Garnek Rzymski Vitos do kiszenia i gotowania 8 litrów (F3)

Wnętrze garnka: zarówno dolna część jak i pokrywa nie są powlekane.
Wymiary: ⌀ cm X cm.

Pojemność: 8 litrów.

Instrukcja użytkowania garnka glinianego w środku opakowania.

Do każdego zamówionego garnka dostajesz w prezencie zestaw przypraw nadających potrawom prawdziwy węgierski smak. Przyprawy UNIVER w tubkach.

Jak używać?

Do gotowania na gazie, używaj płytki	Używaj w piekarniku lub...	...w piecu

Czyścimy szorstką gąbką	Przechowujemy w komplecie	Po 15 latach używania

Sprawdzone przepisy

Siedmiogrodzkie gołąbki Skład: 3-4 główki kapusty kiszonej 1/2kg siekanej kiszonej kapusty 1kg mielonego mięsa wieprzowego 20dkg ryżu 1 jajko 1 cebula sól, pieprz, odrobina mielonej papryki, czomber, koper, wędzony schab lub karkówka, ewentualnie wędzony boczek	Golonka Siedmiogrodzka z kapustą Skład: 2 mniejsze golonki wieprzowe 40dkg główki kapusty 20dkg wędzonej słoniny 2 cebule 2 ząbki czosnku 1 łyżka octu sól, mielony kminek	Gołąbki ze słodkiej kapusty Skład: liście kapusty 60dkg mielonego mięsa wieprzowego (można też użyć 30-30dkg mięsa wieprzowego i wołowego) 10dkg parowanej kaszki ryżowej 1 cebula olej 2-3 główki czosnku sól, mielony pieprz, mielona papryka 1dl śmietany 5dkg mąki 5 łodyg zielonego kopru koncentrat pomidorowy
Sposób przygotowania: Cebulę należy zeszklić na oleju, dodajemy ryż i chwilę prażymy, następnie dodajemy do mięsa mielonego. Wsypujemy sól, pieprz i trochę mielonej papryki, jedno jajko i ugniatamy. Główki kapusty dzielimy na liście i luźno faszerujemy farszem z mięsa, ponieważ ryż po ugotowaniu spęcznieje. Na dno naczynia glinianego układamy resztki liści kapusty i połowę siekanej kapusty. Układamy gołąbki, na wierch układamy wędzone mięso i kiszoną kapustę. Wierzch posypujemy czombrem i koprem. Przez kolejne 2-3 godziny powoli gotujemy. Podajemy ze śmietaną.	Sposób przygotowania: Cebulę i kapustę kroimy w paski i posypujemy solą, na pół godziny odstawiamy. Słoninę kroimy w kostkę. Czosnek siekamy. Golonki nacieramy solą. Do nasolonej kapusty dodajemy kminek, ocet, pokrojoną słoninę i czosnek. Całość mieszamy i wkładamy do glinianego naczynia, na wierzch kładziemy golonki i przez dwie godziny pieczemy w piekarniku. Po upieczeniu golonki odkostniamy. Podajemy z gotowanymi ziemniakami i śmietaną.	Sposób przygotowania: Cebulę szklimy na oleju. Do mielonego mięsa dodajemy zeszkloną cebulę kaszkę ryżową, czosnek sól, pieprz i mieloną paprykę. Liście kapusty parzymy wrzącą woda i zawijamy w nie mięso mielone. Kilka liści siekamy i kładziemy na dno naczynia glinianego. Zawinięte mięso układamy w naczyniu. Posypujemy pociętym koprem. Po ugotowaniu dodajemy sosu pomidorowego. Można dodać zasmażkę. Podajemy ze śmietaną.

Galuszka Csangó w liściach winogron Skład: 1/4kg ryżu 60-70dkg mięsa mielonego 10-15dkg krojonej w kostkę słoniny cebula, papryka, czomber, koper, kaszka kukurydziana liście winogron	Kapusta Böjti Skład: 1 cebula 20dkg ryżu sól, pieprz, papryka mielona 1-2 ząbki czosnku 3 gotowane jajka liście kapusty 50dkg kiszonej kapusty 1-2 jabłka wiązanka kopru	Bigos postny po Siedmiogrodzku Skład: 3-4 kapusty 1 wiązanka czombru sól, pieprz, papryka mielona 1/2kg grzybów 3-4 marchweki 2 cebule 30dkg kaszki jęczmienna 10dkg kaszki kukurydzianej olej koncentrat pomidorowy (gdy danie przygotowuje się ze słodkiej kapusty)
Sposób przygotowania: Kostki słoniny podsmażamy, dodajemy drobno posiekane warzywa i lekko podduszamy. Warzywa dodajemy do ryżu i mielonego mięsa. Całość mieszamy. Farsz zawijamy w liście winogron. Galuszki wkładamy do naczynia, między nie układamy czomber i koper. Na wolnym ogniu 1-1,5 godziny gotujemy.	Sposób przygotowania: Na jednej łyżce oleju szklimy cebulę, wsypujemy ryż i smażymy do uprażenia. Dodajemy sól, pieprz i paprykę, czosnek i dolewamy troche wody. Przez kilka minut parujemy, aż ryż będzie na wpół miękki. Odstawiamy do ostygnięcia. Kroimy jajko na drobno i dodajemy ostygnięty ryż, mieszamy i zawijamy w liście kapusty. Na dno naczynia kładziemy kiszoną kapustę, wedle uznania dodajemy koper i tarte jabłko. Na wierzch układamy zawiniętą kapustę. Pod nakryciem, na małym ogniu gotujemy. Po ugotowaniu można podbić mąką zmieszaną ze śmietaną.	Sposób przygotowania: Kapustę dzielimy na pojedyncze liście. Łodygi liści wycinamy. Kaszkę jęczmienna płuczemy i w słonej wodzie podgotowujemy. Drobno pokrojoną cebulę szklimy w oleju i posypujemy mielona papryką, dodajemy pokrojone grzyby, startą marchewkę, kaszkę jęczmienną i kaszkę kukurydzianą. Mieszamy. Solimy, dodajemy pieprzu. Tak przygotowany farsz zawijamy w liście kapusty. Zawijasy umieszczamy w naczyniu i posypujemy koprem i czombrem. Gotujemy na wolnym ogniu przez około 2 godziny. Jeżeli danie przygotowujemy ze słodkiej kapusty to pod koniec gotowania można dodać koncentratu pomidorowego.

Terra Sigillata

Garnki Rzymskie, czyli Terra Sigillata [tłum.: glina stemplowana]

Określenie to w starożytności miało kilka znaczeń, a najdawniej używano je na wyspie Lemnos. Nazywano tak ziemię, którą wykorzystywana była w celach leczniczych. Znaczono ją stemplami z podobizną Artemidy, mitologiczną boginią płodności. W obrębie Cesarstwa Rzymskiego przez Terra Sigillata rozumiano wszelkie ceramiczne naczynia użytkowe, które zostały wykonane z czerwonej gliny o połyskliwej powierzchni. Występowały odmiany naczyń z wypukłymi, „nastemplowywanymi” ornamentami przedstawiającymi motywy mitologiczne, roślinności i zwierząt. Wykonywano również naczynia, które nie posiadały ornamentacji, lecz w podobny sposób jak te zdobione, były określane mianem Gliny Stemplowanej.

Artystyczne i użytkowe wyroby Vitos Keramia z Csíkszereda z Siedmiogrodu, wykonywane są tradycyjną technologią, która przekazywana jest z pokolenia na pokolenie i rozpowszechniała się na terenach Europy przez wieki, wraz z ruchami ludów. Jak dowodzą wykopaliska archeologiczne, to właśnie garncarze rzymscy udoskonalali technologie przetwórstwa gliny. Ich warsztaty w bardzo szybkim tempie rozrastały się, do takich wielkości, że można by je nazywać manufakturami, bądź nawet fabrykami. Rzymianie produkowali Terra Sigillata nie tylko na własne potrzeby, ale również rozbudowali eksport produktów, które licznie docierały na tereny zamieszkałe przez ludy barbarzyńskie. Na ziemie dzisiejszej Polski napływała ceramika produkowana głównie w ośrodkach zachodnich, zlokalizowanych na terenie obecnej Francji i Niemiec. Świadczą o tym zachowane stemple imienne garncarzy i dekoracja naczyń, której analiza umożliwia ustalenie kręgu. Z ośrodka w Lezoux pochodzi misa, niemal w całości zrekonstruowana z ułamków odkrytych w jednym z grobów na cmentarzysku kultury przeworskiej w Wymysłowie koło Gostynia.

W rzymskich prowincjach Pannonii i Dacii, czyli dzisiejszych Węgier i Siedmiogrodu, znaleziono naczynia z II w. pne., lecz najbardziej znane i najlepiej zachowane dzieła garncarza Pacatus’a z II w. ne.., znajdują się w Aquincum (w Budapeszcie). Wszystkie gliniane naczynia wykonane były z jednego rodzaju gliny. Charakteryzowała się ona czerwonym kolorem i naturalnym połyskiem, ponadto z powodzeniem nadawała się do wielokrotnego gotowania oraz przechowywania cieczy i pokarmów. Glina stanowiła także izolację termiczną. Wewnątrz naczyń występowała niższa temperatura, aniżeli otoczenia. Ze względu na skład gliny, naczynia nie przepuszczały wody, czy wina. Napełnione w gliniany dzban wino, utrzymywało niską temperaturę przez kilka godzin, od chwili nalania go wewnątrz piwnicy winnej i wyniesienia go na skwar palącego słońca.

Historia garnków rzymskich

Na terenach dzisiejszej Polski, pierwsze naczynia gliniane znane już były 5400 lat p.n.e.. W tamtym czasie na te tereny przywędrowały ludy rolnicze, potrafiące wytwarzać naczynia o cienkich ściankach, przyozdobionych ornamentami i rysunkami, a także naczynia znacznie trwalsze o grubych ściankach, które nadawały się do gotowania strawy. Podstawowym surowcem była glina, do której niekiedy dodawano wzmacniające domieszki mineralne, takie jak piasek lub tłuczeń. Naczynia lepiono ręcznie z taśm i wałków glinianych. Po wysuszeniu wypalano je w ognisku.

Technologia garncarska nie zmieniała się od tamtych czasów, lecz może bezpieczniej byłoby powiedzieć, że nieznacznie się tylko zmieniła. We współczesnym świecie tradycyjne naczynia wyparte zostały przez metalowe garnki lub przez naczynia szklane i żaroodporne. Nasuwa się jednak pytanie: Co z jakością przygotowywanych w nich potraw? Czy nowoczesne naczynia rzeczywiście umożliwiają gotować zdrowo? Otóż, zdania na ten temat są podzielone. Ile głów, tyle rozumów. Do dnia dzisiejszego, zgodnie z moją wiedzą, żaden z naukowców nie postawił tezy, że dawne sposoby gotowania i konserwowania pożywienia były niezdrowe, a co więcej wiele z nich do dziś wykorzystujemy. Może warto byłoby kontynuować odwieczne, już sprawdzone metody?

Zobaczmy jak działa gliniane naczynie służące do gotowania. Wypalona glina ma, sądzę, że znaną dla wszystkich właściwość, otóż chłonie wodę. W garnku glinianym wykorzystujemy tę cechę. Ale dlaczego? Garnek Rzymski przed gotowaniem, cały moczy się w zimnej wodzie. Moczenie powinno trwać około 15 minut. Przez ten czas zostanie wchłonięta taka ilość wody, która wystarczy na gotowanie potrawy w piekarniku, przez następne 1-4 godziny. Nie przez przypadek użyłem sformułowania „gotowanie w piekarniku”. Garnek ten pomimo, że umieszcza się go w piekarniku, to potrawa umieszczona w garnku jest parowana-gotowana. Woda ze ścianek naczynia pod wpływem temperatury zaczyna parować i cyrkulować wewnątrz garnka. Para wodna nie wysusza, nie powoduje mieszania się smaków między składnikami. Każdy element potrawy pozostanie naturalny, smaczny, pełnowartościowy w substancje odżywcze i witaminy, nieprzypalony, a ugotowany. W jaki sposób funkcjonuje nasz garnek, już wiemy, ale jak zacząć gotowanie?

Gotowanie w glinianym garnku jest bardzo proste. W naczyniu tym naraz można gotować wszystkie elementy obiadu. Na przykład, mięso-marchewkę-ziemniaki, albo rybę-warzywa-ryż, także ciasta, chleb i owoce. Do namoczonego Garnka Rzymskiego wkładamy wszystkie składniki, układamy je w elegancki sposób, tak, aby ładnie wyglądały podczas podawania do stołu. Nie lejemy wody, nie dokładamy smalcu, oleju. Nie jest również konieczne specjalne doprawianie, ewentualnie trochę soli wedle uznania. Nakładamy pokrywę i całość wkładamy do zimnego piekarnika. Piekarnik nagrzewa się do temperatury od 150°C - 180°C, w zależności od potrawy i pieczemy od godziny, aż niekiedy do 4 godzin. Można również zapiec potrawę poprzez odkrycie pokrywy. Danie jest zawsze dobrze ugotowane-upieczone, lecz też zawsze soczyste i niewysuszone. Ponadto warto zauważyć, że pomimo nie dodawania oliwy i wody, na dnie wytwarza się bardzo smaczny sos.

Co gotować? Jednym słowem: wszystko! Polski bigos, rybę w każdym wydaniu, dania wegetariańskie, dania mięsne, golonkę, schab świąteczny, szynkę, pieczone jabłka, śliwki, chleb wiejski, ciasto drożdżowe i wiele wiele wiele innych pysznych rzeczy. Osoby jeszcze w kuchni niedoświadczone, wszystko mogą gotować bezpiecznie, bowiem w garnku tym nic się nie przypala :)

A nie można nie powiedzieć o efekcie jaki się uzyskuje podając obiad w inny sposób niż dotychczas. Goście na pewno będą zaskoczeni zapachem, smakiem, no i również kolorystyką garnka jak i całości potrawy.

Zapraszamy!

Warunki transportu:
Transport realizujemy za pośrednictwem Poczty Polskiej S.A. oraz firm kurierskich DPD i UPS. Możliwa jest także wysyłka poza granice kraju, po uprzednim ustaleniu warunków wysyłki. Zapraszamy również do odbioru osobistego w naszym punkcie sprzedaży na terenie Warszawy.

Uwagi: W naszych sklepach honorujemy płatności kartami płatniczymi!

Historia firmy:
Firma Hungarpol Sp. z o.o. istnieje na rynku od 1989 roku. Jesteśmy firmą handlową, działającą w kierunkach Polska - Węgry. Na terenie Polski jesteśmy importerem i dystrybutorem detalicznym oraz hurtowym produktów węgierskich. Zaopatrujemy sklepy i restauracje na terenie całego kraju.

Hungarpol Sp. z o.o.
01-100 Warszawa
ul. Stroma 20

NIP: 527[zasłonięte]020-66

Numer konta:
BZWBK 02 1090 [zasłonięte] 1[zasłonięte]0140001 [zasłonięte] 147041

Kontakt:
tel/faks: +48 22 [zasłonięte] 18
kom: +48 [zasłonięte] 12 81


e-mail: [zasłonięte]@hungaricum.pl

Sklep stacjonarny:

Hungaricum
ul. Połczyńska 121/125
01-377 Warszawa