kategoria:                  kryminał, sensacja, thriller

seria:                          mroczna

gatunek:                    powieść

data premiery:          24.11.2010

wydanie:                    II

oprawa:                      miękka, skrzydełka

format:                       12,3 x 19,5 cm

liczba stron:               296

cena:                          34,90

Lublin na kilka dni przed 11 listopada 1930 roku jest ogarnięty przygotowaniami do patriotycznego święta. Tymczasem redaktor naczelny lokalnej prawicowej gazety zostaje brutalnie zamordowany we własnym mieszkaniu. Śledztwo prowadzi Zygmunt „Zyga” Maciejewski, 30-letni policjant, od którego odeszła żona, za to nie opuściły go skłonności do abnegacji i pociąg do alkoholu oraz słabość do boksu. Pierwsze podejrzenia padają na redaktorów naczelnych dwóch innych lubelskich gazet. Tym bardziej, że jeden z nich to komunistyczny agitator, a o drugim krążą pogłoski, jakoby deprawował młodych chłopców. Maciejewskiemu nie ułatwia pracy ani nowy współpracownik, przydzielony mu z komendy wojewódzkiej, ani dość niesubordynowani podwładni. Kiedy rankiem w samo święto narodowe zostaje odnalezione ciało cenzora prasowego, sytuacja jeszcze bardziej się komplikuje.

Marcin Wroński zaznacza swoją książką nowy, wyraźny punkt na kryminalnej mapie Polski. Międzywojenny Lublin pod jego piórem sytuuje się gdzieś między Breslau Marka Krajewskiego a Sanokiem Bartłomieja Rychtera. Pisarz pieczołowicie odtwarza realia miasta, świetnie prowadzi intrygę, nie skąpi humoru. Zagadka Morderstwa pod cenzurą trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.

Autor bez wysiłku odtwarza klimat Lublina lat 30. ubiegłego wieku, wprawnie porusza się po miejskich dekoracjach, nie tracąc z horyzontu tego, co najważniejsze – intrygi. Komisarz Maciejewski. Morderstwo pod cenzurą to pełnokrwista dochodzeniówka, opisująca śledztwo na poziomie najlepszych książek Agathy Christie, wzbogacona ironią rodem z powieści Dashiella Hammeta i urodziwie stylizowana na kryminał z przełomu XIX i XX wieku.

Magdalena Michalska, „Dziennik”

Wroński ma iście filmowe oko do detali, przewijających się jakby na obrzeżach kadru, gdzieś w tle, w głębi, w perspektywie ulicy. Dzięki takim właśnie rodzajowym obserwacjom „chwyta” nastrój miejsc, a także starannie unika pułapki pozbawionej życia powieści topograficznej.

hieronim.wbp.lublin.pl

Marcin Wroński (ur. 1972) – w latach 90. związany z trzecim obiegiem literackim – publikował m.in. w artzinach „Lampa i Iskra Boża”, „Mała Ulicznica” i „Brytan OD NOWA”. Zadebiutował zbiorem opowiadań Udo Pani Nocy (1992), a wkrótce ukazała się jego mikropowieść pijacko-przygodowa Obsesyjny motyw babiego lata (1994). Tworzył też piosenki i skecze dla prowadzonego przez siebie kabaretu „Osoby o Nieustalonej Tożsamości”, był felietonistą i dziennikarzem radiowym, pracował jako nauczyciel, pisał książki dla dzieci. W 2007 roku opublikował pierwszy kryminał z serii o komisarzu Maciejewskim, Morderstwo pod cenzurą, a rok później kolejny – Kino Venus. Wydawnictwo W.A.B. wznawia oba te tytuły, a w 2011 opublikuje trzeci tom cyklu, A na imię jej będzie Aniela.

Marcin Wroński ostatnio wydał głośny thriller kościelny Officium Secretum. Pies Pański (W.A.B. 2010); obecnie pracuje nad czwartym tomem z serii o Maciejewskim oraz scenariuszem do Morderstwa pod cenzurą.