z szybkością 60 klatek na sekundę i w rozdzielczości 1080p. Jeśli chodzi o ten ostatni czynnik, należy jednak mieć na uwadze, że w przypadku Halo 2 Anniversary ekran wyświetla obraz o wymiarach 1328 x 1080 zamiast 1920 x 1080 – jest to spowodowane tym, że gra musi być w stanie płynnie przeskakiwać między dwoma silnikami graficznymi, oferując na zmianę mniej lub bardziej nowoczesną oprawę.