GRAFIKA MEKSYKAŃSKA MEKSYK 24 TABLICE KOMPLET 1955

25-02-2012, 19:42
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Aktualna cena: 89.99 zł

Użytkownik inkastelacja

numer aukcji: 2084503157

Miejscowość Kraków

Koniec: 06-02-2012 19:49:02

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO SPISU TREŚCI

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO OPISU KSIĄŻKI

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY ZNAJDUJĄCE SIĘ W TEJ SAMEJ KATEGORII

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT

PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ SPRZEDAWANEGO PRZEDMIOTU, WYSTARCZY KLIKNĄĆ NA JEDNĄ Z NICH A ZOSTANIESZ PRZENIESIONY DO ODPOWIEDNIEGO ZDJĘCIA W WIĘKSZYM FORMACIE ZNAJDUJĄCEGO SIĘ NA DOLE STRONY (CZASAMI TRZEBA CHWILĘ POCZEKAĆ NA DOGRANIE ZDJĘCIA).

PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI -
GRAFIKA MEKSYKAŃSKA

AUTOR -
PRACA ZBIOROWA

WYDAWNICTWO, WYDANIE, NAKŁAD -
WYDAWNICTWO - SZTUKA, WARSZAWA 1955
WYDANIE - 1
NAKŁAD - 8000 +176 EGZ.

STAN KSIĄŻKI -
DOBRY JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM, NIEWIELKIE PRZYBRUDZENIA) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).

RODZAJ OPRAWY -
ORYGINALNA TECZKA

ILOŚĆ STRON, WYMIARY, WAGA -
ILOŚĆ STRON - 12 + 24 TABLICE
WYMIARY - 42 x 30 x 0,9 CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - 0,680 KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)

ILUSTRACJE, MAPY ITP. -
ZAWIERA 24 TABLICE I JEDEN DRZEWORYT W TEKŚCIE

KOSZT WYSYŁKI 8 ZŁ - Koszt uniwersalny, niezależny od ilośći i wagi, dotyczy wysyłki priorytetowej na terenie Polski. Zgadzam się na wysyłkę za granicę (koszt ustalany na podstawie cennika poczty polskiej).

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

SPIS TREŚCI LUB/I OPIS (Przypominam o kombinacji klawiszy Ctrl+F – przytrzymaj Ctrl i jednocześnie naciśnij klawisz F, w okienku które się pojawi wpisz dowolne szukane przez ciebie słowo, być może znajduje się ono w opisie mojej aukcji)

Teka zawiera reprodukcje dzieł następujących artysto
AGUIRRE IGNACIO
Urodzony w 1900 r., syn górnika, brał udział w Rewolucji 1910 r. Nauczyciel rysunkom.
malarz i grafik.
- 1 -
EMILIANO ZAPATA
ZOSTAJE ARESZTOWANY ZA TO,
ŻE WALCZYŁ O PRAWA CHŁOPÓW
PODCZAS REWOLUCJI.
(drzeworyt, wielkość oryginału 28X22 cm)
ANGUIANO RAUL
Urodzony uj 1915 r. Rysuje od wczesnego dzieciństwa. Od 1938 r. członek "Pracownia W 1950 r. brał udział w wyprainie do ruin Bonampak, skąd przywiózł kolekcję rysunków z żucia ginącego szczepu
Indian Lacandonów.
- 2 -
INDIANIN ZE SZCZEPU LACANDONÓW.
(litografia, wielkość oryginału 53X44,5 cm)
ARENAL LUIS
Urodzony w 1908 r. Ojciec brał czpniiji udział w Beuiolucji. Studiował za młodu mechanikę i architekturę. Dopiero u- 1930 r. zaczyna rysować. Jeden z założycieli b Pracom ni".
- 3 -
LAZARO CARDENAS I REFORMA ROLNA W 1934-40 r
(rf r ze wory I, iv ie I kość oryginału 20,5 X 30 cm)
BELTRAN ALBERTO
Urodzony id 1923 r. Jako młodu chłopiec pracuje wraz z ojcem 10 krawiec!iuie. " Uczu sie rysunku na kursach wieczornych. Jest popularnym ilustratorem książek. - - L J
. 4 -
FRANCISCO VILLA
słynny przywódca podczas Reiuolucji 1910 r.
(drzeworyt, wielkość oryginału 30,3 X 22 cm)
BERDECIO ROBERTO
Urodzomj ui 1910 r. Pochodzi z Boliiuii. Od 1934 r. mieszka w Meksyku. W T936 r. był delegatem
na Pan a mery kariski Kongres Malarzy przeciw wojnie i faszyzmowi.
- 5 -
- GŁOWA DZIEWCZYNKI
(litografia, wielkość or^ giną tu 42,5X56 cm)
CASTRO PACHECO FERNANDO
Urodzony w 1918 r. Mając lal 12 wstępuje do szkoiy malarskiej. Maluje freski i drzeworyty
. tu 3 kolorach. Portrecista.
- 6 -
ŚMIERĆ CHŁOPCA W DOLINIE MEZQUITAL
(drzeworyt, wielkość oryginału 26,5X18,5 cm)
CATLETT EUZABETH
Urodzona m 1919 r. Mulatka, pochodzi ze Stanów Zjednoczonych. Studiowała w Waszyngtonie
i na Uniwersytecie w stanie Yowa. W 1940 r. otrzymała I nagrodę za rzeźbę na Amerykańskiej
Wystawie Murzyńskiej. Mieszka stale ui Meksyku.
" 7 -TYLKO DLA CZARNYCH...
(litografia, wielkość ory ginału 2 3,5 X J ? cm)
DOSAMANTES FRANCISCO
Urodzony iv 1911 r. Malarz i grafik. Brał udział m Misjach Kulturalnych, mających na celu szerzenie oświaty wśród odległych szczepom Indian.
. 8 -TRZY KOBIETY
(litografia, wielkość oryginału 33X22 cm)
FERNANDEZ LEDESMA GABRIEL
Urodzonu w 1910 r. Malarz i grafik. Podróżował po Europie i Ameryce Łacińskiej. Wydawca pism artystycznych. Projektuje dekoracje i kostiumy do baletom meksykańskich. Obecnie nie należy już
do ^Pracoumk.
. 9 . W DNIU WYPŁATY...
(drzeworyt, wielkość oryginału 26,3X36 cm)
GOMEZ ANDREA
Młoda postępowa graficzka.
Drzeworyt "Nie pozwolimy, aby dzieci nasze zginęły na wojnie^ - został wykorzystany przez Meksykański Komitet Obrońców Pokoju, jako plakat przeciw bombie atomowej.
- 10 -NIE POZWOLIMY, ABY DZIECI NASZE GINĘŁY NA WOJNIE...
(drzeworyt, wielkość oryginału 40X33 cm)
MENDEZ LEOPOLDO
Urodzony w 1902 r. Założyciel "Pracoiuni Grafiki Ludoiuej". Otrzymał za całokształt twórczości
nagrodę Siiiiatouiej Rady Pokoju. Po raz pierwszy u? historii kina zastosowano grafikę Mendeza
powiększoną do rozmiarom ekranu w filmie pt. ^Ukryta rzekaa.
- II -
POCHODNIE z filmu & U kry ta Rzeka#
(drzeworyt, wielkość oryginału 30,5 Y- 41,5 c.m)
- 12 -
TAKŻE ZIEMIA PIJE TWOJĄ KREW... z filmu sUkryta Rzeka^
(drzeworyt, wielkość oryginału 30,5X42 cm)
- 13 -
W POSZUKIWANIU ZIEMI I PRACY...
(drzeworyt, wielkość oryginału 3 0,5 X 42 cm)
- 14 -
WALKA KOGUTÓW
(drzeworyt, wielkość oryginału 30,5X42 cm)
" 15 -ŚCINANIE KUKURYDZY
(drzeworyt, wielkość oryginału 30 X 41,5 cm)
MEXIAC
- 16 -
NA DRODZE
(drzeworyt, wielkość oryginału 28X22 cm)
MORA FRANCISCO
Urodzony uj 1922 r. Ojciec muzyk, matka tkaczka. Uczjj się rysoiuać na prowincji. W 1947 r. zrobił kolekcję rysunkom z życia górników.
" 17 -ZAMIATACZ
(litografia, wielkość ors ginału 39X24,5 cm)
OHIGGINS PABLO
Urodzony w 1904 r. ui Stanach Zjednoczonych. Od 1924 ł. mieszka u) Meksyku, gdzie studiuje u słynnego malarza- Diego Rivera. Malarz i grafik. Malował freski w Stanach Zjednoczonych
i ui Meksyku. Jeden z założycieli "Pracoiuim.
- 18 -AGAWA
(litografia, wielkość oryginału 37X55 cm)
RAMIREZ EVERARDO
Urodzony w 1906 r. Jeden z najstarszych członków "Pracowni". Zrobił popularny album poświęcony szerzeniu wiedzo o kukurydzy wśród dzieci wiejskich, aby podnieść uprawę. Obecnie nie należy
jui do łPracoiuni"
. 19 " UCZMY SIĘ UPRAWIAĆ KUKURYDZĘ...
(drzeworyt, wielkość oryginału 23,5~X2S cm)
RABEL FANNY
Pochodzenia polskiego, wychowana w Meksyku, ściśle związana z kulturą meksykańską.
Malarka i graficzka.
- 20 -GŁÓD
(drzeworyt, wielkość ory ginatu 32X42,5 cm)
YAMPOLSKI MARIANA
Urodzona w 1925 r. w Stanach Zjednoczonych. Od 1944 r. mieszka stale u; Meksyku. Jest jedną
z najczynniejszych członków ^Pracowni".
- 21 -
MARKIETANKI
scena z Rewolucji z 1910 r.
(drzeworyt, wielkość oryginału 23X31 cm)
ZALCE ALFREDO
Urodzony ui 1908 r. malarz i grafik uważany za jednego z najwybitniejszych malarzy i grafików. Duży rozgłos przyniósł mu album pt. sSceny z Yu katami", gdzie mieszkają potomkowie Mayów.
Obecnie nie należy już do *P^acouJni^.
- 22 -
KOBIETA W HAMAKU
z albumu ^Sceny z Yukatanu^
(litografia, wielkość oryginału 28X33 cm)
- 23 -
NA RZECE PALIZADA z albumu #Sceny z Yukatanu^
(litografia, wielkość oryginału 27X32,5 cm) . -
. 24 -KOBIETA W DRZWIACH
(akwaforta, wielkość oryginału J 4 X 7 0 c m)

KLUCZEM DO ZROZUMIENIA WSPÓŁCZESNEGO MALARSTWA I GRAFIKI MEKSYKAŃSKIEJ,

ich treści i charakteru jest przede ujszystkim rewolucja meksykańska. Ona to potężnym tchnieniem ożywiła sztukę meksykańską, nadając jej nowy, na wskroś narodoujy i społeczny charakter. Burżuazyjno-demokratyczna reuiolucja meksykańska przeciujko 30-letniej dyktaturze prezydenta Porfirio Diaz wybucha w 1910 r. Ziemia i chleb, sprawiedliwość i wolność, oto hasła rozbrzmieiuające uj całym kraju, uj którym panują stosunki feudalne, wyzysk, analfabetyzm i nędza. Reujolucja nie miała charakteru jednolitej, zorganizowanej walki. W różnych częściach kraju, różni przywódcy: Madero, Francisco Villa, Emiliano Zapata, Obregon, Carranza, często naiuet wrogo ustosunkoiuani do siebie, ujalczą na czele ujłasnych oddziałów, wysuwając różne programy i rzucając różne hasła.
Przez siedem lat toczą się walki przeciujko obszarnikom i kapitalistom - o władzę, o ziemie dla chłopów i praiuo do chleba. Całym krajem od północy do południa, od granic ze Stanami Zjednoczonymi aż po Yucatan, gdzie po dziś dzień mieszkają potomkoujie Mayóuj, wstrząsa reiuolucja, ujędrują żołnierze wraz ze siuymi wiernymi „soldaderas" (markietanki), ujędrują nauczyciele, pisarze i malarze, wszyscy, którym drogie są hasła ujolnościouje i którzy duszą się uj zaskorupiałej atmosferze dyktatury „porfiryzmu". Partyzancki charakter reujolucji i brak proletariackiego kierownictwa sprawił, że uj 1917 r. reujolucja została zdłaujiona. Mimo rozgromienia tualki zbrojnej, rewolucja odegrała doniosłą rolę uj kształtowaniu świadomości narodowej społeczeństwa i zaważyła na twórczości artystów, z których wielu zaangażowało się w walkę wyzwoleńczą.
Pisarz i poeta, malarz i muzyk odkrywają po raz pierwszy swój własny kraj, jego wielki tragiczny krajobraz, jego suchą spragnioną deszczu ziemię; spostrzegają Indianina pracującego na ziemi, bogatego feudała, ciemnotę ludu wyzyskiwaną przez bogatego kacyka i znachora „curandero", który czasem pomoże, najczęściej jednak uśmierca. Po raz pierwszy dociera do artysty kształconego na wzorach sztuki hiszpańskiej, włoskiej lub francuskiej, piękno własnego kraju, tragedia ludu ujarzmianego przez trzy wieki przez konkwistadorów hiszpańskich (1519 — 1810), a podczas stuletniej niepodległości poprzedzającej rewolucję, przez własnych obszarników i klikę wojskowych.
Po raz pierwszy poeta i artysta odkrywa wielkość i piękno sztuki indiańskiej, dotychczas zupełnie mu nieznanej. Natrafia na ślady wielkich piramid, wielkiej architektury i malarstwa ściennego Indian, na
szczątki bożkom pogańskich, na pozostałości wielkich kultur Mayów, Azteków, Zapoteków, Olmeków, Tolteków, uderza go barwa pięknych tkanin produkowanych na najbardziej prymitywnych warsztatach i stare indiańskie motywu na ceramice ludowej, rytm tańców w pióropuszach i w maskach - niewygasła tradycja, przekazana z okresu prehiszpańskiego.
Rewolucja, której siłą napędową jest chłop żądający ziemi przechodzi jak burza nad Meksykiem. Dla artysty staje się ona bodźcem do stworzenia nowej, narodowej w formie i społecznej w treści sztuki. Malarzom staje się za ciasno w murach Akademii malarskiej San Carlos, zrywają z akademizmem, z klasycznym modelem ustawionym na podium. Strajkujący studenci pragną malować „z życia" i dla ludzi. Należy zerwać z malarstwem sztalugowym. Do mas może przemówić tylko „mural", wielki fresk ścienny. Mury Ministerstwa Oświaty, instytucji rządowych, szkoły i uniwersytety pokrywają się malowidłami, które podziwiać może każdy przechodzień uliczny, robotnik i Indianin przybyły z zapadłej dalekiej wsi. Zaczynają tworzyć trzej wielcy artyści: Jose Clemente Orozco, Diego Rivera i David Alfaro Siąueiros, których twórczość wywarła decydujący wpływ na rozwój sztuki w Meksyku, a także innych krajów Ameryki Łacińskiej.
Malarstwo ścienne sięga do wielkich tematów z historii Meksyku, do życia i zwyczajów Indian przed podbojem, do Korteza i podboju Meksyku, do walk wolnościowych. Malowidła, przy wykonaniu których każdy z malarzy stosuje inną technikę, pokrywają całe budynki, a nieraz przestrzeń tę można liczyć nawet na kilometry. Zadaniem sztuki jest dotrzeć wszędzie, do najdalszych zakątków kraju, do chłopów i robotników, do najbiedniejszych, do analfabetów, którym musi zastąpić książkę, a nawet więcej niż książkę, bo przez swą plastyczną wizję musi uzmysłowić istotne problemy Meksyku. Rolę tę obok malarstwa ściennego spełnia grafika. Prawie wszyscy malarze próbowali swych sił uj tym rodzaju sztuki.
Rewolucja, która przewartościowała wszystkie pojęcia, umożliwiła odkrycie Jose Guadalupe Posady, ojca współczesnej grafiki meksykańskiej (1852 - 1913), jednego z największych artystów, którego
twórczość przyrównać można tylko do twórczości Daumierfa i Gojji. Przeszło 15 tus. rysunkom i plansz graficznych, ilustracji do książek i gazet, słynne „calaveras" (trupie czaszki), w których śmierć nabiera wszystkich cech życia (pojęcie niesłychanie bliskie ludowi meksykańskiemu) oto twórczość Posady. Jak w kalejdoskopie przewijają się przez nią obrazki z życia różnych warstw społeczeństwa. Najbardziej cięta satyra, uchwycenie słabostek ludzkich, wyszydzenie stosunków społecznych okresu dyktatury „porfiriańskiej", genialny rysunek, kompozycja pełna dynamizmu oto charakterystyczne ,cechy twórczości Posady. Nie znany za życia, pochodzenia chłopskiego, związany z ludźmi pracy, rzemieślnikami i artystami, zamieszkały w ubogiej dzielnicy miasta stołecznego, poświęcił Posada swą sztukę ludowi, którego radości i smutki były jego własnymi łzami i uśmiechem. Jeden z największych malarzy doby współczesnej Diego Rivera powiedział: „Posada był tak wielki, że być może, kiedyś imię jego zostanie zapomniane, a twórczość będzie znana jako anonimowa twórczość ludowa".
Posada wierny klasie, z której wyszedł i swoim przekonaniom demokratycznym, atakował w swej twórczości w sposób ostry dyktaturę Porfirio Diaz niesprawiedliwość społeczną, znęcanie się nad prostymi chłopami i robotnikami. Temat więzienia, żołnierzy, którzy strzelają do uciekających więźniów, walka o sprawiedliwość są motywami stale powtarzającymi się w twórczości Posady. Rzecby można, że grafika Posady przez celność swej tematyki odzwierciedlającej uczucia gniewu i protestu, uczucia nurtujące lud meksykański, torowała drogę do rewolucji meksykańskiej. Sam zaś Posada i jego geniusz zostają odkryte w kilka lat po zakończeniu rewolucji.
W twórczości Posady znalazła swój doskonały wyraz interpretacja śmierci. Stary zwyczaj ludowy każe uj Meksyku, w dni poprzedzające Zaduszki, piec chleb w kształcie szkieletu, wyrabiać najprzeróżniejsze słodycze i zabawki wyobrażające śmierć. Są to trupie czaszki z białego cukru, oblepione kolorowymi papierkami, zabawki i szkielety z drzewa, kartonu i bibułki, prawdziwe małe arcydzieła sztuki. Po dziś dzień lud składa je na grobach najbliższych jako ofiary. Śmierć przeszła do literatury i poezji jako coś z czym obcuje się na codzień, bez żadnej obawy, „za pan brat", z humorem i ironią. W dawnych wierzeniach indiańskich śmierć zawsze była przedłużeniem życia.
Posada wprowadził śmierć do grafiki i malarstwa współczesnego, ożywił ją, kazał jej tańczyć, śmiać się i płakać wraz z nieszczęśliwymi, użył szkieletu ludzkiego do wyszydzenia słabostek ludzkich,
(...wszyscy jesteśmy przecież szkieletem, a powłoka cielesna zmienia się stale...). „Calaueras" Posady, które nie są niczym innym jak artystyczną transpozycją najgłębiej zakorzenionych meksykańskich zwyczajów ludowych, ujeszły do ujspółczesnej sztuki meksykańskiej i dziś znajduje się jej najrozmaitsze interpretacje zaróumo w malarstwie, jak i w grafice, której popularna forma służy do ostrej krytyki społecznej.
Najwierniejszym i największym spadkobiercą Posady jest Leopoldo Mendez. Dzieciństwo Mendeza przypada na ostatnie lata życia niedocenionego przez współczesnych Jose Guadalupe Posada, Mendez, mały chłopiec nie wie, że będzie kontynuatorem genialnego artysty. W sztuce Posady, zdecydowanego wroga „porfiryzmu" najważniejsze miejsce zajmują małe wydarzenia dnia codziennego. Mćndezowi przypadnie inna rola. Rola świadomego bojownika o postęp i sprawiedliwość społeczną, wynikająca z sytuacji ogólnoświatowej.
Mendez nie może być biernym widzem, malarzem, który tylko „notuje" wydarzenia. Twórczość jego kształtuje się w okresie, kiedy światem wstrząsnęły dwie wojny światowe: zapłonęła pożoga hitleryzmu, do historii wkroczyła tragiczna Hiroszima. Meksyk przeżył rewolucję znoszącą stosunki feudalne. Powstał i okrzepł Związek Radziecki, powstały Chiny Ludowe. Na całym świecie toczą się walki wyzwoleńcze-Głos mają ludy Azji, o wyzwolenie z pod imperializmu Stanów Zjednoczonych walczą też kraje Ameryki Łacińskiej. Mendez przyjmuje postawę świadomego bojownika, którego broń stanowi jego sztuka. Mendez sam o sobie powiedział: „Łączę moją sztukę z walką społeczną. Staram się, aby główna broń jaką posiadam - sztuka - była jak najbardziej szlachetna".
Grafika Mendeza wstrząsa świadomością i. sumieniem, zmusza do zatrzymania i zastanowienia się. Naczelną jej cechą jest dramatyzm ujęcia tematu. „Groźba faszyzmu", ,,WaII Street", „Deportacja na śmierć", „Czarny rynek", „Walka przeciw podżegaczom wojennym", historia młodej nauczycielki wiejskiej walczącej z kacykiem, który teroryzuje wieś i wyzyskuje ludność, ujęta w 10 planszach
pt. „Ukryta rzeka", portret Paul Robesona, oto kilka tytułów z dorobku wielkiego artysty. Nie licząc wielu plakatów politycznych i społecznych.
Krytycy współcześni uznali Mendeza za jednego z największych grafików nie tylko Meksyku, ale całego świata. Światowa Rada Pokoju przyznała w 1953 r. Mendezowi i „Pracowni Grafiki Ludowej", której jest on jednym z założycieli zaszczytne odznaczenie, Międzynarodową Nagrodę Pokoju.
Historia powstania „Pracowni Grafiki Ludowej" wokół której skupiają się postępowi artyści jest następująca: W 1937 r. trzej artyści Leopoldo Mendez, Luis Arenal i Pablo 0'Higgins postanowili stworzyć ośrodek artystyczny, który służyć miał ideom rewolucyjnym. Wkrótce do trzech malarzy przyłączyli się inni artyści: Josć Chavez Morado, Raul Anguiano, Ingacio Aguirre, Jesus Escobedo, Alberto Beltran, Xavier Guerrero, Francisco Mora, Mariana Yampolski, Everardo Ramirez, Alfredo Zalce i inni. - Większość tych artystów wciąż należy do „Pracowni", inni jak Alfredo Zalce, jeden z najznakomitszych malarzy i grafików młodszego pokolenia, Everado Ramirez i Gabriel Fernandez Ledesma szukają własnych dróg, niemniej jednak „Pracownia" wywarła decydujący wpływ na ich twórczość.
Powstanie „Pracowni" przypada na okres rządów prezydenta Lazaro Cardenas (1934 - 1940). Carde-nas, obecnie jeden z vice-przewodniczącuch Światowej Rady Pokoju, zainicjował szereg reform społecznych; ograniczył ilość ziemi posiadanej przez wielkich latyfundystów, rozpoczął stałe i systematyczne budowanie szkół podstawowych i walkę z analfabetyzmem. Dziełem Cardenasa było upaństwowienie przemysłu naftowego, który należał do monopoli zagranicznych. Cardenas udzielił pomocy Hiszpanii Republikańskiej, wysyłając broń republikanom, a następnie dał w Meksyku gościnę tysiącom Hiszpanów, którzy zmuszeni byli opuścić swój kraj. W tym okresie powstaje Konfederacja Robotników Meksyku (CTM) i Konfederacja Robotników Ameryki Łacińskiej (CTAL). „Pracownia Grafiki Ludowej" rodzi się w sprzyjającym dla siebie klimacie, pełnym nowych ideałów, entuzjazmu dla zapowiadających się przemian społecznych. Wszyscy zdają sobie sprawę ze znaczenia, jakie malarstwo i grafika mogą odegrać w wychowaniu całego narodu.
Jednym z haseł „Pracowni Grafiki Ludowej" staje się: „Stała praca dla dobra postępowych i demokratycznych ideałów narodu meksykańskiego w walce z faszystowską reakcją". Tematyką pierwszych dzieł „Pracowni" jest walka o ziemię i wolność. A jedna z pierwszych słynnych plansz graficznych Mendeza przedstawia czołg, który zatrzymuje wyrosła z ziemi olbrzymia pięść. Pięść ta symbolizuje
wolę ludu, przeciwstawiającą się morderczej broni.
Pracownia Grafiki Ludowej" trzyma rękę na pulsie wszystkich wydarzeń. Współpracuje z pierwszym Uniwersytetem Robotniczym w Meksyku. Kiedy podburzona przez reakcyjny odłam kleru ludność wiejska, napada i w barbarzyński sposób morduje młodych pełnych zapału nauczycieli, niosących oświatę Indianom, . .Pracownia" reaguje na to wydarzenie wydając album demaskujący morderców i ich inspiratorów.
Leopoldo Mendez, Xavier Guerrero, Luis Arenal i Raiil Anguiano są twórcami albumu „Hiszpania Frankistowska". Gdy wybucha druga wojna światowa antyfaszystowskie afisze pokrywają mury nie tylko stolicy, ale całej Republiki.
Na małej starej maszynie litograficznej, artyści odbijają ilustracje do broszur, setki ulotek, pamfletów „calaueras", w których aktualne zdarzenia tak, jak u Posady, odbywają się na drugim świecie, a bohaterami ich są szkielety. Przygotowuje się projekty do dekoracji mitingów, kongresów i zebrań związków zawodowych, Uniwersytetu Robotniczego, organizacji chłopskich, kulturalnych.
Poszukując tanich środków reprodukcji artyści używają przeważnie linoleum, gdyż drzewo jest zbyt drogie. Z tych względów rzadziej stosowane są inne techniki graficzne.
Każdy projekt, temat i kompozycja, każde zadanie, jakie stawiają przed sobą artyści są omawiane kolektywnie, wspólnie ustala się plan pracy. Gotowa rycina poddawana jest ogólnej krytyce. W oparciu o tę nową organizację pracy artystycznej, graficy sięgają do przeszłości, do wspaniałych tradycji sztuki prehiszpańskiej, szukając dla nowej, rewolucyjnej treści, natchnienia w autentycznej twórczości szczepów indiańskich, pochodzącej z okresu przed podbojem Korteza. Dysproporcja w przedstawieniu sylwetki ludzkiej; tak charakterystyczna dla kamiennych bożków indiańskich, wieloplanowy układ planszy typowy dla starych „codice", symbolizm wyrażający się w używaniu masek, zwierząt, znaków, bogów i bogiń, duchów dobrych i złych-oto elementy, których pochodzenie jest autentycznie
indiańskie, a które artyści meksykańscy wiążą z tematyką współczesną (Angel Bracho, Chavez Morado Alfredo Zalce, Leopoldo Mendez, Francisco Mora).
Grafika innych artystów przypomina czasami „retablos" -obrazki malowane przez wierzący lud meksykański, który zwraca się do Najświętszej Panienki lub jakiegoś świętego, aby wysłuchał ich próśb, wyleczył z choroby, pozwolił odbyć podróż bez wypadku, uniknąć kary itd. „Retablos" wiszą we wszystkich kościołach, mają wdzięk malarstwa prymitywnego, niesłychaną naiwność i prostotę i są ogromnie popularne w całym Meksyku. Czasami znajdują się wśród nich prawdziwe dzieła sztuki. Tą prymitywną formą posługują się często zarówno malarze, jak i graficy, gdyż trafia ona bezpośrednio do szerokich rzesz ludności.
Dla wszystkich bez wyjątku artystów z ,.Pracowni" historia Meksyku, podbój przez Korteza, opór ostatnich cesarzy azteckich, walki niepodległościowe przeciw Koronie Hiszpańskiej, przeciw najazdom amerykańskim, a przede wszystkim rewolucja w 1910 r. - są zagadnieniami bliskimi, których treść jest wciąż żywa, a koloryt epoki nie zatracił swych ciepłych barw. Przeszłość nie umarła ani nie skostniała. Wprost przeciwnie-artysta, malarz i grafik wciąż sięga w swojej twórczości do historii Meksyku i do starych pięknych motywów prehiszpańskich. Służą mu one za natchnienie i stanowią drogę do przekazania ludowi w znanej dla niego formie nowych, postępowych idei. Artyści poprzez swoją grafikę pokazują naród meksykański, któremu drogie są hasła wolnościowe, naród, który ciągle walczy o wyzwolenie spod imperializmu amerykańskiego i rodzimych kapitalistów i obszarników.
Tej rewolucyjnej tematyce poświęcony jest album zawierający 85 plansz różnych artystów, o różnej wrażliwości artystycznej i różnym stylu.
Lata drugiej wojny światowej są okresem intensywnej pracy artystów. Drukują serię afiszy pt. „Front Radziecki jest naszą pierwszą linią obrony", ilustrują czarną księgę terroru hitlerowskiego, biorą udział w wystawie przeciw barbarzyństwom hitlerowskim. Po wojnie „Pracownia Grafiki Ludowej" rozszerza swą działalność. Wystawy grafiki meksykańskiej odbywają się w Chicago, New Yorku, Los Angelos, La Paz (Boliwia), w Pradze, w Warszawie, w Wenecji i w Paryżu. W 1949 r. artyści tej ..Pracowni1 tworzą cykl plansz poświęconych 100-letniej rocznicy śmierci Fryderyka Chopina.
Sztuka ich dająca obraz walk o postęp i sprawiedliwość społeczną nurtujących społeczeństwo meksykańskie przemawia dziś do wszystkich ludzi postępowych na świecie z jednakową siłą i jest im jednakowo bliska.

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.