Książka zawiera syntezę rozwoju doktryny lotniczej II Rzeczypospolitej od 1926 do 1939 r., oraz ocenę jej wpływu na wynik wrześniowego starcia z Luftwaffe. Szczególny nacisk położono na przedstawienie chronologii trendów doktrynalnych i technicznych w latach trzydziestych, jak też zarysowanie głównych rozbieżności pomiędzy centrami władzy wojskowej. Wykorzystanie mało znanych w Polsce materiałów na temat koncepcji użycia lotnictwa w innych krajach europejskich rzuca nowe światło na sukcesy i porażki polskiej generalicji w przygotowywaniu lotnictwa do przyszłej wojny. Drugim obszarem zainteresowania autora jest powiązanie koncepcji użycia lotnictwa z cechami konstrukcyjnymi projektowanych samolotów, m.in. Karasia, Łosia i PZL 39. W przypadku pościgowca PZL 38 Wilk i silnika PZL Foka rozszerzona analiza pozwoliła na sformułowanie nowej oceny technicznej obu tych konstrukcji.