Giana Sisters: Twisted Dreams – Director’s Cut to ulepszone wydanie gry Giana Sisters: Twisted Dreams z 2012 roku. Tytuł pierwotnie ukazał się na komputerach PC, w późniejszym czasie doczekał się edycji na konsole Xbox 360, PlayStation 3 , Wii U, aż w końcu trafił także na PlayStation 4 i Xboksa One. Wersja ta nie różni się zbytnio od podstawowych wydań. Twórcy zatroszczyli się bowiem tylko o lekko ulepszoną oprawę graficzną, działającą w rozdzielczości 1080p i od razu dorzucili do gry dostępny wcześniej tylko na PC-tach dodatek Rise of the Owlverlord oraz DLC Halloween Level. Pozostała zawartość pozostała niezmieniona.

W grze wcielamy się w postać tytułowej Giany, dziewczynki zagubionej w krainie snów. Zarówno bohaterka jak i otaczający ją świat mają dwoistą naturę. W dowolnym momencie możemy zmienić kształt i wygląd krajobrazu oraz samej Giany. W kolorowej wersji świata protagonistka przeistacza się w zbuntowaną nastolatkę, a z głośników dobiegają ostre dźwięki gitary elektrycznej. Gdy senna rzeczywistość zmienia się w koszmar, Giana pokornieje i staje się grzeczną dziewczynką, której towarzyszy stonowana, lekko niepokojąca muzyka. Zmiany wyglądu otoczenia mają nie tylko kosmetyczny charakter – istotnie wpływają również na rozgrywkę. W zależności od tego w jakiej wersji świata obecnie się znajdujemy, Giana używa innych zdolności, a dostępne stają się też pewne, zablokowane wcześniej, części poziomów.

Na swej drodze spotkamy wiele wyzwań logiczno-zręcznościowych oraz wielu oryginalnych przeciwników - w tym kilku bossów. Rozgrywka cechuje się szybkim tempem, a ukończenie gry wymaga nieraz bardzo częstych zmian pomiędzy snem a koszmarem. Dla ułatwienia, przejścia te następują nie tylko po wciśnięciu odpowiedzialnego za transformację przycisku, ale również automatycznie po użyciu umiejętności przypisanej dla danego alter ego Giany.

Trójwymiarowa grafika, ograniczona kamerą do dwóch wymiarów z widokiem charakterystycznym dla klasycznych platformówek prezentuje się bardzo ładnie. Rysunkowe plansze są szczegółowe i w obu stylach – wesołym oraz mrocznym – zostały jednakowo starannie wykonane. Przejścia pomiędzy jedną a drugą wersją świata są bardzo płynne – wszystkie elementy krajobrazu ulegają jednoczesnej transformacji w czasie rzeczywistym.

Znany z pierwowzoru motyw muzyczny stworzony przez Chrisa Hülsbecka został nagrany na nowo. Za jego metalową wersję odpowiada zespół Machine Supremacy.