Piękny talerz z doskonałej fabryki porcelany Furstenberg Brunszwik

- na złotej folii rycina z XVIII w- z fortem – drewnianym miastem i pieknymi katedrami… zapraszam na spacer po tym pięknym starym mieście…

Z tyłu zawieszka… talerz kolekcjonerski w idealnym stanie

Średnica 24 cm = świetna jakościowo biała delikatna porcelana

Sygnatura  z lat 60tych

Założycielem fabryki był Książę Karol I Brunszwicki – być może rycina pochodzi z okresu w którym założono fabrykę…

Polecam!!! Dla wielbicieli tej fabryki- do których sam się zaliczam- talerz specjalnego znaczenia…

Brunszwik (niem. Braunschweig, dolnosaks. Brunswiek) – miasto na prawach powiatu w środkowej części Niemiec, w kraju związkowym Dolna Saksonia, na północy masywu górskiego Harz, nad rzeką Oker. Ważny ośrodek przemysłowy, rozwinięty zwłaszcza przemysł maszynowy, środków transportu (głównie autobusy i samochody ciężarowe), elektrotechniczny, elektroniczny, metalowy, precyzyjny, spożywczy, instrumentów muzycznych; węzeł komunikacyjny; politechnika (założona 1745) z biblioteką i inne wyższe szkoły (pedagogiczna, sztuk pięknych), instytuty naukowe, wydawnictwa.

Panorama Brunszwiku (sztych z 1550)

Już w IX wieku na terenie miasta w rejonie dzisiejszego Targu Węglowego (Kohlmarkt) powstała osada, późniejsze Stare Miasto (Altstadt). Według tradycji został założony przez Brunona II. Nazwa miasta jest połączeniem imienia Bruno i słowa wik, miejsca odpoczynku kupców i przechowywania przez nich dóbr. Brunszwik jest wzmiankowany w dokumentacji kościoła Św. Magnusa (St. Magni Kirche) z 1031 roku. Powstała wokół niego osada nosiła nazwę Altewiek. W XII w. został rozbudowany przez rezydującego tam Henryka Lwa, który wzniósł oprócz zamku – rezydencji katedrę Św. Błażeja (St. Blasius), miasto umocnił murami i fosami. Ponadto książę założył na północ od Starego Miasta na terenach wokół kościoła Św. Andrzeja (St. Andreas) Nowe Miasto (Neustadt). Na prawym brzegu rzeki Oker powstała osada Hagen, a pomiędzy Starym i Nowym Miastem i zamkiem osada Sack. Prawa miejskie Brunszwik otrzymał w 1227 roku. Od 1260 roku (z przerwą w latach 1[zasłonięte]374-13, będącą konsekwencją "Große Schicht" – rewolty mieszkańców przeciwko ówczesnym rajcom miejskim) do połowy XVIII w. był członkiem Hanzy. Silny wpływ kupców i cechów rzemieślniczych, nabywanie przez mieszkańców praw i przywilejów miejskich umocniły pozycję mieszczaństwa co stopniowo ograniczało wpływ książąt na miasto.

Czasy nowożytne

 W XV wieku Brunszwik otrzymał statut wolnego miasta Rzeszy, a książęta założyli rezydencję w pobliskim Wolfenbüttel. Nauki Lutra przyczyniły się do reformacji, za którą miasto opowiedziało się w 1528 r. W roku 1671 nastąpiło zdobycie miasta przez księcia Rudolfa Augusta. Rada miejska podlegała książęcej komisji, a majątki i broń mieszczan zostały odebrane na rzecz księstwa. Siedziba książąt została przeniesiona z Wolfenbüttel do Brunszwiku przez Karola I. Za jego księstwa poprawiła się sytuacja ekonomiczna, powstały manufaktury, gdzie wyrabiano m.in. fajans i porcelanę. W XVIII w. stał się ważnym ośrodkiem kulturalnym i naukowym. W 1745 roku założono Collegium Carolinum (zalążek dzisiejszego Uniwersytetu Technicznego).

Czasy współczesne

Na początku XIX wieku dokonano zmian w systemie obronnym miasta, zniwelowano wały, na miejscu ich - wzdłuż rzeki Oker powstały promenady, zaś na rogatkach przy drogach wylotowych powstały klasycystyczne wartownie. W latach 1[zasłonięte]809-18 Brunszwik należy do Królestwa Westfalii. W 1838 powstała pierwsza linia kolejowa łącząca Brunszwik z Wolfenbüttel. Druga połowa XIX wieku to okres wzmożonej industrializacji – rozwinął się przede wszystkim przemysł maszynowy i spożywczy (konserwowy i cukrowy). W 1890 liczba mieszkańców miasta przekroczyła 100 tysięcy. Do 1918 roku był stolicą Księstwa Brunszwiku, a następnie przywrócono mu status wolnego miasta. Rozwinął się przemysł samochodowy, zbrojeniowy, powstała fabryka instrumentów muzycznych. Miasto doznało poważnych zniszczeń podczas nalotów wojsk brytyjskich i amerykańskich w październiku 1944. W mieście pracowały tysiące robotników przymusowych. W latach 1[zasłonięte]943-19 zmarło przynajmniej 360 dzieci odebranych robotnicom, np. w Entbindungsheim für Ostarbeiterinnen. Gruntowna odbudowa miasta trwała długo. Historyczne centrum otrzymało nowoczesną zabudowę, rekonstrukcja historycznej ograniczyła się do terenów dawnych pięciu osad.

Zabytki

Pomimo zniszczeń ostatniej wojny miasto zachowało wiele cennych dzieł sztuki. Skupione są wokół kilku zespołów w obrębie rdzenia dawnych osad.

 Zespół zabytkowy Placu Zamkowego, w skład którego wchodzą: Zamek Dankwarderode – historyczna rezydencja Henryka Lwa, budowla w stylu romańskim. Obecny kształt zawdzięcza gruntownej rekonstrukcji w 1870 po licznych zniszczeniach i przebudowach. Siedziba średniowiecznych zbiorów Herzog Anton Urlich-Museum mieszczących cenne dzieła rzeźby, malarstwa i rzemiosła artystycznego. Koło wejścia głównego drewniana budka Spitzwegeck (Antiquariat Scholz Buchhandlung) z XX wieku;

 Lew Brunszwicki – ufundowany w 1166 przez Henryka Lwa, wyobrażenie księcia w formie ryczącego lwa. Obecna rzeźba jest kopią, oryginał znajduje się w zamku;

 Katedra pw. Św. Błażeja, Jana Chrzciciela i Tomasza Becketta – romańska z XII wieku rozbudowana w XV wieku. Cenny wystrój wnętrza tworzą m.in. dzieła romańskiej rzeźby – Krzyż Imerwarda, brązowy świecznik siedmioramienny i stół ołtarzowy (na którym stawiano Ewangeliarz Henryka Lwa). Pośrodku nawy monumentalny wczesnogotycki nagrobek tumbowy Henryka Lwa i żony Matyldy Plantagenet z rzeźbami zmarłych na płycie wierzchniej. Ściany i sklepienia zdobi cenna późnoromańska polichromia z cyklami figuralnymi m.in. życia patronów katedry. Ponadto liczne figury gotyckie i renesansowe epitafia;

 Domy Huneborstel (zbud w. 1536 r.) i Veltheim (1573 r.) cenne przykłady budownictwa o konstrukcji szkieletowej;

 Brunszwickie Muzeum Okręgowe (Braunschweigisches Landesmuseum) – w XIX-wiecznym budynku o formach klasycyzujących.

Zespół zabytkowy Rynku Starego Miasta, w skład którego wchodzą: Ratusz – gotycki, z XIV wieku z bogatą dekoracją rzeźbiarską m.in. cykl figur władców niemieckich z ich małżonkami (od Henryka I do Ottona – księcia Brunszwik-Lüneburga. Obecnie oddział Muzeum Miejskiego (Städtisches Museum) z cennymi zbiorami średniowiecznego rzemiosła artystycznego;

 Sukiennice – podłużna budowla mieszcząca dawniej kramy handlowe, zbudowane w XIV wieku w stylu gotyckim, z późniejszymi dobudówkami i fasadą wschodnią o bogatej dekoracji rzeźbiarskiej w stylu niderlandzkiego manieryzmu;

 Fontanna Maryi (Marienbrunnen) – z 1408 wykonana z brązu w formie piętrowej struktury zwieńczonej wieżą z figurą Maryi; płaskorzeźbione misy posiadają reliefy z wizerunkami świętych;

 Dom Stechinnelli (Stechinelli-Haus) – wczesnobarokowy z ozdobnym portalem wejściowym;

 Dom pod Siedmioma Wieżami – znany od 1207, obecny późnobarokowy, dzieło Hermanna Korba z 1708;

 Kościół Świętego Marcina (St. Nartini) – romańsko-gotycki z XII wieku, gruntownie rozbudowany w XIV wieku. Wewnątrz m.in. barokowy ołtarz główny dzieło Antona Detleva Jennera z pocz. XVIII wieku, organy z XVIII w., manierystyczna ambona z pocz. XVII wieku. W przykościelnej kaplicy Św. Anny (St. Anna)z gotycką dekoracją rzeźbiarską późnogotyckie stalle i manierystyczna chrzcielnica. Na zewnątrz liczne gotyckie rzeźby tworzące cykle figuralne (m.in. figury biskupów, apostołów, oraz panien mądrych i panien głupich) Portale: zachodni romański z XII w i dwa południowe, gotyckie z tympanonami przedstawiającymi Agnus Dei i zaśnięcie NMP.

Zespół zabytkowy Nowego Miasta – na północ od zamku - w skład którego wchodzą: Budynek Starej Wagi (Alte Waage) – wielokondygnacyjny budynek o konstrukcji szkieletowej z 1534, rozbudowany w XVII w.;

 Kościół Świętego Andrzeja (St. Andreas), znany od 1160 obecny gotycki z XIV w. Uwagę zwraca dwuwieżowy westwerk z bogato dekorowanym maswerkowym oknem dzwonnicy oraz wieża południowa o wys. 93 m (niegdyś była wyższa – 122 m);

 Biblioteka (Liberei) – niewielki gotycki budynek z XIV w., ceglany, z kamiennymi tarczami herbowymi na ścianie południowej; elewacje wschodnia i zachodnia są zwieńczone schodkowymi szczytami;

Inne zabytki i atrakcje miasta:

 ogród botaniczny;

 opactwo Cystersów (XII-XIII w.);

 park i pałac Richmond z XVIII wieku;

 polska tablica pamiątkowa na cmentarzu przy ulicy Hochstraße.

Firmenkurzgeschichte

·                    1708 In Dresden gelingt Ehrenfried Walther von Tschirnhaus und seinem Gesellen Böttcher als ersten Europäern die Herstellung von Porzellan.

·                    1744 beginnen in Wolfenbüttel die ersten Versuche zur Porzellanherstellung.

·                    1747 Am 11. Januar ordnet Herzog Carl I. von Braunschweig die Gründung einer Porzellanmanufa­ktur in Fürstenberg an. Nach der Manufaktur Meißen (gegründet 1710) ist es die zweite fürstliche Porzellanmanufaktur im deutschsprachigen Raum, die kontinuierlich bis heute produziert.

·                    1753 In Fürstenberg wird das erste zufriedenstellende Porzellan in Serie gebrannt.

·                    1756 wird in Braunschweig ein Zweitbetrieb für Buntmalerei eingerichtet und 1828 privatisiert.

·                    1859 Die herzogliche Porzellanmanufaktur in Fürstenberg wird an Privatleute verpachtet.

·                    1888 Erfolgt die Umwandlung der Manufaktur in eine Aktiengesellschaft.

·                    1934 Wilhelm Wagenfeld entwirft seine Form 639 für FÜRSTENBERG, die 1937 auf der Weltausstellung in Paris mit der Goldenen Medaille prämiert wird.

·                    1966 Änderung der Rechtsform in eine GmbH. Muttergesellschaft ist die Braunschweig GmbH, eine 100%ige Tochter der Norddeutschen Landesbank.

·                    1972 Neben dem Schloss wird ein neues Produktionsgebäude errichtet. Die Anbauten auf dem Schlosshof werden beseitigt; in den folgenden Jahren wird das Weserrenaissance-Schloss, in dem sich heute das firmeneigene Museum befindet, in seinen historischen Zustand zurückversetzt.

·                    1993 Mit der Reorganisation der Produktion und dem Einbau moderner Brennöfen beginnt die Neuausrichtung der Manufaktur.

·                    1997 Jubiläumsjahr, am 11. Januar feiert die Manufaktur ihren 250. Geburtstag und bringt die Jubiläums-Edition der Form WAGENFELD auf den Markt.

·                    1999 Am 4. März eröffnet das FÜRSTENBERG Geschäft in Hannover.

·                    2000 Die Manufaktur führt ihre neue Geschirrform BASIC ein, die wenig später die internationale Auszeichnung "Roter Punkt für hohe Designqualität" erhält. FÜRSTENBERG gewinnt die Ausschreibung für die Fertigung des offiziellen Staatsgeschenks der EXPO 2000 und der Händewand aus Porzellan.

·                    2002 begeht die Manufaktur ihr 255. Produktionsjahr in Folge.

·                    2003 Die Porzellanmanufaktur FÜRSTENBERG erhält für das fünfteilige Schalenset Qi des Koreaners Kap-Sun Hwang den begehrten „reddot: best of the best für höchste Designqualität“. Außerdem konnte für die Geschenkartikelserie TWIST der „Design Plus Award 2003“ entgegen genommen werden.

·                    2005 Abermals erhält die Manufaktur den vom Design Zentrum Nordrhein Westfalen vergebenen „reddot für hohe Designqualität“ in der Kategorie „product design“ für die Vasenserie TAO. Beginn der Zusammenarbeit mit der Firma Sieger Design.

·                    2007 Die Porzellanmanufaktur FÜRSTENBERG feiert in diesem Jahr ihren 260. Geburtstag.

Präzision in ihrer feinsten Form

Exklusives Manufakturporzellan und einzigartige Handwerkstechnik - dafür steht FÜRSTENBERG seit 1747. Heute setzt das Traditionsunternehmen aus Niedersachsen mit Premium-Kollektionen neue Maßstäbe in der Porzellanherstellung: Designobjekte der gehobenen Tischkultur von höchster Qualität. Das Sortiment von FÜRSTENBERG reicht dabei von Geschirrserien über Geschenkartikel bis hin zu individuellen Designerstücken.

FÜRSTENBERG arbeitet in der Porzellanherstellung mit der Erfahrung aus über 260 Jahren Handwerkskunst. Die Porzelliner des deutschen Traditionsunternehmens sind Experten für die kontinuierliche Weiterentwicklung historischer Kollektionen sowie die Kreation zeitgemäßer Produktlinien. Der Anspruch dabei: Präzision bis ins Detail. Dies ist möglich, da noch heute der Großteil der Porzellanherstellung im Hause FÜRSTENBERG auf Handarbeit basiert. Dadurch wird mit der Unterstützung neuester technischer Geräte die Kreation von anspruchsvollen Porzellanobjekten garantiert.

In der Porzellanmanufaktur trifft Design auf einzigartige handwerkliche

Przemożny wpływ na sztukę i kulturę Fürstenberga wywarło oczywiście „białe złoto”; przez ponad 200 lat pałac myśliwski Fürstenberg służył jako manufaktura porcelany. Można tu obejrzeć ciekawe wystawy poświęcone porcelanie oraz wziąć udział w warsztatach poświęconych produkcji porcelany i malarstwu na porcelanie.

Muzeum Porcelany
Średniowieczna twierdza Welfów została przebudowana na pałac myśliwski około 1590 roku. W 1747 roku książę Brunszwiku nakazał urządzić w pomieszczeniach pałacu słynną manufakturę porcelany, od której starsza jest jedynie fabryka porcelany w Miśni. W zabytkowym kompleksie pałacowym zbudowanym w stylu wezerskiego renesansu mieści się jedyne w północnych Niemczech Muzeum Porcelany. Kolekcje wyrobów historycznych i zupełnie współczesnych dokumentują trzy stulecia wytwarzania porcelany w Fürstenbergu.