Dotychczasowy brak monografii dotyczącej warszawskiego garnizonu w okresie II Rzeczypospolitej stanowił poważną lukę w polskiej historiografii. Prezentowana publikacja jest pierwszą próbą ukazania całokształtu spraw związanych z funkcjonowaniem Wojska Polskiego w stolicy odrodzonego państwa. Głównym walorem opracowania jest przedstawienie roli Warszawy w strukturach przedwojennej polskiej armii, z uwzględnieniem trzech szczebli organizacyjnych: centralnego, okręgowego i garnizonowego oraz przybliżenie specyfiki warszawskiego garnizonu, wynikającej z jego stołecznego charakteru. Zamysłem autora niniejszej monografii było odtworzenie swoistej panoramy życia garnizonowego, uwzględniającej różnorodne aspekty codziennego funkcjonowania żołnierzy w mieście, m.in. życia kulturalno-oświatowego, rywalizacji sportowej, praktyk religijnych. Zaprezentowane w książce fakty i procesy historyczne dowodzą, że wbrew obiegowym opiniom życie garnizonowe nie zawsze musiało być monotonne, zaś służba w stołecznym garnizonie należała do prestiżowych a także, pod wieloma względami, atrakcyjnych.