1 Dywizja Wolnych Francuzów (fr. 1ère division française libre) - francuska jednostka wojskowa podporządkowana gen. Charles’owi de Gaulle’owi, która powstała podczas II wojny światowej. Dywizja została sformowana 1 sierpnia 1940 r. Na jej czele stanął pułkownik Raoul Magrin-Vernerey. Na początku maja 1941 r. przeorganizowano ją w Tel Awiwie w 1 Lekką Dywizję Wolnych Francuzów. Od 8 czerwca do 11 lipca brała ona udział w walkach z wojskami Vichy w trakcie Operacji „Exporter” (Kampanii syryjsko-libańskiej). W sierpniu Dywizja została rozwiązana, a jej poszczególne brygady służyły oddzielnie pod rozkazami aliantów. Wolni Francuzi brali udział m.in. w ciężkich walkach z Niemcami w rejonie Bir Hakeim i El Alamein. 1 lutego 1943 r. ponownie utworzono 1 Dywizję Wolnych Francuzów. Walczyła ona następnie w kampanii w Tunezji w kwietniu-maju. W sierpniu Wolni Francuzi wylądowali w południowej Francji w ramach Operacji „Dragon”.