Umberto Eco w książeczce do niniejszego albumu napisał tekst, w którym opisał wcześniejsze pomysły płytowe duetu Gianluigi Trovesi i Gianni Coscia. Na Płytach In Cerca di cibo i Round About Weill artyści składali hołd kompozytorom Fiorenzo Carpi i Kurtowi Weillowi interpretując ich utwory. Teraz odbywają kolejną podróż, tym razem „dookoła Offenbacha”. Skomponowane przez nich swoiste odpowiedzi na utwory tego kompozytora uzupełniają nowe interpretacje wyjątków z takich dzieł, jak Piękna Helena, Périchole, Wielka księżna de Gérolstein czy Opowieści Hoffmanna.

Offenbach, francuski kompozytor niemieckiego pochodzenia (ur. w Kolonii w 1819 r.) jest autorem wielu kompozycji lżejszego repertuaru, który w swoim czasie budził niesmak w kręgach odbiorców o wysublimowanym guście. Błyskotliwie parodiujący Wagnera i innych przedstawicieli sztuki wysokiej, Offenbach wykazywał się świetnym rzemiosłem muzycznym, co przyznawali nawet jego oponenci. Debussy mówił o nim „utalentowany muzyk, który nienawidzi muzyki”. Ten odrzucony na margines wysokiej sztuki artysta przemówił swą muzyką do Trovesiego i Coscii, którzy wiele czasu poświęcili na poszukiwania anty-herosów, zwłaszcza skupiając się na obszarze sztuki tzw. lżejszej, prostszej, za jaką uchodzi operetka. Dla współczesnych muzyków Offenbach stał się równym kompanem, bratem duchowym, swoistym „Frère Jacques”.

Premiera Frere Jacques: Round about Offenbach odbywa się miesiąc po premierze filmu Sounds and Silence, na którym Manfred Eicher prezentuje artystów związanych z wytwórnią ECM. Są wśród nich Gianluigi Trovesi i Gianni Coscia, jest też fragment z projektu Trovesiego „All’Opera” zrealizowanego wraz z Filarmonica Mousiké Orchestra oraz fragment występu tria z Umberto Petrinem i Fulvio Marasem.

Przyjaciele z Nebro i Aleksandrii doświadczają właśnie późnego sukcesu. Gianni Coscia obchodził niedawno swoje 80. urodziny, a Gianluigi Trovesi – 67. Trovesi jest postrzegany jako jeden z najlepszych współczesnych klarnecistów, doceniany głównie za wyczulenie na melodię. Znakiem firmowym duetu Trovesi/Coscia jest ładunek ironii, jaki artyści zawierają na swoich albumach i poprzez który puszczają oko do słuchaczy.