Ikona została namalowana w 1411 roku. Oryginał namalowany temperą na desce o wym.  142 x 114 cm, znajduje się w Moskwie, w Galerii Trietiakowskiej.
Trójca Święta Andrieja Rublowa jest najdoskonalszym przykładem Filoksenii ( Trójca Starotestamentowa). Ponieważ nikt nie widział Boga Ojca, przyjęto, że można przedstawiać Trójcę Świętą na przykładzie biblijnego opisu odwiedzin Abrahama i Sary przez trzech Aniołów w gaju dębowym Mamre. Na niektórych ikonach scena gościny jest przedstawiona dokładnie, z gospodarzami i ich sługami, zastawionym stołem, na innych jest bardziej umowna. Ikona Rublowa należy do bardzo oszczędnych w operowaniu detalami. Malarz pozostawił tylko to, co niezbędne.
Zwana jest ikoną nad ikonami, św. Józef z Wołocka mówił o niej, że się objawiła, gdyż nie było możliwe, by człowiek ją wymyślił. Powstała w 1425 roku, ale dopiero w 150 lat później Sobór Stu Rozdziałów ogłosił ją wzorem do naśladowania.

 

Żadna z przedstawionych Osób Boskich nie wysuwa się na pierwszy plan, wszystkie są jednakowo ważne, chociaż postaci w środku i po prawej stronie ikony skłaniają się przed postacią po lewej stronie ikony. Równocześnie wszystkie trzy Osoby zawierają się w okręgu, który mówi o jedności. Trzy Osoby są jednakowo ważne. Tworzą doskonałą wspólnotę, komunię. Ikona przedstawia wieczną ucztę Trójcy świętej. Jest ona jednak równocześnie syntezą całej historii zbawienia.