Grusza 'Konferencja' – odmiana uprawna (kultywar) gruszy należąca do grupy grusz zachodnich o średniowczesnej porze dojrzewania (odmiana jesienna). Odmiana bardzo stara, wyhodowana w 1884 roku w szkółce M. Riversa w Sawbrodgeworth w Anglii z siewek odmiany Leon Leclerc de Laval. Do uprawy w Europie Zachodniej weszła bardzo szybko (1894 rok) i zyskała uznanie. Jest dominującą odmianą (ponad 50% udziału) w Anglii i krajach Beneluksu, a w całej Unii Europejskie najczęściej uprawianą odmianą gruszy. W Polsce dopiero w latach 70., za sprawą kilku szkółek, bardziej się rozpowszechniła, a obecnie obok Faworytki i Lukasówki jest jedną z najpopularniejszych odmian grusz.
Pokrój
Drzewo rośnie silnie, ale tylko przez pierwsze 2–3 lata po posadzeniu, później wzrost słabnie. Tworzy koronę wzniesioną, o konarach początkowo rosnących w górę, a następnie przewisających, co szczególnie jest widoczne u rozgałęzień drugiego rzędu i kolejnych. Ma dużo krótkopędów, na których głównie kwitnie i zawiązuje owoce.
Owoce
Najczęściej są duże, czasem średniej wielkości i niewyrównane pod względem wielkości. Kształt jest wydłużony, wrzecionowaty czasem stożkowaty. Przy zawiązaniu partenokarpicznym są bardziej wydłużone i baryłkowate. Skórka jest matowa, zielonkawa, później żółta, bez rumieńca z brązowym ordzawieniem, w niektórych latach pokrywającym ponad połowę owocu. Szypułka jest średniej długości do długiej i stanowi przedłużenie owocu. Zagłębienia szypułkowego brak. Zagłębienie kielichowe jest małe i płytkie, a kielich dość duży i otwarty. Miąższ ma barwę łososiowożółtą, jest delikatny, bardzo słodki, soczysty, bardzo smaczny. W części przykielichowej mogą wstępować nieliczne komórki kamienne.
Grusza Faworytka, Klapsa – odmiana uprawna (kultywar) gruszy należąca do grupy grusz zachodnich o wczesnej porze dojrzewania (odmiana jesienna). Odmiana bardzo stara, wyhodowana w 1860 roku w Dorchester w stanie Massachusetts (USA) przez Thaddeusa Clappa jako siewka odmiany Flamandka. Do uprawy, początkowo w USA i w Europie Zachodniej, weszła bardzo szybko i zyskała uznanie. Stopniowo rozprzestrzeniła się do wszystkich krajów uprawiających grusze. W Polsce w uprawie od XIX wieku. Do chwili obecnej jest najpopularniejszą odmianą w uprawie amatorskiej, a także najczęściej spotykaną odmianą dojrzewającą w lecie w uprawie towarowej. Spośród odmian grusz kwalifikowanych przez Państwową Inspekcję Ochrony Roślin i Nasiennictwa, w polskich szkółkach w ostatnich latach pod względem wielkości produkowanych drzewek grusz zajmuje trzecie miejsce za Konferencją i Lukasówką[2].
Pokrój
Drzewo rośnie silnie, szczególnie przez pierwsze lata po posadzeniu. Tworzy koronę szerokopiramidalną luźną, często niesymetryczną. Początkowo pędy mają silną tendencję do wzrostu pionowego w górę, jednak w starszym wieku gałęzie mają wyraźnie zwisający charakter. Tworzy dość dużo krótkopędów, na których głównie zawiązuje owoce.
Owoce
Najczęściej są duże, lub bardzo duże, często o masie ponad 200 gramów, wyrównane pod względem wielkości. Kształt jest szerokojajowaty, regularny. Skórka jest dość gruba, błyszcząca, lekko tłusta, o barwie podstawowej zielonożółtej.
Owoc Klapsy
Większość owoców ma brązowoczerwony rumieniec zajmujący od 1/8 do 1/2 powierzchni, większy u owoców rosnących na słońcu. Przetchlinki są średniej wielkości, wyraźne, zielonkawobrązowe, równomiernie rozłożone na całej powierzchni owocu. Szypułka jest dość gruba, powyżej 3 mm średnicy, 25–30 mm długa, często mięsista. Zagłębienie szypułkowe jest płytkie, często z charakterystycznym pierścieniem miąższu, delikatnie ordzawione. Zagłębienia kielichowego najczęściej brak, a kielich jest otwarty lub półotwarty. Miąższ ma barwę jasnożółtą, jest delikatny, bardzo soczysty, z niewielką liczbą komórek kamiennych wokół gniazda nasiennego, bardzo smaczny.
Zastosowanie[edytuj]
Roślina uprawna. W okres owocowania wchodzi średnio wcześnie, najczęściej w 4–5 roku po posadzeniu. Owocowanie jest obfite i coroczne. Obecnie najważniejsza odmiana letnia grusz. Owoce, oprócz doskonałego smaku, w stanie świeżym nadają się także na przetwory i na susz. Polecana do uprawy na terenie całego kraju, zarówno do nasadzeń amatorskich w ogródkach przydomowych i działkowych, jak i w sadach towarowych.
Red Faworytka. Mutant odmiany znaleziony w USA w 1939 roku. Owoce są w całości pokryte czerwonym rumieńcem. Zabarwienie to spowodowane jest epidermalną chimerą. Różni się od Faworytki późniejszym osiąganiem dojrzałości zbiorczej (o kilka dni), natomiast pozostałe cechy uprawowe są takie same jak u odmiany wyjściowej.
