Jest to ostatni model gramofonu produkowany przez Łódzkie Zakłady Unitra Fonica przed jej upadkiem. Stylistycznie i kolorystycznie dopasowany do wieży Diora serii 500 w kolorze antracyt, którą kiedyś całą posiadałem, został tylko gramofon, który jest dzisiaj  rzadko spotykany.

Jest to półautomatyczny gramofon, wyposażony w proste ramię, regulację nacisku igły na płytę, regulację atyskating-u, napęd paskowy, płynną regulację obrotów talerza. Wkładka magnetyczna. Załączenie napędu talerza odbywa się poprzez przesunięcie ramienia  nad płytę, po zakończeniu odtwarzania ramię unosi się i samoczynnie powraca do pozycji początkowej. Na panelu przednim umieszczony jest potencjometr służący do regulacji obrotów, przyciski: stop, po którego wciśnięciu w trakcie odtwarzania płyty, ramię unosi się i powraca do stanu spoczynku, dwa przyciski odpowiadające za prędkości obrotowe (33 i 45), oraz włącznik sieciowy. Opuszczanie ramienia na płytę odbywa się poprzez przesunięcie dźwigni umieszczonej w okolicy jego mocowania. Wyposażony w wkładkę i igłę MF-105 z ostrzem Diamentowym sferycznym. Zarówno wkładka jak i igła wyprodukowaną również w tej samej fabryce mogę powiedzieć że jest prawie nowa bo odtworzyła zaledwie kilkanaście płyt. Miałem kiedyś sporo nowych części do gramofonów produkowanych w Fonice między innymi wkładki i igły do nich, kupione na wyprzedażach jakie były organizowane przez upadły zakład Unitra Fonica i ta obecna zamontowana była w momencie w którym już prawie nie używałem gramofonu.