„Bo jest” – słynna odpowiedź George’a Leigh Mallory’ego na pytanie, dlaczego chce zdobyć Mount Everest – eksponuje doświadczenie ontologiczne jako fundament alpinizmu. Wspinaczka wysokogórska nie jest więc prostym wyjściem ze świata kultury w świat natury, to raczej doświadczenie istnienia granic pomiędzy nimi. Alpinista porusza się właśnie po tej „grani”. Przedmiotem niniejszej książki jest próba dookreślenia kulturowego modelu transgresji w dyskursie alpinizmu: w jaki sposób fundamentalna ontologia doświadczenia liminalnego kształtuje model świata alpinistów oraz jakiego wzorca osobowości im dostarcza. Na materiał badawczy wykorzystany w książce składają się wypowiedzi alpinistów pozyskane w trakcie antropologicznych kwestionariuszowych badań terenowych oraz narracje zaczerpnięte z literatury alpinistycznej. Poprzez ich pryzmat lakoniczne „Bo jest” doświadczenia alpinistycznego przedstawia się w pełni swej złożoności jako kontekstualne zjawisko kulturowe.

 

WPROWADZENIE: „Sondowanie granic”

1. „Bo jest”

2. Granice transgresji

3. Metoda archeologiczna

CZĘŚĆ PIERWSZA: Dyskursy

Rozdział I: „Różnobarwna tkanina”

Rozdział II: „Bogini Matka” i „Trzeci Biegun”

CZĘŚĆ DRUGA: Wzór

Rozdział I: „Szkoła pionowego awansu”

Rozdział II: „Polski syndrom”

CZĘŚĆ TRZECIA: Pionowy świat

Rozdział I: Tożsamość

1. Śląsk

2. Klub

3. Organizacja wyprawy

Rozdział II: Transgresja

1. Doświadczanie siebie

2. Doświadczanie innych

3. Doświadczanie kultury

Rozdział III: Świadomość

1. Opowiadanie siebie

2. „Tu czy tam?”

3. „Wyprawa nie kończy się nigdy”

ZAKOŃCZENIE: Grań kultury

Nota bibliograficzna

Bibliografia

Indeks nazwisk

ISBN 978-83-[zasłonięte]-1788-5