WYŁONIŁ SIĘ Z CIEMNOŚCI. ZNIKNĄŁ W CIEMNOŚCIACH, LECZ ZA NIM ROZBRZMIEWAŁA WCIĄŻ TA OKROPNA MUZYKA....

... PSÓW MUSIALO BYĆ OKOŁO SETKI, A KAŻDY Z NICH, WPADŁWSZY NA TROP, SZCZEKAŁ GŁOŚNO.

- PSY ŚMIERCI! - MRUKNĄŁEM, CHWYTAJĄC LEONA ZA RAMIĘ.

- TAK- ODPARŁ – GONIĄ ZA TYM BIEDAKIEM. ALE OTO MYŚLIWY!

UKAZAŁA SIĘ DRUGA POSTAĆ, NA WSPANIAŁYM WIERZCHOWCU, Z ROZWIANYM PŁASZCZEM U RAMION I DŁUGIM BICZEM W RĘKU. BYŁ TO MĘŻCZYZNA ROSŁY, LECZ NIEZBYYT SILNIE ZBUDOWANY. KIEDY NAS MIJAŁ, ODWRÓCIŁ TWARZ, BYŁA TO TWARZ...

NIEDŁUGO POTEM USŁYSZELIŚMY RAZ JESZCZE UJADANIE PSÓW ŚMIERCI. ZMIERZAŁY KU NAM, TYM RAZEM WPROST PRZEZ POLA. SIWY KOŃ Z JEŹDŹCEM UKAZAŁ SIĘ ZNOWU, OBOJE WYCZERPANI, GDYŻ BIEDNE ZWIERZĘ ZALEDWIE WDRAPAĆ MOGŁO SIĘ NA GROBLĘ. W TEJ CHWILI WIELKI, CZERWONY PIES Z CZARNYMI USZAMI CHWYCIŁ JE ZA BOKI, A ZA DOTKNIĘCIEM JEGO ŁAP, KOŃ JĘKNĄŁ GŁOŚNO W STRASZLIWEJ TRWODZE. JEŹDZIEC ZESKOCZYŁ NA ZIEMIĘ I KU NASZEMU ZDZIWENIU BIEGŁ KU RZECE, WIDOCZNIE CHCĄC W NASZEJ ŁODZI SZUKAĆ SCHRONIENIA. ALE NIM DOPADŁ BRZEGU, DIABELSKA HORDA RZUCIŁA SIĘ NA NIEGO.

... ALE NIGDY NIE ZAPOMNĘ TEJ KŁĘBIĄCEJ SIĘ GROMADY ZGŁODNIAŁYCH WILKÓW I CHANA – SZALEŃCA, KTÓRY WYŁ Z UCIECHY I ZACHĘCAŁ SWOJE PSY ŚMIERCI, ABY DOKOŃCZYŁY KRWAWEGO DZIEŁA.