Przedmiotem aukcji są gifty steam pierwszych części gry Gothic.
Opis pochodzi z gry-online.pl.
Gothic to pierwsza gra w dorobku firmy Piranha Bytes utworzonej w 1997 roku przez piątkę byłych pracowników studia Greenwood Entertainment. Prace nad nią rozpoczęły się jednak rok wcześniej. Projekt oparty został w całości na autorskich rozwiązaniach technologicznych, w tym silniku graficznym ZenGin.
Akcja gry przenosi graczy do fantastycznego Królestwa Myrtany, którym rządzi król Rhobar II. Wcielając się w postać Bezimienngo trafiają oni do kolonii karnej na wyspie Khorinis. Otacza ją magiczna, przenikalna jedynie z zewnątrz bariera, którą stworzyli arcymagowie. Niestety, w trakcie inkantacji wydarzyło się coś niespodziewanego. Zasięg zaklęcia okazał się większy niż przewidywano i bariera otoczyła cały obszar Górniczej Doliny, więżąc także magów.
Główny bohater to jeden ze skazańców strąconych do kolonii karnej. Wkrótce jednak okazuje się, że nie jest zwykłym więźniem, a wysłannikiem boga Innosa, który pokonać ma zło czające się we wnętrzu magicznej kopuły...
Fabuła Gothic, choć linearna, odznacza się rozmachem i dynamicznymi zwrotami akcji. Świat gry nie jest zbyt rozległy, ale obejmuje dosyć zróżnicowane lokacje jak Stary i Nowy Obóz, Obóz Sekty, Obóz Bandytów, kilka kopalń, a nawet wioskę orków. W trakcie swoich przygód Bezimienny może napotkać ponad 200 postaci niezależnych i dołączyć do kilkunastu gildii (np. Kopacze, Cienie, Szkodnicy, Strażnicy Świątynni, Najemnicy), z których każda kieruje się nieco innymi motywami działań. Na jego drodze staje także kilkadziesiąt rodzajów potworów - od chrząszczy i ścierwojadów, poprzez szkielety a na demonach skończywszy.
Jak przystało na tytuł łączący elementy gry akcji i cRPG, ważną rolę w Gothicu odgrywa walka. Arsenał broni, pancerzy i artefaktów (amulety i medaliony) jest spory, choć dostęp do niektórych przedmiotów bywa ściśle limitowany (można je tylko wykonać samemu lub zdobyć pokonując przeciwnika). Zależnie od upodobań gracza, Bezimienny może władać mieczami jedno i dwuręcznymi, toporami, maczugami, młotami, kuszami lub łukami.
W grze zastosowany został prosty system współczynników i umiejętności. Postać głównego bohatera opisana jest przez atrybuty: siły, zręczności oraz maksymalnego zdrowia i many. Po awansie na kolejny poziom doświadczenia Bezimienny otrzymuje 10 punktów, które gracz może przeznaczyć na podniesienie współczynników, bądź nauczenie się nowych umiejętności. Są to zarówno biegłości bojowe (władanie bronią jedno i dwuręczną) i magiczne, ale też użyteczne w codziennym życiu (np. otwieranie zamków, skradanie się, skórowanie zwierząt). Nauka i doskonalenie już posiadanych umiejętności możliwe są jedynie po znalezieniu odpowiedniego nauczyciela.
Gra wyróżnia się poziomem oprawy audio-wizualnej. Silnik graficzny ZenGin generuje obfitujący w detale, wysokiej jakości (jak na swoje czasy) obraz. Klimatu dodaje zmieniające się w cyklach dnia i nocy oświetlenie. Animacje postaci głównego bohatera, którego poczynania gracze obserwują z perspektywy trzeciej osoby, wyglądają płynnie i naturalnie.
Gothic II Sequel jednej z najlepszych gier akcji/cRPG roku 2001. Podobnie jak w części poprzedniej akcja Gothic II toczy się w świecie fantasy i kontynuuje fabułę poprzedniczki, tj. wojny pomiędzy siłami zła (cała masa potworów, Orków i Ogrów pod przewodnictwem Smoków) i Ludźmi. Jednak tym razem nie poruszamy się już tylko wewnątrz kolonii przestępców objętej zasięgiem magicznej bariery, a na jej zewnątrz. Akcja toczy się w nowych bardzo rozległych i różnorodnych lokacjach, m.in. miasteczko nadmorskie, klasztor, biblioteka, farma, Wyspa Smoków, zamek oblężony przez Orki. Oczywiście spotkamy tu też klika znajomych terenów. Praktycznie rzecz biorąc zasady gry nie uległy diametralnym zmianom. Mamy oczywiście kilka usprawnień, tj. nowe klasy postaci (m.in. magician, henchmen i dragon hunters), nowe gildie oraz nowe czynności które może wykonywać nasz bohater (m.in. tworzenie różnych mikstur).
Nasza postać posiada szereg umiejętności, które może rozwijać, tj. kilka standardowych technik walki (single-handed, two-handed, bow oraz crossbow) oraz kilkanaście innych zdolności jak: creeping, lock picking, pick pocketing, creating runes, alchemy i forging. Ponadto może używać coraz silniejszych zaklęć wchodzących w skład sześciu kręgów magii. Całkowitym przeobrażeniom uległo komputerowe A.I. Dla przykładu teraz, zaatakowany mieszkaniec miasta wzywa straże, zaś wrogie potwory i bestie mogą ze sobą współpracować. Poprawie uległa też grafika - cała kraina i jej elementy (drzewa, miasta, domy, itp.) są bardziej dopracowane. W sumie w grze występuje około 100 różnych tekstur twarzy.
- Olbrzymia i wielowątkowa fabuła.
- Około 400 niezależnych postaci, z których każda posiada swój indywidualny charakter.
- Ponad 150 rodzajów broni do walki wręcz i na odległość.
- Ponad 50 rodzajów potworów.
Noc Kruka to oficjalne rozszerzenie do jednej z najpopularniejszych gier role-playing 2002 roku, czyli Gothic II. W przeciwieństwie do innych dodatków, gdzie zazwyczaj dostajemy do dyspozycji jedynie nowe obszary czy przedmioty, twórcy z zespołu developerskiego Piranha Bytes poszli o krok dalej – do podstawowej wersji gry wpleciono nową, rozbudowaną historię praktycznie niezwiązaną z główną fabułą Gothic II. Postarano się również o znaczne zmodyfikowanie już istniejącego świata (nie oznacza to jednak zmiany położenia kluczowych lokacji, tylko rozbudowanie ich oraz pojawienie się wielu dodatkowych sekretów, itp.). Zastosowane rozwiązanie wymusza na posiadaczach dodatku przechodzenie całego programu od początku (wszystkie save'y z „samego” Gothic II stają się bezużyteczne po zainstalowaniu dodatku). Z drugiej strony jednak patrząc, liczba nowości czy implementowanych poprawek w pełni rekompensuje tę niedogodność.
Akcja The Night of the Raven jest skonstruowana tak, by gracze mogli przejść dodatek niemal całkowicie omijając fabułę podstawowej gry. Rozszerzenie wprowadza do oryginalnego Gothic II szereg nowych lokacji (dżungla, jaskinie, etc.), około 100 bohaterów niezależnych (NPC-tów), unikatowe przedmioty (np. specjalny amulet, w którym żyje wróżka pomagająca przy szukaniu wartościowego ekwipunku), czary, umiejętności, czy potwory (w stylu niebezpiecznych niedźwiedzi). Podczas naszej wędrówki możemy również spotkać postacie znane z pierwszego Gothica, które nie pojawiły się w części drugiej.
Wybór profesji powiększył się o nowe alternatywy. W The Night of the Raven mamy możliwość „przydzielenia” prowadzonemu bohaterowi roli morskiego pirata, lidera gangu bandytów, czy (zupełne novum) Maga Wody. Ci ostatni działają w pełnej konspiracji, nie ujawniając swych mocy osobom pobocznym (chyba, że sytuacja nie pozostawi im innego wyjścia), dlatego dostanie się w szeregi ich grupy wymaga od graczy sporo wysiłku...
Twórcy omawianego rozszerzenia postarali się także o usprawnienia silnika gry (dopracowano głównie efekty audio-wizualne), jak również usunięcie wszystkich wykrytych błędów programistycznych, z którymi mieliśmy do czynienia w oryginalnym Gothic II.
Gothic 3 Po walce o przetrwanie w kolonii górniczej (Gothic I), po walce z orkami na terenie całej wyspy Khorinis (Gothic II), po odkryciu, że Khorinis kryje znacznie więcej, znacznie starszych od orków niebezpieczeństw (Gothic II: Noc Kruka), przyszła kolej na trzecią część Gothika, która oddaje nam do dyspozycji kawał stałego lądu. Świat przedstawiony w Gothiku III składa się z trzech wielkich krain: pustynnego Varrantu, skutego lodem Nordmaru oraz utrzymanej w europejskim, średniowiecznym klimacie Myrthany. Jest to obszar mniej więcej czterokrotnie większy od oferowanego nawet przez Noc Kruka.
Walka z orkami, która rozpoczęła się na dobre w drugiej części gry, dobiegła końca – ludzie przegrali ją z kretesem. Wszystkie miasta Myrthany znalazły się pod kontrolą orkowych oddziałów, ludzie zostali zniewoleni albo przystali na haniebną pracę dla okupanta, natomiast król Rhobar z wierną mu garstką paladynów schronił się w stolicy – Vengardzie – pod osłoną bariery magicznej. Takiej samej, jaka stanowiła więzienie gracza w pierwszej części. Gracz – wraz z towarzyszącymi mu od zawsze w przygodach towarzyszami: Lee, Lesterem, Gornem, Miltenem i Diego – przybija do brzegu Myrthany, by z miejsca wdać się w walkę z orkami. Jego dalsze poczynania jednak nie są już w żaden sposób ograniczone. Może walczyć o wyzwolenie Myrthany u boku kryjących się po lasach rojalistów, może przystać do orków i pracując dla nich umacniać ich zwycięstwo, może również sprzymierzyć się z żyjącymi na pustyni assassynami.
Podobnie jak w poprzednich odsłonach gry, gracz nie może samodzielnie wykreować postaci, lecz jej rozwój został znacząco rozbudowany. Znacznie ułatwiona została, względem poprzedniczki, walka mieczem, tracąc jednocześnie gros oferowanych wcześniej możliwości. Z drugiej strony gracz może się obecnie nauczyć walki dwoma mieczami. Poza ćwiczeniem się w walce wręcz gracz może rozwijać swoją postać w kierunku łucznictwa lub magii.
Ta ostatnia prezentuje się w Gothiku 3 cokolwiek inaczej. Magia runiczna, którą dotychczas gracz się posługiwał, została unicestwiona przez nekromantę Xardasa i obecnie zaklęcia opierają się na wiedzy pradawnych, którą gracz jest w stanie sobie stopniowo przyswajać – choć sprowadza się to do korzystania ze standardowego zestawu czarów, od kuli ognistej poczynając, na ognistym deszczu kończąc.
Największym jednak atutem trzeciej części Gothika jawi się jednak wyrafinowana konstrukcja świata, 20 miast i osiedli ludzkich, z których największe przywodzą na myśl stolicę Khorinis. Bardzo urozmaicony wizualnie świat idzie w parze z bogactwem flory i fauny, z rytmem dobowym, któremu wszystko co żyje, podporządkowuje się. Na gracza czeka 600 misji do wykonania oraz wiele nie zawsze oczywistych wyborów, których swoboda poczynania bynajmniej nie ułatwia. wyuczyć się on może umiejętności kowalskich, alchemicznych i kulinarnych. Największym minusem zaś jest bardzo zły poziom techniczny gry, który zaowocował serią łatek publikowanych zaraz po premierze gry.
