Warszawa — jak wszystkie wielkie miasta europejskie — ma swoją odrębną, charakterystyczną gwarę. Stosunek tej gwary do języka narodowego jest taki, jak każdego innego ,,argot" do języka ogólnego (różnice ujawniają się głównie w zakresie słownictwa).

Gwara stolicy spopularyzowana przez literackie stylizacje Wiecha doczekała się opracowania naukowego. Operując bogatym materiałem językowym prof. Bronisław Wieczorkiewicz przedstawia historię rozwoju gwary warszawskiej, jej zróżnicowanie terytorialne i środowiskowe. Gwara ulicy, gwara środowisk przestępczych, gwara drobnomieszczaństwa, proletariatu, różnych grup inteligencji — oto główne rejony jej rozwoju.