Gobliiins 4 jest kontynuacją cyklu popularnych na początku lat ’90 logicznych przygodówek. Seria pomimo kompletnie liniowej rozgrywki i bardzo wymagających (czasem wręcz absurdalnych) zagadek logicznych zaskarbiła sobie serca wielu fanów głównie ze względu na humor przejawiający się zarówno w grafice, dialogach jak i konstrukcji fabuły. Czwórka jest efektem pracy niewielkiego, niezależnego studia Societe Pollene, pod kierownictwem Pierre Gilhodes, który pracował nad poprzednimi częściami Goblins oraz Woodruff and the Schnibble of Azimuth jeszcze dla studia Coktel Vision.
Mimo upływu lat najnowsza odsłona trzyma się ścieżki wyznaczonej przez pierwowzór, co zresztą widać już na pierwszy rzut oka. Podobnie jak w pierwszej części gracze otrzymują do dyspozycji trzy gobliny (stąd właśnie trzy literki „i” w tytule), każdy z nich posiada określone umiejętności, oczywiście niedostępne dla reszty stworków, i tak Tchoup może zbierać i używać przedmioty, Stucco przypadła rola typowego osiłka zdolnego przesunąć nawet najcięższe przeszkody, natomiast arkanami magii zajmie się Perluis. Kluczem do pokonania licznych zagadek, które pojawią się w drodze do celu jest umiejętne wykorzystanie zdolności każdego z nich.
Zagadek jest w grze całe mnóstwo, podobnie jak w poprzednich częściach są one całkiem zabawne, tym razem jednak nie aż tak trudne – według twórców z przejściem gry powinien sobie spokojnie poradzić ośmiolatek. Sterowanie podopiecznymi odbywa się w całości za pomocą myszy. Pojedynczym lewym kliknięciem w zależności od kontekstu rozkażemy goblinowi iść w dane miejsce lub wykonać jakąś czynność, podwójnym kliknięciem nakażemy mu biec, natomiast do otworzenia ekwipunku użyjemy prawego przycisku gryzonia.
Gobiiins 4 składa się z 16 poziomów oczywiście jak na produkcję dzisiejszych czasów przystało w pełnym 3D. Grafika, choć sympatyczna i zabawna niestety znacząco odstaje na tle innych produkcji. Jest na to pewne usprawiedliwienie – w końcu to tytuł familijny, więc powinien działać nawet na słabym sprzęcie. Świat gry nie jest na pewno statyczny – ciągle coś się dzieje, a stworki w sposób dla siebie typowy żywiołowo reagują na wszystkie wydarzenia. Animacja postaci jest uproszczona, ale mimo to świetnie pasuje do charakteru gry.
