Kolor: biały 
Okres kwitnienia: VII-VIII 
Rozstaw sadzenia: 40 cm 
Termin sadzenia: IV-V 
Wykopywanie: X 
Wysokość rośliny: 120 cm 

Nazwę nadano tej roślinie na cześć badacza przyrody południowoafrykańskiej – F.Galtona. Z racji swego pochodzenia galtonia nie zimuje w naszym klimacie i wymaga corocznego wykopywania. Częścią podziemną jest duża, prawie kulista cebula pokryta żółtawą, suchą tuniką. Rośliny mają wysokość do 120cm, tworzą rozetę mieczowatych liści i okazałe grona nawet z kilkudziesięcioma dzwonkowatymi, białymi kwiatami o delikatnym zapachu.
Galtonia kwitnie w lipcu i sierpniu.

Uprawa

Galtonia dobrze rośnie w miejscach słonecznych, w glebie żyznej, dostatecznie wilgotnej. Cebule sadzi się w końcu kwietnia i w maju, w odstępach 40-50cm, na głębokość 15cm. Małe cebule sadzi się nieco gęściej i płycej. W końcu września wykopuje się cebule, gdyż pozostawione w gruncie wymarzają. Po kilku latach uprawy cebule zamierają i wtedy trzeba zakupić nowe. Nie tworzą bowiem cebul przybyszowych, a rozmnażanie z nasion przez amatorów kończy się zwykle niepowodzeniem. Najlepiej zaopatrzyć się w duże cebule, gdyż z małych otrzymuje się kwitnące rośliny dopiero w 2-3 roku uprawy.

Pielęgnowanie

Galtonia wymaga obfitego podlewania w czasie suszy i zasilania nawozem mineralnym, jeżeli w roku poprzedzającym sadzenie cebul nie użyźniono gleby dobrze rozłożonym krowieńcem. Po kwitnieniu zaschnięte kwiaty nie opadają, dlatego warto je stopniowo usuwać, aby nie szpeciły roślin.

Przechowywanie

W końcu września lub na początku października wykopuje się cebule, podsusza, czyści z resztek zaschniętych roślin i przez zimę przechowuje w suchym, chłodnym pomieszczeniu, podobnie jak dalie czy mieczyki.

Zastosowanie

Galtonię sadzi się w niewielkich grupach po kilka roślin, albo nawet pojedynczo na trawniku. W sąsiedztwie można posadzić niskie byliny.