Głogów średniowieczny do końca XIII wieku Osadnictwo i architektura
Autor: Tadeusz Kozaczewski
Wydawca: PWSZ
Ilość stron: 186
Książka jest nowa, nieużywana, stan bardzo dobry
Tak zatytułowana jest kolejna książka wydana przez głogowską uczelnię. Jej autorem jest prof. dr hab. inż. architekt, Tadeusz Kozaczewski (1916 – 1992). Autor brał udział w sesji naukowej, która odbyła się 8 i 9 października 1965 roku w Głogowie. Stanowiła ona podsumowanie 3-letnich badań architektonicznych, archeologicznych i historycznych nad zabytkami i urbanistyką średniowiecznego Głogowa. Prace terenowe rozpoczął w 1963 roku i prowadził je z przerwami do 1974 roku. Potem autor opracowywał wyniki swoich badań, ale już nie zdążył ich opublikować za życia. Książka, która jeszcze na długo przed wydaniem wzbudzała zainteresowanie głogowskich historyków, badaczy historii miasta i archeologów, ukazała się pod egidą głogowskiej uczelni. Wyniki badań prof. Kozaczewskiego przyczyniły się walnie do zmiany poglądów w dziedzinie architektury i i urbanistyki średniowiecznego miasta. Głogów kojarzy się najczęściej z hutą miedzi i historią bohaterskich dzieci głogowskich z 1109 roku.
W rzeczywistości historia miasta sięga znacznie odleglejszych czasów. Tutaj znajdował się główny ośrodek plemienia Dziadoszan, tutaj też był gospodarczy i kulturalny ośrodek północnych rejonów Śląska. W książce zostały szczegółowo przedstawione prace badawcze, dzięki którym możliwe było odtworzenie procesów osadniczych i etapów budowy głogowskich kościołów. Najstarszy gród plemienny powstał w VII – VIII wieku na prawym brzegu Odry. Gród kasztelański, zwany Castrum, założono w X wieku na Ostrowie Tumskim. Równocześnie w X wieku powstał gród miejski – Civitas, na lewym brzegu Odry. Nieco dalej istniała osada otwarta zamieszkała od XI do połowy XIII wieku. Około 1230 roku, Henryk Brodaty założył miasto lokowane na prawie polskim. W 1253 roku mieszkańcy otrzymali nowe przywileje związane z „prawami wolności”.
Najstarszy kościół wzniesiono w połowie XI wieku w grodzie kasztelańskim. W końcu XII wieku lub na początku XIII, zaczęto budować kolegiatę. Gród miejski korzystał z kościoła parafialnego św. Piotra z końca XII wieku. W mieście lokacyjnym, około 1230 roku, powstał nowy kościół parafialny NMP i św. Mikołaja. Z miastem związane były także kościoły zakonów dominikanów i franciszkanów.
