Ozzy Osbourne, niezmiennie powalający i nieskończenie zabawny, w ciągu całej swojej kariery tak jak nikt inny potrafił wywoływać oburzenie poprawnej moralnie większości opinii publicznej jako bohater nagłówków w prasie brukowej. Okrzyknięto go czcicielem diabła, choć jednocześnie był też obiektem pogróżek ze strony satanistów i polowały na niego tabuny czarownic. Odgryzł głowy nietoperzowi i gołębiowi, przy czym obydwa były wtedy żywe. Rzucał w publiczność surowym mięsem i ''wieszał'' na scenie karła. Odlał się na otaczane czcią Alamo w Teksasie. Pił na umór, pochłaniał ogromne ilości narkotyków i podczas jednego straszliwego napadu szału próbował nawet zabić swoją żonę i menedżera, Sharon.

Ta książka omawia i poddaje ocenie najbardziej znane nagrania z udziałem tego ekscentrycznego rockmena-skandalisty i pioniera heavy metalu, w których wystąpił on zarówno jako twórca pełnych dramatyzmu interpretacji piosenek Black Sabbath, jak i autor oraz współautor utworów wykonywanych przez jego własne grupy działające w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Zawiera ona również informacje o zmianach w składzie jego zespołów, przytacza anegdoty ze studia, omawia teksty, stronę graficzną płyt i analizuje muzyczne przemiany, jakie nieustannie się w wokaliście dokonują, a także opowiada o jego pełnym chwały powrocie na scenę w 1996 roku, kiedy to Osbourne wystartował ze swoją zdobywającą coraz większą popularność imprezą o nazwie OzzFest.

Autorka książki opowiada także o tym jaki wpływ na muzykę, którą tworzył Ozzy miały jego osobiste przeżycia, o tym, czego doświadczał to idąc na odwyk, to z niego wychodząc, stając oko w oko z ogarniętymi szałem wielbicielami jak i przeciwnikami, odpierając zarzuty jakoby jego muzyka miała niebezpieczny wpływ na młodzież i widząc jak wielu spośród jego przyjaciół i kolegów z branży ulegało chorobie, czy też umierało w następstwie stylu życia, jakiemu on sam swego czasu z takim upodobaniem hołdował.

"Black Sabbath / Ozzy Osbourne: Historie klasycznych kawałków" przedstawia Ozzy'ego, jakiego znamy i Ozzy'ego, o jakim mamy być może błędne mniemanie, ukazanego poprzez medium, które mówi o nim najwięcej - przez pryzmat jego piosenek.