GRECKA HISTORIA I PIEŚŃ ANTOLOGIA CHURCH 1903

21-06-2012, 20:06
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Aktualna cena: 49.99 zł

Użytkownik inkastelacja

numer aukcji: 2402757058

Miejscowość Kraków

Koniec: 16-06-2012 18:19:27

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO SPISU TREŚCI

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO OPISU KSIĄŻKI

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY ZNAJDUJĄCE SIĘ W TEJ SAMEJ KATEGORII

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT

PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ SPRZEDAWANEGO PRZEDMIOTU, WYSTARCZY KLIKNĄĆ NA JEDNĄ Z NICH A ZOSTANIESZ PRZENIESIONY DO ODPOWIEDNIEGO ZDJĘCIA W WIĘKSZYM FORMACIE ZNAJDUJĄCEGO SIĘ NA DOLE STRONY (CZASAMI TRZEBA CHWILĘ POCZEKAĆ NA DOGRANIE ZDJĘCIA).

PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI -
AUTOR -
WYDAWNICTWO -
WYDANIE -
NAKŁAD - EGZ.
STAN KSIĄŻKI - JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).
RODZAJ OPRAWY -
ILOŚĆ STRON -
WYMIARY - x x CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)
ILUSTRACJE, MAPY ITP. -
KOSZT WYSYŁKI 8 ZŁ - Koszt uniwersalny, niezależny od ilośći i wagi, dotyczy wysyłki priorytetowej na terenie Polski. Zgadzam się na wysyłkę za granicę (koszt ustalany na podstawie cennika poczty polskiej).

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

SPIS TREŚCI LUB/I OPIS (Przypominam o kombinacji klawiszy Ctrl+F – przytrzymaj Ctrl i jednocześnie naciśnij klawisz F, w okienku które się pojawi wpisz dowolne szukane przez ciebie słowo, być może znajduje się ono w opisie mojej aukcji)

KSIĄŻKA W JĘZYKU ANGIELSKIM, PONIŻEJ ZAMIESZCZAM PROSTE TŁUMACZENIE (PROSZĘ UWZGLĘDNIĆ BŁĘDY TŁUMACZENIA I BRAK GRAMATYKI, A TAKŻE MOMENTAMI KOMICZNE, PRZYPADKOWE JEGO FORMY, NAJCZĘŚCIEJ POD TEKSTEM TŁUMACZONYM MOŻNA ZNALEŹĆ ORYGINALNY, JEŚLI OCZYWIŚCIE WYSTARCZY MIEJSCA). TŁUMACZENIE TYLKO I WYŁĄCZNIE W CELACH POGLĄDOWYCH.

GREEK STORY AND SONG
By the
REV. ALFRED J. CHURCH, M.A.
Sometime Professor of Latin in University College, London Author of " Stories from Homer "
WITH SIXTEEN ILLUSTRATIONS AFTER THE ANTIQUE
LONDON
SEELEY AND CO. LIMITED
38, Great Russell Street
1903

GRECKA HISTORIA I PIOSENKA
Przez
CZCIGODNY. ALFRED J. KOŚCIÓŁ, M. A.
Kiedyś Profesor łaciny w College'u Uniwersytetu, Londynie Autor z " Historia od Homer "
Z SZESNASTU ILUSTRACJAMI PO ZABYTKOWYM
LONDYN
SEELEY I CO. OGRANICZONY
38, Wielka Ulica Russell
1903

SŁOWO WSTĘPNE
Mój plan miał rozmieścić te przykłady greckiej poetyckiej myśli w rozkazie czasu i tematu, usiłując dokładnego tłumaczenia, ale, jako w tomów, które dla teraz więcej niż poćwiartować z wieku przedłożyłem społeczeństwo i, od którego narysowałem trochę poszły za sprawami, dostosować autorów położonych pod wkładem. W fragmentach od Antologii, jednakże, usiłowałem dać wykonania mniej więcej dokładny. Cztery tych wykonań już zostały opublikowane ; reszta ukazuje się pierwszy raz.

ALFRED KOŚCIÓŁ.
Ightham,
Październik 3, 1903.

ZAWARTOŚCI

DZIEL 1 STARSZY ŚWIAT
STRONA
OPRAWA I. THE PROMETHEUS . . .3
II. CZYNY I ŚMIERĆ HERCULESA . .10
III. PODRÓŻ " ARGO " . . - 33
IV. HISTORIA THESEUS . . . .80
m
DZIEL II HISTORII KŁUSA
I. JAK GRECY ŻEGLOWALI DO TROY . . 99
II. KŁÓTNIA . . . . . 113
III. WIELKA POTRZEBA GREKÓW . . . 125
IV. CZYNY I ŚMIERĆ PATROCLUS . . 141 V. WZBUDZAJĄCY ACHILLES . . . . 150
VI. BITWA W RZECE . . . . 154
VII. ZABIJANIE HECTORA . . . .164
VIII. UKŁON HERCULESA . . . .178
DZIEL III POWROTU BOHATERÓW
STRONA
I. HISTORIA ULYSSESA . . . 19g
II. POWRÓT ULYSSESA . . . - 233
III. DZIWNA HISTORIA FAŁSZYWEJ HELEN . 251
IV. HISTORIA ORESTES . . ... 258 V. ROZWIĄZYWANIE ORESTES . . . .278
VI. ODKRYCIE IPHIGENIA . . . 28a
CZĘŚĆ IV
FANTAZJA I FAKT
I. BIEDNY ALE UCZCIWY ..... 305 II. "PUŁKU" KOBIET . . . 313
w. ziemia ptaka ...... 322
IV. PÓJŚCIE DO POKAZU ADONIS . . . 345
LAUR V CZĘŚCI, CYPRYS I RÓŻA
LAUR, CYPRYS I RÓŻA. GRECKI MAŁY BUKIET . 353
LISTA ILUSTRACJI
Theseus przyniósł do AMPHiTRiTE . Zabytkowa Przednia strona
OCEANUS NA JEGO USKRZYDLONYM RUMAKU . . . FlaXttian 6
HERCULES BIORĄCY PASOWI PENTHESILEA Zabytkowego 14
HERCULES ZABIJAJĄCY NESSUS CENTAURA . Zabytkowy 2 2 JASON, POMOŻONY PRZEZ MEDEA, BIORĄC ZŁOTEGO
runo.......Zabytkowy 72
ORPHEUS NAPADŁ PRZEZ KOBIETĘ THRACIAN . Zabytkowy 78
THESEUS ZABIJAJĄCY MINOTAUR . . . Zabytkowy 88, którego TRZY BOGINIE PRZYNIOSŁY PRZEZ HERMES
do paris......Zabytkowy 102
ACHILLES WALCZĄCA Z RZEKĄ . FlaXDlan l6o
CIAŁO HECTORA WLOKŁO się ZA
WÓZ ACHILLES .... Zabytkowy 176
CIRCE OFERUJĄCY OCZAROWANY NAPÓJ BY
ulysses.......Zabytkowy 218
ULYSSES I SYRENY .... Zabytkowy 226
NIMFA LAMPETIA ROBIĄCY SKARGĘ BY
apollo....... Flaxman 230
ORESTES I PYLADES PRZYNIOSŁY IPHIGENIA Zabytkowemu 288
GRECKIE PANIE W ICH TOALECIE . . . Zabytkowy 346
GRECKIE statki ..... . Zabytkowy 356

WPROWADZENIE

Imię Homer musi, oczywiście, stojak na przodzie jakiegoś opisowego listy greckich poetów. Ale kiedy przychodzimy coś powiedzieć o nim, w który znajdujemy siebie w regionie wątpić i debatować. Prąd tradycji w Grecji w szóstym wiek b. c. był, że Homer był krajowcem wyspy Chios, że on był ślepy ( homerus słowa podobno oznacza " roletę " w jednym z dialektów Wschodniej Grecji) i, że on zarobił na życie jako minstrel, recytując wiersze, które on skomponował. To zostało przypuszczone, że on żył w ósmym wiek b. c., będąc współczesnego Hesiod, którego coś jest powiedziane poniżej. Wiersze przypisały do niego najpierw został zebrany i został zredagowany w przykładzie Pisistratus, tyrana Aten, 561-528 b. c. Wszystkie te rzeczy odtąd zostały przesłuchane. Pierwsze poważne pytanie, które powstało było, czy Iliada i Odyseja zostały napisane przez tę samą osobę ; wielu krytyków teraz zapewnia, że te dwa wiersze były pracą wielu pisarzy i jest dane plony w odstępach podczas długiego okresu czasu. Bardzo mało słów musi zostać powiedziane na tym pytaniu.
Nie mogę pomóc myśleniu, że musiał być jeden wielki poeta, do którego możemy przypisać wielką ilość wierszy Homeric. Nie mogę znaleźć w historii literatury świata niczego jak stan rzeczy, które te, które wierzą w różnorodność Homers miałyby wyobrażać sobie. Były wątpliwości o autorstwie gier Shakespeare, ale zaprzecza, że był Shakespeare, chociaż jakiś myśli, że imię Shakespeare oznacza Francis Bekon. Trochę gier, znów, znanych jako Shakespeare, są
niepewny, Henry VI., na przykład i Titus Andronicus. Więc mogą być porcje Iliady i Odysei, której następnie został dodany. Że pojedyncze linie i nawet długie przejścia, zostały umieszczone wstawki w późniejszych czasach może ledwie zostać zaprzeczony. Ale kiedy wszystko zostało powiedziane, pozostaje, myślę, literacką pewność Homer.
Jeśli chodzi o datę wierszy, to jest teraz, sądzę, zwykle uzgodniony, że oni są znacznie starsi niż dawniej został uwierzony. Była wielka rewolucja w lądzie stałym Greece gdzieś około rok 1000 b. c., kiedy plemię górali od na północ najechał i zdobył Peloponnesus. Wielka wielka ilość wierszy Homeric należy do wczesnego czasu. Był civilisation, w który sztuka wysoce została rozwinięta, znany jako Mycenśan.1 Do zamknij się tego okresu wiersze wydają się należeć. Najazd Dorian miał dużo ten sam skutek na Grecji jako saksoński najazd miał rzymską Brytanię, przykrywając to z powodzią barbarzyństwa.
Hesiod był krajowcem wsi Ascra w Boeotia, do którego jego ojciec migrował z jednym z greckich miast w Azji Nieletni. On był pokornej stacji, prawdopodobnie był pastuchem stopy, jeżeli mamy wziąć jako fakt stwierdzenie w jednym z wierszy, który nosi jego imię (" nakarmiłem moje stada na boku wsiąść na Helicon "). Nic nie jest rozpoznane jego życia, chyba, że on został włączony w procesie o jego ojcowiźnie z jego braterskim Perses i tym, zgubiwszy jego przyczynę, on usunął od Ascra do innej części Bśotia, Orchomenos. Jego główny wiersz jest pouczającego rodzaju i nosi tytuł Prac i Dni. To zawiera kilka przepisów o polityce, morałach i biznesie ; o małżeństwie i edukacji dzieci ; o rolnictwie, nawigacji, handlu, etc. druga część składa się z kalendarza ; i są przejścia, takie jak to w Pandora, której prawdopodobnie nie należeć do oryginalnego wiersza. Inny wiersz przypisał
do niego jest Theogony, opis początku świata i różnych dynastii bogów. To zostało zwątpione, czy to jest naprawdę praca pisarza Prac i Dni.
Pindar był też krajowcem Bceotia, noszonego w wsi Cynoscephalse, ale zwykle zamieszkałego w miejski ot Tebach.1 którego On urodził się w 522 i umarł w 442 b. c. Wielkie wydarzenie życia Pindar było perskim najazdem Grecji. Jego rodzime miasto, niestety dla niego, wzięło perską stronę i poetę, chociaż jego sympatie były z patriotycznym przyjęciem, zawartość miała zgodzić się w decyzji większości. On pokazał jego uczucia, jednakże, przez jego wysławiania Aten. Tradycja jest, że jego rodacy ukarali grzywną jego, ponieważ ten czyn czego wtedy został rozważony nielojalnością i, że Ateny zapłaciły grzywnę. Pindar napisał wiersze wielu rodzajów, ale wszystko to przeżyć są jednej klasy, ody w świętowaniu zwycięstw wygrały w wielkich grach Grecji, festiwalami Olympii, Delphi (Pythian), Nemea (w Argolis) i Koryntu (Przesmykowego). Oni zupełnie są zbudowani na jednym modelu. Bardzo mały odnosi się do samego konkurs, coś jest powiedziane o bogactwie, pomyślność i ogólną doskonałość zwycięskiego uczestnika ; główna część ody jest zajęta z jakimś mitem albo legendą odnoszącą się do antenata uczestnika.
Bacchylides, noszony w wyspie Ceos, był młodszy współczesny Pindar. Wszystko, że wiemy jego jest, że on był jednym z patronised literatów przez Hiero Syrakuzy, kto panował od 479 do 467. Między jego towarzyszami w tym mieście byli jego wujkiem Simonides i samym Pindar. Wiersze Bacchylides należały do tej samej klasy jako te z Pindar. Aż do jakieś osiem lat temu oni zostali rozpoznani do nas tylko przez kilka fragmentów zachowane przez grammarians i innych pisarzy na technicznych tematach. Ale w 1895 rękopis papirusu został odkryty w Egypt2, który zawarł jakieś wiersze w prawie doskonałym warunku.
Trzech wielkich ateńskich pisarzy tragedii to nie jest konieczne, by powiedzieć dużo.
yîîscHYLUS (525-456 b. c.) był żołnierzem, który walczył w Maratonie, tym, które rzecz wspomniała w epitafium, któremu on napisał dla siebie. W jakichś szacunkach konserwatywny, ponieważ kiedy on napisał grę, by odrodzić jego rodaków od czego on rozważył rewolucyjną zmianę ; ' w religii on miał pomysły, które musiały zaskoczyć jego pokolenie. Zeus, najwyższe bóstwo greckiej wiary, jest potraktowany z jakim, który wygląda jak brak szacunku. Sympatie widowni są poproszone o cierpiący tytan, nie dla niewdzięcznego Bóstwa, które prześladuje jego. To jest opowiedziane jego, że on został postawiony przed sądem dla wyjawienia sekretu Tajemnic Eleusinian. On zbijał oskarżenie, pokazując, że on nigdy nie został zainicjowany. Ponieważ on był sobą krajowcem Eleusis, to jest dziwne, że on w ten sposób stał z dala od tak popularny instytucja. Prawdopodobnie fakt, że on spędził drugie lata jego życia daleko z jego rodzimego miasta może wskazywać, że on był przedmiotem podejrzenia, albo, że on czuł siebie, by zostać źle zrozumiany. On podobno pisze dziewięćdziesiąt gier, których siedmiu tylko przeżyć.
Sophocles (496-406 b. c.) był człowiekiem światowym, popularny — jego osobisty urok wydaje się zdobyć dla niego wysokie biuro, cywilne i wojskowe — czuły przyjemności, czułości, którą on dyskretnie uciszył z rozwijającą lata, z żadnymi silnymi skazaniami, bardzo zręcznego practiser sztuki poezji. Jego pierwsze zwycięstwo w dramatycznej konkurencji było 460 przez weterana / Eschylus. On był pomyślny dwadzieścia razów w sumie. On napisał sto i trzynaście gier, których siedmiu zostać zachowany.
Euripides (480-406 b. c.), jako w porównaniu z dwoma wielkimi poetami, z którym on zwykle jest nazwany, był szczególnie literatem. On nie wziął żadnej części publicznie życiu, nigdy, jak daleko
ponieważ wiemy, poparło biuro, albo nawet odsiedziany w armii albo flocie. W jednym albo dwóch z jego gier możemy wytropić, to są prawdziwe, polityczne opinie,1 ale jego myśli głównie zostały zajęte z jego sztuką i z moralnymi i filozoficznymi opiniami, których on używa, że sztuka, by stężeć naprzód. On nie był pomyślny jako dramaturg, wygrywając dramatyczną nagrodę cztery razy tylko w trakcie o przedłużonej trwałości. I on był bardzo niepopularny. On został oskarżony herezji w religii, niemoralnych opinii, osobistej rozwiązłości. On został ośmieszony i został skarykaturowany na scenie. Ataki na nim były pewne, by podnosić śmiech. Dla wszystkiego tego on był recognised jako znakomity człowiek. Wielki krytyk Aristotle kładzie jego ponad jego dwoma rywalami pod względem dramatycznej władzy. Jego literacka popularność być może jest wskazana przez fakt, że z jego siedemdziesiąt pięć nie gra nie mniej niż, którym seventeen2 pozostaje.
Aristophanes (450-385 b. c.) miał jednego lat między wielu pisarzami komicznego dramatu, nie zawsze pomyślny w jego konkurencji z nimi, ale przedstawienie, na całości, wielkiej wyższości przez nich. Aby zastosować próbę, której użyłem niejednokrotnie, jego są jedynymi komicznymi grami w całości greckiej literatury, która obniż się do nas. Nie znamy imion z więcej niż dwadzieścia z jego gier i mamy więcej niż połowa (jedenaście) tych. Większość ich są polityczne. Aristophanes był arystokratą i on zaatakował demokratycznych liderów z dzikością, która to jest trudna, by opisać. Plan tej książki nie bierze tej porcji pracy Aristophanes. Kobiety w Radzie jest w pewnym sensie polityczny, tylko jako pytanie żeńskiego prawa wyborczego jest między nami ; ale to nie dotknęło regionu praktycznej polityki ; poważnie rozważył stosowność dawania głosów kobietom. W rzeczywistości to jest satyra ; satyra na kobietach, zwyczajach i drogach z myśląc, że to karykaturuje ; nadal więcej satyra na politykach
dnia, który to trzyma, by ośmieszyć jako nieefektywnego i zepsutego. Plutus należy do całkowicie różnej klasy dramatu ; nie jest nic polityczne w tym ; to jest bawić się moralnym, komedią czystą i prostą, według naszych pomysłów czego komedia powinien być
Theocritus (310-250 b. c. ?) był krajowcem Syrakuzy, który spędził jakąś znaczną porcję jego życia w Aleksandrii, gdzie on ucieszył się patronatem Ptolemies. Później , który on wydaje się wrócić do jego rodzimego miasta. Jego główny tytuł do sławy jest jego poezją wiejskiego życia. Jego pastusi i pastuszki są do pewnego idealised zasięgu ; nadal jest dużo ten jest naturalny o nich ; w tym szacunku on jest nieporównywalnie wyższy do jego następców i naśladowców, wielkiego Virgil między nimi.
Pokaz Adonis jest komicznym szkicem takie jak mógłby zostać znaleziony w jednym z naszego " społeczeństwo tapetuje " dzisiaj. W innych jego Idylli ^ on pisze bohaterski wiersz i imituje Homer z znacznym sukcesem.
Rhodius Apollonius był krajowcem Aleksandria (235-180 b. c.). Wiersz Podróży Argo, który był utilised dla tego tomu ma ciekawą historię. W jego pierwszej formie to była młodzieńcza praca. Jego autor miał wysokie oczekiwania sławy i dochodu, by pochodzić z tego, ale kiedy to zostało przeczytane publicznie to spotkało się z niepowodzeniem. To było częściowo dzięki jego niedoskonałości ; ale zazdrość innych pisarzy wiersza miała dużo, by zrobić z tym. Apollonius tak został zirytowany w tym rozczarowaniu, że on zostawił Aleksandrię i wziął jego dom w Rodos, wtedy kwitnący i potężny stan i słynący z jego zachęty filozofii, elokwencji i literatury. Hę" przeczytać jego wiersz, prawdopodobnie, w przejrzanej formie, do widowni Rhodian i zostać przyjęty zagoszczony z jednomyślnym aplauzem. On dał wykłady na Retoryce i miasto nadało na nim wiele honorów, przywilej między nimi. Co przynieś jego dom w Rodos do końca, który nie znamy. To jest pewne, jednakże, że on wrócił do Aleksandrii, został wyznaczony szef z
wielka biblioteka, którą Ptolemies założył w tym mieście i trzymał tę pocztę, to jest prawdopodobne, dla przypomnienia jego życia. Jego wiersz może zostać ogłoszony najbardziej pomyślnym wszystkich imitacji Homer. To nie jest część mojego planu, by dać krytykę tego ; ale to może zostać zauważone, że charakter Medea jest narysowany z wielką umiejętnością i patosem.
Zbiór wierszy znanych jako Antologii, albo " Małego bukiet", przykrywa bardzo długi okres czasu, nie dużo mniej niż dwa tysiąc lat. Najwcześniejszy pisarz dużo z czyich prac te epigramaty ^ zostać wzięty był Simonides Ceos (556-467 b. c.), kto został zlecony przez liderów sprzymierzonych Greków, po klęsce Persów, by napisać, że inskrypcji, których okazy są oddane Part V. The najpóźniej mógł dobrze być współczesny z Planudes, mnichem Konstantynopola, który zestawił Antologię, rozpoznaną przez jego imię, w pierwszej połowie czternastego wieku po Chrystusie. Inni pisarze są Meleager, krajowcem Gadara w Palestynie (b. c. 60), Agathias Konstantynopola w szóstym wieku naszej ery, Silentiarius Paullus, który był jedną z sekretarek Justiniana i Cephalas Constantinus, flourished about 960. His is the most copious of the Anthologies Imperatora, zawierając między trzema i cztery tysiącem wierszami.

PREFACE
My plan has been to arrange these examples of Greek poetical thought in the order of time and of subject, not attempting exact translation, but, as in the volumes which for now more than a quarter of a century I have submitted to the public, and from which I have drawn some of the following matter, to adapt the authors laid under contribution. In the extracts from the Anthology, however, I have endeavoured to give renderings more or less exact. Four of these renderings have already been published ; the rest appear for the first time.

ALFRED CHURCH.
Ightham,
October 3, 1903.

CONTENTS

PART 1 THE ELDER WORLD
PAGE
I. THE BINDING OF PROMETHEUS . . .3
II. THE DEEDS AND DEATH OF HERCULES . .10
III. THE VOYAGE OF THE " ARGO " . . - 33
IV. THE STORY OF THESEUS . . . .80
m
PART II THE STORY OF TROT
I. HOW THE GREEKS SAILED TO TROY . . 99
II. THE QUARREL . . . . . 113
III. THE GREAT NEED OF THE GREEKS . . . 125
IV. THE DEEDS AND DEATH OF PATROCLUS . . 141 V. THE ROUSING OF ACHILLES . . . . 150
VI. THE BATTLE AT THE RIVER . . . . 154
VII. THE SLAYING OF HECTOR . . . .164
VIII. THE BOW OF HERCULES . . . .178
PART III THE RETURN OF THE HEROES
PAGE
I. THE STORY OF ULYSSES . . . 19g
II. THE RETURN OF ULYSSES . . . - 233
III. THE STRANGE STORY OF THE FALSE HELEN . 251
IV. THE STORY OF ORESTES . . ... 258 V. THE LOOSING OF ORESTES . . . .278
VI. THE FINDING OF IPHIGENIA . . . 28a
PART IV
FANCY AND FACT
I. POOR BUT HONEST ..... 305 II. THE "REGIMENT" OF WOMEN . . . 313
in. bird land ...... 322
IV. GOING TO THE ADONIS SHOW . . . 345
PART V LAUREL, CYPRESS AND ROSE
LAUREL, CYPRESS AND ROSE. A GREEK NOSEGAY . 353
LIST OF ILLUSTRATIONS
Theseus brought to AMPHiTRiTE . Antique Frontispiece
OCEANUS ON HIS WINGED STEED . . . FlaXttian 6
HERCULES TAKING THE GIRDLE OF PENTHESILEA Antique 14
HERCULES SLAYING THE CENTAUR NESSUS . Antique 2 2 JASON, HELPED BY MEDEA, TAKING THE GOLDEN
fleece.......Antique 72
ORPHEUS ASSAILED BY A THRACIAN WOMAN . Antique 78
THESEUS SLAYING THE MINOTAUR . . . Antique 88 THE THREE GODDESSES BROUGHT BY HERMES
to paris......Antique 102
ACHILLES CONTENDING WITH THE RIVER . FlaXDlan l6o
THE BODY OF HECTOR DRAGGED BEHIND THE
CHARIOT OF ACHILLES .... Antique 176
CIRCE OFFERING THE ENCHANTED DRINK TO
ulysses.......Antique 218
ULYSSES AND THE SIRENS .... Antique 226
THE NYMPH LAMPETIA MAKING COMPLAINT TO
apollo....... Flaxman 230
ORESTES AND PYLADES BROUGHT TO IPHIGENIA Antique 288
GREEK LADIES AT THEIR TOILET . . . Antique 346
GREEK ships ..... . Antique 356

INTRODUCTION

The name of Homer must, of course, stand at the head of any descriptive list of Greek poets. But when we come to say something about him we find ourselves in a region of doubt and debate. The tradition current in Greece in the sixth century b.c. was that Homer was a native of the island of Chios, that he was blind (the word homerus is said to signify " blind " in one of the dialects of Eastern Greece), and that he earned his living as a minstrel, reciting the poems which he had composed. It was supposed that he lived in the eighth century b.c., being a contemporary of Hesiod, of whom something is said below. The poems attributed to him were first collected and edited at the instance of Pisistratus, tyrant of Athens, 561-528 b.c. All these things have since been questioned. The first serious question that arose was whether the Iliad and Odyssey were written by the same person ; many critics now assert that these two poems were the work of many writers, and were produced at intervals during a long period of time. A very few words must be said on this question.
I cannot help thinking that there must have been one great poet to whom we may attribute the bulk of the Homeric poems. I cannot find in the history of the world's literature anything like the state of things which those who believe in a multiplicity of Homers would have us imagine. There have been doubts about the authorship of Shakespeare's plays, but no one denies that there was one Shakespeare, though some think that the name Shakespeare stands for Francis Bacon. Some of the plays, again, known as Shakespeare's, are
doubtful, Henry VI., for instance, and Titus Andronicus. So there may be portions of the Iliad and Odyssey which were afterwards added. That single lines, and even long passages, were interpolated in later times can hardly be denied. But when all has been said, there remains, I think, the literary certainty of a Homer.
As to the date of the poems, it is now, I believe, commonly agreed that they are considerably older than was formerly believed. There was a great revolution in mainland Greece somewhere about the year 1000 b.c., when a tribe of highlanders from the north invaded and conquered the Peloponnesus. The great bulk of the Homeric poems belongs to an earlier time. There was a civilisation, in which art was highly developed, known as Mycenśan.1 To the close of this period the poems seem to belong. The Dorian invasion had much the same effect on Greece as the Saxon invasion had on Roman Britain, covering it with a flood of barbarism.
Hesiod was a native of the village of Ascra in Boeotia, to which his father had migrated from one of the Greek cities in Asia Minor. He was of a humble station, possibly was ft shepherd, if we are to take as fact a statement in one of the poems which bears his name (" I was feeding my flocks on the side of Mount Helicon "). Nothing is known of his life except that he was involved in a lawsuit about his patrimony with his brother Perses, and that, having lost his cause, he removed from Ascra to another part of Bśotia, Orchomenos. His principal poem is of an instructive kind, and bears the title of Works and Days. It contains a number of precepts about politics, morals, and business ; about marriage and the education of children ; about agriculture, navigation, trade, etc. The latter part consists of a calendar ; and there are passages, such as that about Pandora, which possibly do not belong to the original poem. Another poem attributed
to him is the Theogony, an account of the origin of the world, and of the various dynasties of gods. It has been doubted whether this is really the work of the writer of Works and Days.
Pindar was also a native of Bceotia, born in the village of Cynoscephalse, but commonly resident in the city ot Thebes.1 He was born in 522, and died in 442 b.c. The great event of Pindar's life was the Persian invasion of Greece. His native city, unfortunately for him, took the Persian side, and the poet, though his sympathies were with the patriotic party, was content to acquiesce in the decision of the majority. He showed his feelings, however, by his praises of Athens. The tradition is that his countrymen fined him for this act of what then was considered disloyalty, and that Athens paid the fine. Pindar wrote poems of many kinds, but all that survive are of one class, odes in celebration of victories won at the great games of Greece, the festivals of Olympia, Delphi (Pythian), Nemea (in Argolis), and Corinth (Isthmian). They are all constructed on one model. Very little refers to the contest itself, something is said about the wealth, prosperity, and general excellence of the victorious competitor ; the main part of the ode is occupied with some myth or legend referring to an ancestor of the competitor.
Bacchylides, born in the island of Ceos, was a younger contemporary of Pindar. All that we know of him is that he was one of the literary men patronised by Hiero of Syracuse, who reigned from 479 to 467. Among his companions in that city were his uncle Simonides and Pindar himself. The poems of Bacchylides belonged to the same class as those of Pindar. Up to some eight years ago they were known to us only by a few fragments preserved by grammarians and other writers on technical subjects. But in 1895 a papyrus manuscript was discovered in Egypt2 which contained some poems in a nearly perfect condition.
Of the three great Athenian writers of tragedy it is not necessary to say much.
yîîscHYLUS (525-456 b.c.) was a soldier who fought at Marathon, the one thing mentioned in the epitaph which he wrote for himself. In some respects a conservative, as when he wrote a play to dissuade his countrymen from what he considered a revolutionary change ; ' in religion he had ideas which must have startled his generation. Zeus, the supreme deity of the Greek belief, is treated with what looks like irreverence. The sympathies of the audience are asked for the suffering Titan, not for the ungrateful Deity who persecutes him. It is related of him that he was brought to trial for having divulged the secret of the Eleusinian Mysteries. He disproved the charge, showing that he had never been initiated. As he was himself a native of Eleusis, it is strange that he had thus stood aloof from so popular an institution. Possibly the fact that he spent the latter years of his life away from his native city may indicate that he was an object of suspicion, or that he felt himself to be misunderstood. He is said to have written ninety plays, of which seven only survive.
Sophocles (496-406 b.c.) was a man of the world, popular —his personal charm seems to have procured for him high office, civil and military—fond of pleasure, a fondness which he discreetly moderated with advancing years, with no strong convictions, a supremely skilful practiser of the art of poetry. His first victory in the dramatic competition was in 460 over the veteran /Eschylus. He was successful twenty times in all. He wrote a hundred and thirteen plays, of which seven have been preserved.
Euripides (480-406 b.c.), as compared with the two great poets with whom he is commonly named, was peculiarly a man of letters. He took no part in public life, never, as far
as we know, held office, or even served in the army or the fleet. In one or two of his plays we may trace, it is true, political opinions,1 but his thoughts were mainly occupied with his art, and with the moral and philosophical opinions which he uses that art to set forth. He was not successful as a dramatist, winning the dramatic prize four times only in the course of a long life. And he was very unpopular. He was accused of heresy in religion, of immoral opinions, of personal profligacy. He was ridiculed and caricatured upon the stage. Attacks upon him were sure to raise a laugh. For all this he was recognised as an eminent man. The great critic Aristotle puts him above his two rivals in respect of dramatic power. His literary popularity is perhaps indicated by the fact that out of his seventy-five plays no fewer than seventeen2 remain.
Aristophanes (450-385 b.c.) was one among many writers of the comic drama, not always successful in his competition with them, but showing, on the whole, a great superiority over them. To apply the test which I have used more than once, his are the only comic plays in the whole of Greek literature which have come down to us. We do not know the names of more than twenty of his plays, and we have more than half (eleven) of these. Most of them are political. Aristophanes was an aristocrat, and he attacked the democratic leaders with a ferocity which it is difficult to describe. The plan of this book does not take in this portion of the work of Aristophanes. The Women in Council is in a sense political, just as the question of female suffrage is among us ; but it did not touch the region of practical politics ; no one seriously considered the propriety of giving votes to women. In reality it is a satire ; a satire on women, whose habits and ways of thinking it caricatures ; still more a satire on the politicians
of the day, whom it holds up to ridicule as ineffective and corrupt. The Plutus belongs to a wholly different class of drama ; there is nothing political about it ; it is a play with a moral, a comedy pure and simple, according to our ideas of what a comedy should be
Theocritus (310-250 b.c. ?) was a native of Syracuse, who spent some considerable portion of his life in Alexandria, where he enjoyed the patronage of the Ptolemies. Later on he seems to have returned to his native city. His chief title to fame is his poetry of rural life. His shepherds and shepherdesses are to a certain extent idealised ; still there is much that is natural about them ; in this respect he is incomparably superior to his successors and imitators, the great Virgil among them.
The Adonis Show is a comic sketch such as might be found in one of our " society papers " to-day. In others of his Idylls^ he writes heroic verse, and imitates Homer with considerable success.
Apollonius Rhodius was a native of Alexandria (235-180 b.c.). The poem of the Voyage of the Argo which has been utilised for this volume has a curious history. In its first form it was a juvenile work. Its author had high expectations of fame and profit to come from it, but when it was read in public it met with failure. This was partly due to its imperfection ; but the jealousy of other writers of verse had much to do with it. Apollonius was so vexed at this disappointment that he left Alexandria and took up his residence at Rhodes, then a flourishing and powerful state, and famous for its encouragement of philosophy, eloquence, and literature. Hę" read his poem, probably, in a revised form, to a Rhodian audience, and was received with unanimous applause. He gave lectures on Rhetoric, and the city bestowed upon him many honours, the franchise among them. What brought his residence at Rhodes to an end we do not know. It is certain, however, that he returned to Alexandria, was appointed chief of the
great library which the Ptolemies had founded in that city, and held this post, it is probable, for the remainder of his life. His poem may be pronounced the most successful of all the imitations of Homer's. It is not part of my plan to give a criticism of it ; but it may be remarked that the character of Medea is drawn with great skill and pathos.
The collection of poems known as the Anthology, or " Nosegay," covers a very long period of time, not much less than two thousand years. The earliest writer of the many from whose works these epigrams^ have been taken was Simonides of Ceos (556-467 b.c.), who was commissioned by the leaders of the allied Greeks, after the defeat of the Persians, to write the inscriptions of which specimens are given in Part V. The latest may well have been contemporary with Planudes, a monk of Constantinople, who compiled an Anthology, known by his name, in the first half of the fourteenth century after Christ. Other writers are Meleager, a native of Gadara in Palestine (b.c. 60), Agathias of Constantinople in the sixth century of our era, Paullus Silentiarius, who was one of the secretaries of the Emperor Justinian, and Constantinus Cephalas, who flourished about 960. His is the most copious of the Anthologies, containing between three and four thousand poems.

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.