Książeczka ta powstała tyleż z zachwytu autora nad fenomenem uniwersytetu, ile z wieloletniej praktyki akademickiej, do której wypada zaliczyć nie tylko uniwersyteckie nauczanie oraz doświadczenia związane administrowaniem szkołą wyższą, ale też pewną refleksję badawczą nad szkolnictwem wyższym, zwłaszcza nad zbiorowością studencką. Prezentowany zbiór esejów powstał także w wyniku prawdziwej troski o dalsze losy uniwersytetu. Burzliwe przemiany szkolnictwa wyższego, które zachodziły w ostatnim dwudziestoleciu, zagroziły bowiem nie tylko tradycyjnej, niezastępowlanej w przekonaniu autora, misji uniwersytetu, ale również jego tożsamości jako unikatowej instytucji społecznej. Tomik ten dedykuję wszystkim, którzy podzielają ten niepokój.
Ze słowa wstępnego Autora


Prof. dr hab. Kazimierz Zbigniew Sowa jest socjologiem, absolwentem, a obecnie profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a także Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Oświęcimiu. Przez wiele lat pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie; w latach 1[zasłonięte]990-19 piastował funkcję rektora tej uczelni. Jest autorem około 200 prac naukowych, w tym wielu poświęconych problematyce szkolnictwa wyższego. W latach 1[zasłonięte]997-20 prowadził w Uniwersytecie Jagiellońskim studia podyplomowe "Zarządzanie szkołami wyższymi".