Okaryna to ludowy instrument dęty, należący do grupy aerofonów wargowych.

Okaryny najczęściej wykonuje się z wypalonej gliny albo porcelany, lecz mogą też być wykonane z innych materiałów, takich jak plastik, szkło, drewno czy metal. Okaryna posiada 8 otworów, które zamykane palcami grającego kształtują wysokość dźwięku. Z boku instrumentu wystaje część przyustna, służąca do zadęcia, zbudowana jak we flecie podłużnym. Okarynę w znanej dziś postaci skonstruował w drugiej połowie XIX wieku Włoch Giuseppe Donati, lecz początki tej rodziny instrumentów sięgają prawdopodobnie 12 tysiącleci wstecz. Szybko zdobyła popularność w Europie jako instrument amatorski. Próby jej udoskonalenia poprzez dodanie systemu klap i suwaków nie powiodły się. Czasami jest wykorzystywana przez kompozytorów współczesnych (m.in. Kazimierz Serocki). Okaryny są najczęściej strojone do dźwięków c oraz f. Konstrukcja okaryny nie pozwala na regulowanie wysokości dźwięku siłą dęcia w ustnik.

Specyfikacja:

Plastik

Kolor pomarańczowy