GRYPOLEK 12 tabl. powl. GRYPA KATAR
Skład
1 tabl. powl. zawiera 325 mg paracetamolu, 200 mg
gwajafenezyny, 30 mg chlorowodorku pseudoefedryny, 15 mg bromowodorku
dekstrometorfanu.
Działanie
Lek złożony. Paracetamol
działa przeciwbólowo, przeciwgorączkowo i słabo przeciwzapalnie.
Mechanizm działania paracetamolu jest związany z hamowaniem aktywności
cyklooksygenazy 2 i 1, co zmniejsza syntezę prostaglandyn. Działanie po
podaniu doustnym występuje po ok. 30 min. i utrzymuje się przez ok. 4-6
h. Szybko i prawie całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego.
Dostępność biologiczna po podaniu doustnym sięga 90%. Wiąże się z
białkami osocza w 20-30%. Metabolizowany jest w wątrobie i wydalany wraz
z moczem. Pseudoefedryna jest izomerem efedryny o ok. 4-krotnie
słabszej sile działania. Jest agonistą receptorów α-adrenergicznych,
powoduje skurcz drobnych tętniczek błony śluzowej nosa zmniejszając
przekrwienie i obrzęk. Początek działania po podaniu doustnym pojawia
się w ciągu 15-30 min. i utrzymuje się przez 3-4 h. Jest szybko i
całkowicie wchłaniana z przewodu pokarmowego, ulega szybkiej dystrybucji
w organizmie. Jest w niewielkim stopniu metabolizowana w wątrobie, ok.
70-90% podanej dawki wydalane jest z moczem w ciągu 24 h. T0,5
zależy od pH moczu; przy alkalicznym odczynie może się wydłużać, a przy
odczynie kwaśnym skracać. Dekstrometorfan jest pochodną morfiny o
ośrodkowym działaniu przeciwkaszlowym. Dodatkowo jest agonistą receptora
NMDA w obrębie OUN i wykazuje słabe działanie przeciwbólowe. Działanie
pojawia się w ciągu 15-30 min. od podania doustnego i utrzymuje się
przez 5-6 h. Szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Tmax wynosi ok. 2 h. Wydalany jest przez nerki w postaci niezmienionej lub w postaci metabolitów. T0,5
wynosi 1,4 - 3,9 h. Gwajafenezyna wykazuje działanie wykrztuśne,
pobudza błonę śluzową oskrzeli do produkcji śluzu. Powoduje rozrzedzenie
i upłynnienie wydzieliny, co ułatwia jej odksztuszanie. Dobrze wchłania
się z przewodu pokarmowego. Metabolizowana jest w wątrobie i wydalana z
moczem, głównie w postaci metabolitów.
Wskazania
Ogólny stan przeziębienia, bóle głowy i mięśni, gorączka, ból gardła, nieżyt nosa, kaszel spowodowany przeziębieniem.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki
preparatu. Nadciśnienie, choroby serca, cukrzyca, nadczynność tarczycy,
utrudnione oddawanie moczu związane z chorobami prostaty, ciężka
niewydolność nerek i wątroby, niedokrwistość, dzieci poniżej 6 lat.
Jednoczesne stosowanie z innymi lekami zawierającymi paracetamol.
Stosowanie leków przeciwdepresyjnych, zawierających inhibitor
monoaminooksydazy lub środków przeciw chorobie Parkinsona. Nie należy
stosować preparatu przez okres 2 tyg. po zaprzestaniu zażywania
inhibitorów monoaminooksydazy.
Środki ostrożności
Nie stosować dawek wyższych niż
zalecane. W przypadku wystąpienia nerwowości, zawrotów głowy,
bezsenności, należy poinstruować pacjenta, aby odstawił preparat i
skonsultował się z lekarzem. Stosowanie preparatu u pacjentów z
niewydolnością wątroby, nadużywających alkoholu oraz niedożywionych
zwiększa ryzyko uszkodzenia wątroby. Podczas stosowania leku nie należy
spożywać alkoholu ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia
toksycznego uszkodzenia wątroby. Należy zachować ostrożność w przypadku
stosowania leku u osób ze zwolnionym metabolizmem, np. u osób w
podeszłym wieku, ze względu na zwiększone prawdopodobieństwo
występowania działań niepożądanych związanych ze stosowaniem
dekstrometorfanu.
Ciąża i laktacja
Leku nie należy stosować u kobiet w ciąży i w okresie karmienia piersią.
Działania niepożądane
Rzadko: zaburzenia czucia i
smaku, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, senność, niepokój, nerwowość,
rozdrażnienie, halucynacje, zaburzenia osobowości, pobudzenie
psychomotoryczne, omamy; nudności, wymioty, zgaga. Bardzo rzadko:
niedokrwistość, methemoglobinemia, agranulocytoza. Częstotliwość
nieznana: zaburzenia rytmu serca, zmiany ciśnienia tętniczego; napad
astmy oskrzelowej; ostra niewydolność nerek, martwica brodawek
nerkowych, kamica moczowa, zatrzymanie moczu; wysypka, zapalenie skóry,
wykwity skórne; uogólnione reakcje nadwrażliwości, reakcja
anafilaktyczna; objawy o różnym nasileniu od nieistotnego klinicznie
podwyższenia enzymów wątrobowych aż do uszkodzenia wątroby. Działanie
hepatotoksyczne jest nasilone szczególnie w przypadkach niedożywienia,
alkoholizmu oraz współistniejących chorób, a także podczas jednoczesnego
przyjmowania niektórych leków.
Interakcje
Leki przyśpieszające opróżnianie
żołądka (np. metoklopramid) przyspieszają wchłanianie paracetamolu; leki
opóźniające jego opróżnianie (np. propantelina, cholestyramina i
wszystkie cholinolityki) mogą opóźniać jego wchłanianie. Stosowany z
ryfampicyną, lekami przeciwpadaczkowymi, barbituranami oraz lekami
indukującymi enzymy mikrosomalne zwiększa ryzyko uszkodzenia wątroby.
Paracetamol wydłuża okres półtrwania chloramfenikolu oraz nasila jego
toksyczność. Równoczesne stosowanie z zydowudyną może nasilać toksyczne
działanie zydowudyny na szpik kostny. Paracetamol może nasilać działanie
leków przeciwzakrzepowych (kumaryny). Stosowanie paracetamolu z lekami z
grupy z inhibitorów MAO oraz w ciągu 2 tyg. od zakończenia leczenia
może wywołać stan pobudzenia i gorączkę. Równoczesne stosowanie
pseudoefedryny i inhibitorów MAO jest przeciwwskazane a czas między
zaprzestaniem stosowania inhibitorów, a podaniem pseudoefedryny powinien
wynosić co najmniej 14 dni. Skojarzenie obu leków powoduje wzrost
ciśnienia tętniczego krwi oraz zaburzenia rytmu serca i wzrost ciepłoty
ciała. Stosowanie pseudoefedryny z lekami hipotensyjnymi o działaniu
ośrodkowym (gwanetydyna, metylodopa) może powodować wzrost ciśnienia
tętniczego i zaburzenia rytmu serca. Równoczesne stosowanie
pseudoefedryny oraz niektórych środków dietetycznych zawierających
pochodne efedryny zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Dekstrometorfan nasila działanie inhibitorów MAO. Stosowanie
dekstrometorfanu z inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny może
wywołać objawy zespołu serotoninowego. Leki hamujące CYP2D6 np.
flukosetyna, haloperidol, chinidyna, wenlafaksyna mogą powodować
hamowanie metabolizmu dekstrometorfanu.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci
powyżej 12 rż.: 2 tabl. co 6-8 h, maksymalnie 8 tabl. na dobę lub wg.
przepisu lekarza. Dzieci 6-12 rż.: 1 tabl. co 6-8 h, maksymalnie 4 tabl.
na dobę lub wg. przepisu lekarza. Dorośli nie powinni przyjmować leku
przez okres dłuższy niż 10 dni, a dzieci 5 dni.
Uwagi
Należy zasięgnąć porady lekarza
jeśli kaszel utrzymuje się przez ponad 7 dni, a gorączka dłużej niż 3
dni. Z uwagi na możliwość wystąpienia działań niepożądanych ze strony
OUN, w czasie stosowania leku należy zachować ostrożność w trakcie
prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych
w ruchu.