Kwiaty gryki wytwarzają pyłek oraz stosunkowo dużo nektaru, szczególnie przy dużej wilgotności i wysokiej temperaturze. Nektarują w godzinach rannych, w okresie suszy tylko do wyschnięcia porannej rosy. Gryka należy do najlepszych roślin miododajnych, jej kwiaty są bardzo intensywnie oblatywane przez pszczoły do godzin południowych. Ze względu na atrakcyjność zarówno rośliny, jak i miodu gryczanego
pszczelarze często podwożą pszczoły pod kwitnące plantacje.

Gryka dostarcza pszczołom obfitego pożytku nektarowego, o koncentracji cukrów 30-50%. Wydajność miodowa z jednego hektara plantacji wynosi do 300 kg miodu. Do wirowania nadaje się miód dojrzały, w którym jest nie więcej niż 18% wody. Jeżeli jest za rzadki, jest niepełnowartościowy i nie powinno się go wirować. Trzeba zaczekać, aby pszczoły odparowały nadmiar wody i zagęściły go. Czysty miód gryczany najlepiej pozyskać z pasieki wędrownej, która powinna być przywieziona na plantację na początku kwitnienia gryki. Pszczoły pozyskują nektar z drobnych, białych lub różowych kwiatów, kwitnących w czerwcu, lipcu i sierpniu.

Z gryki pozyskuje się typowy ciemny miód letni, chociaż patoka ma barwę jasnobrunatną z lekko czerwonawym odcieniem. Ma bardzo intensywny i przyjemny zapach kwiatów gryki, charakterystyczny, ostry, słodki i lekko piekący, smak. Jest on tak specyficzny, że daje się
wyczuć w miodach nawet z niewielką domieszką nektaru gryki.
Czasami mówi się, że gryka „psuje” inne miody, na przykład spadziowy

Gryka jest ona wciąż niedoceniana przez konsumentów i jej spożycie wśród Polaków jest stosunkowo niskie. Za ten stan rzeczy odpowiada prawdopodobnie niska świadomość ludzi co do jej walorów prozdrowotnych.

Dlatego też poniżej została przedstawiona jej charakterystyka żywieniowa, która powinna zainteresować tych wszystkich, dla których zdrowe odżywianie stanowi ważną część życia.

• Białko – zawartość białka w gryce wynosi ok. 10-18%. Białko to charakteryzuje się wysoką jakością i według danych, stanowi aż ponad 80% wartości żywieniowej białka jaja kurzego, które uznawane jest za białko wzorcowe o składzie aminokwasowym najbardziej optymalnym dla potrzeb organizmu człowieka.
• Badania dowiodły, że 100 g kaszy gryczanej dostarcza człowiekowi wystarczającą ilość aminokwasów egzogennych (czyli takich, których organizm ludzki nie jest w stanie syntetyzować), aby pokryć na nie w pełni zapotrzebowanie. Tak korzystny skład aminokwasowy wpływa na obniżenie cholesterolu we krwi oraz podwyższenie „dobrego” cholesterolu HDL. Dodatkowo, białko gryki nie zawiera frakcji glutenu. Powyższe właściwości sprawiają, że gryka i produkty gryczane są zalecane osobom cierpiącym na miażdżycę oraz celiakię.
• Tłuszcze – ich zawartość jest niewielka, waha się w granicach 3%. Jednakże skład tłuszczu gryki zdominowany jest przede wszystkim przez kwasy tłuszczowe nienasycone, które są pożądane w diecie człowieka
• Węglowodany i błonnik pokarmowy – podstawowym węglowodanem gryki jest skrobia. Należy ona do węglowodanów złożonych. Podczas trawienia, cukry rozkładane są powoli, nie powodując nagłego wzrostu wydzielaniainsuliny. Ma to spore znaczenie dla osób zmagających się z cukrzycą. Dodatkowych korzyści dostarcza obecność błonnika pokarmowego. Spożycie 100 g kaszy gryczanej dostarczy nam około 6 g błonnika, co stanowi ok. 25% pokrycia zapotrzebowania na ten składnik. Wysoka zawartość błonnika wpływa korzystnie na obniżenie cholesterolu we krwi. Ponadto jego spożycie zapewnia poczucie sytości i zmniejsza wchłanianie składników pokarmowych, co ma duże znaczenie dla osób cierpiących na nadwagę czy też otyłość.
• Witaminy – gryka i produkty z niej wytworzone bogate są przede wszystkim w witaminy z grupy B. Należą tu przede wszystkim: tiamina (B1), ryboflawina (B2), pirydoksyna (B6). Korzystna jest również obecność białek wiążących tiaminę – wpływają one na większą przyswajalność tej witaminy przez organizm człowieka. Dodatkowo w gryce znajdziemy niacynę iwitaminę E, która stanowi naturalny przeciwutleniacz.
• Składniki mineralne – zboże to obfituje głównie w magnez.
• Jest również dobrym źródłem żelaza, cynku, miedzi, potasu, fosforu.