Moi drodzy!
Ta książka jest trochę jak festiwale jarocińskie. Różnorodna i nieprzewidywalna.
Pomysł na wydanie zrodził się w roku 2002, ale całość udało się zrealizować dopiero między marcem a czerwcem 2011. Potrzeba było dużo czasu, aby dotrzeć do uczestników. A na początku XXI w. portale społecznościowe, na których łatwo kogoś „namierzyć”, nie były tak powszechne jak dziś. Prezentowane w tym tomie rozmowy, to tylko wycinek z mojego przepastnego archiwum. 60 osób na razie, następne w tomie 2. Przepytanych jest około 300 uczestników. Od widza po gwiazdę rocka. I znowu jest trochę jak kiedyś z Festiwalem: Chcemy, żeby był, ale nie wiadomo, czy będzie, jak odpowiadał kiedyś Walter Chełstowski na pytanie o kolejne „Rytmy” w Jarocinie. Jeśli dwie, zaplanowane, części spotkają się z dobrym przyjęciem czytelników, to z przyjemnością przygotuję następne.
Historia książki sięga roku 1996. Zafascynowany możliwościami Internetu, oraz zdegustowany brakiem w nim informacji o muzyce polskiej, zabrałem się za robienie stron o polskich wykonawcach (m.in. Kryzys, Śmierć Kliniczna, Radio Warszawa, Reportaż, TZN Xenna itp.), a także – w ramach witryny Tylko Rocka – zrealizowałem pierwszy muzyczny czat w Polsce (30.01.97 r. gośćmi byli Urszula i Staszek Zybowski). Czyż może zatem dziwić, że grając kiedyś w „Jarocinie” (zespoły Idee Fixe, Róże Europy, Oczy Ameryki), stworzyłem w sierpniu 1999 roku serwis, który nazwałem wtedy Jarocin Festiwal (adres www.jarocin-festiwal.com)? To właśnie na tej stronie zacząłem zamieszczać rozmowy z artystami i widzami. Po trzech latach stwierdziłem, że warto te wspomnienia ocalić od zapomnienia w postaci książki. Na razie papier „zachowuje” lepiej niż „nośniki elektroniczne”. Pragnę podkreślić,
