Dystrybutor: TiM Film Studio
Tytuł oryginału: Grzegorz Królikiewicz
Rok produkcji: 1972, 1974, 1977, 1984
Data premiery: 2[zasłonięte]010-09
Format: DVD
Ilość płyt: 4
Reżyseria: Grzegorz Królikiewicz
Obsada: Franciszek Trzeciak, Bogusz Bilewski, Maria Kleydysz
Kraj produkcji: Polska
Czas trwania filmu: 343
Obraz (format): 16:9, 4:3
Dźwięk (format): Dolby Digital 2.0 polski
Napisy: angielskie
Region: 2

Kolejną kolekcją z serii "Arcydzieła Polskiego Kina", którą Wydawnictwo Telewizji Kino Polska oddaje do rąk swoich widzów, jest box zawierający cztery filmy Grzegorza Królikiewicza: "Na Wylot", "Wieczne pretensje", "Tańczący jastrząb" i "Zabicie ciotki".
Królikiewicz jest twórcą bardzo świadomym i osobnym, mającym od początku jasno zarysowaną wizję tego, jak, o czym i - co najważniejsze - po co - robić filmy. Reżyser jest przeciwnikiem sztuki "z pretensjami do małej stabilizacji, lansującej wizję życia przeciętnego", jak również kina socjologizującego, którego konkluzje ocierają się o truizmy i nie wychodzą poza poznawcze i percepcyjne stereotypy.
Filmowa przestrzeń Królikiewicza służy pogłębianiu znaczeń - proponuje widzowi swoisty tor przeszkód, składający się z niedopowiedzeń, fałszywych ruchów kamery i towarzyszących temu dźwięków, scen prawie pozbawionych dialogu, które zmuszają do wzmożonej uwagi i realnego, świadomego uczestnictwa w opowiadanych przez niego historiach. W świecie w stanie rozpadu pełnym sprzecznych wartości, w kryzysie kulturowym i moralnym, bohater Królikiewicza, który skłania się raczej ku złu niż dobru, musi przekroczyć swój wymiar, co nie znaczy, że wyzwoli się spod wpływu zła - podlega, bowiem zawsze rozmaitym niesprzyjającym okolicznościom i ograniczeniom ludzkiej natury.
Esencją twórczości reżysera jest próba odnalezienia w zwykłej biografii uniwersalnych motywów ludzkiej egzystencji, oraz poszukiwanie zasady odpowiedzialności nie w instytucjach, które wymierzają karę lub przyznają nagrodę, ale w sobie - szukanie autonomii albo zniewolenia w ramach wyznaczonych przez nas samych. Królikiewicz jest - jak pisała o nim Maria Kornatowska - duchem niespokojnym i niepokojącym polskiego kina, artystą samotnie błądzącym w poszukiwaniu tej jednej, jedynej 'prawdziwej' ścieżki zarówno dla duszy jak i dla sztuki.