GENEZA ZABAGNIENIA PRADOLINY BIEBRZY torfowiska
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.
Dodatkowe informacje:
Stan: Używany
Język: polski
WSTĘP
UWAGI OGÓLNE
Torfowiska współczesne zajmują O,75o7o powierzchni lądów. Proces torfotwórczy można ujmować jako pierwsze stadium procesu uwęglenia, prowadzące przez diagenezę (węgiel brunatny) i metamorfizm (węgiel kamienny) do antracytu.
Torfowiska rozwijały się w okresie całego czwartorzędu. Znane są również w Polsce torfy z górnej części środkowego pliocenu (S. Z. Różycki 1972a), ale ponieważ zalegają pod wielometrowym nadkładem mineralnym, trudno wnioskować o ich ówczesnej powierzchni. W każdym inter-glacjale występowały jeziora i torfowiska, których osady były w dużej mierze1 niszczone przez procesy erozji i denudacji w czasie kolejnych chłodnych i ciepłych fal klimatycznych (por, S. Z. Różycki 1968). Wielkość organicznej akumulacji interglacjalnej nie odbiegała zbytnio od akumulacji holoceńskiej. Z interglacjału wielkiego zachował się na przykład w Syrnikach 23-metrowy pokład gytii przykryty jednometrową warstwą torfu (M. Sobolewska 1956). Głębokie rynny wypełnione gytią w inter-glacjale eemskim znane są z obszaru Warszawy (14,80 ra — Z, Borówko--Dłużakowa 1960). W holocenie torf sięga do 11,3 metra (torfowiska Kol-chidy), gytia w jeziorze Somino do 40 metrów (Paleogeografija..., 1965). Dla Pradoliny Biebrzy odpowiednie liczby wynoszą: 7,0 i 22,4 m. O rozmiarach zatorfień holoceńskich świadczy przede wszystkim ich powierzchnia. W Polsce torfowiska według ostatnich szacunków ! zajmują około 1300 tys. ha, co stanowi 4,2o7o powierzchni kraju i stawia nas na siódmym miejscu w świecie (A. M. Matwiejew, M. J. Neustadt, A. S. Ole-nin 1968).
W świetle tych liczb badania przyrodnicze torfowisk nabierają szczególnej rangi, zwłaszcza że coraz większe ich powierzchnie zamieniane są na użytki zielone, a surowiec torfowy przerabiany jest na szereg produk-
Dane Departamentu Wodnych Melioracji Ministerstwa Rolnictwa.
Tytuł: POLSKA AKADEMIA NAUK INSTYTUT GEOGRAFII I PRZESTRZENNEGO ZAGOSPODAROWANIA
PRACE GEOGRAFICZNE NR 110
GENEZA ZABAGNIENIA PRADOLINY BIEBRZY
Autor: SŁAWOMIR ŻUREK
Wydawnictwo i rok wydania: WROCŁAW - WARSZAWA - KRAKÓW - GDAŃSK ZAKŁAD NARODOWY IMIENIA OSSOLIŃSKICH WYDAWNICTWO POLSKIEJ AKADEMII NAUK 1975
840 egz.
Stan: +db przytarcia, zagiecia okladki
Oprawa: miekka
Ilość stron i format: 107str.
17x24cm
Ilustracje: posiada
Spis treści:
Wstęp 7
Uwagi ogólne 7
Cel pracy 8
Metody pracy 8
Przegląd literatury ^ 10
I. Rzeźba i budowa geologiczna Pradoliny Biebrzy i jej otoczenia ... 12
Wysoczyzny morenowe 12
Wysoczyzna morenowa starszego zlodowacenia 12
Wysoczyzna morenowa młodszego zlodowacenia 18
Sandry 20
Formy rzeźby w obrębie pradoliny . 25
Ostańce wysoczyznowe 25
Taras pradolinny 26
Wydmy 29
Taras zalewowy 32
. Torfowiska ... 41
Sandr augustowski , 42
Basen Biebrzy Górnej 48
Basen Biebrzy Środkowej 50
Basen Biebrzy Dolnej 53
Taras zalewowy Narwi (między basenami Biebrzy Dolnej i Wizny) 56
Basen Wizny . . . . . . 57
II. Rozwój rzeźby 62
Ostatni glacjał 64
Późny glacjał . . . . ~. 69
Holocen 71
III. Problem zabagnienia pradoliny 83
Czynnik geomorfologiczny 84
Czynnik hydroklimatyczny 86
Czynnik biologiczny 88
Czynnik antropogeniczny 89
Literatura 91
reHe3HC 3a6ojiaHHBaHHfl IIpa,n;oJTHHŁi EeSacn (pe3K)Me) ........ 100
Genesis of Bog Formation in the Biebrza Urstromtal (summary) .... 104
Zobacz inne moje aukcje - SZUKAJ W PRZEDMIOTACH UŻYTKOWNIKA - szybkie wyszukiwanie podobnych tytułów
Uwaga! Na zdjęciach wokół liter możliwe charakterystyczne zniekształcenia - wynik kompresji jpg. W rzeczywistości zniekształcenia nie występują. Możliwe też błędy literowe - z powodu niedoskonałości odczytu OCR, za co przepraszam i liczę na wyrozumiałość.
