Ambient, Relaksacja
Ballada, Poezja śpiewana
Blues, Rhythm'n'Blues
Country
Dance
Dla dzieci
Edukacyjne, lektury
Ethno, Folk, World music
House
Jazz, Swing
Kolędy
Metal
Muzyka alternatywna
Muzyka elektroniczna
Muzyka filmowa
Muzyka klasyczna
Nowe brzmienia
Opera
Pop
Rap, Hip-Hop
Reggae, Ska
Rock
Rock'n'roll
Single
Składanki
Soul, Funk
Techno, Trance
Doskonalenie umysłu
Pozostałe
Filmy DVD
Filmy Blu-ray
Gry PS3
Sprzęt PS3
|
Martha Argerich, Nikita Magaloff
Fryderyk Chopin 7 - Polonezy 1 (CD + książka)
| płyta nowa |
w folii |
oryginał |
gwarancja |
| opis: |
Owe mistrzostwo zmaterializowało się w ośmiu zaledwie polonezach, które kompozytor uznał za godne wydania, opublikował za życia i oznaczył numerami opusowymi.
Są wśród nich polonezy melancholijne, o nastroju zbliżonym do tych, jakie pisali kompozytorzy należący do pokolenia nauczycieli Frederyka. Są też heroiczne - ich formę i przesłanie ukształtował i doprowadził do doskonałości właśnie Chopin. Rację ma Mieczysław Tomaszewski, pisząc, że "każdy z siedmiu polonezów Chopina dojrzałego (...) ma charakter odrębny i niepowtarzalny."
W Polonezie fis-moll op. 44, pisze Mieczysław Tomaszewski, idiom rycersko-szlachecki został połączony z ludowym, a zarazem ekspresja heroiczna z idylliczną. Jim Samson dostrzega tu kwintesencję ducha polskiego.
Na płycie znajdują się:
Polonezy 1
W interpretacji Marthy Argerich:
Nr 463 060-2 (463 062-2) Czas: 13.30
Andante spianato & Wielki Polonez Es-dur op. 22
Nr 456 762 (box)
Czas: 61.00
oraz Nikity Magaloffa:
2 Polonezy op. 26,
2 Polonezy op. 40,
Polonez op. 44,
Polonez op. 53, P
olonez-Fantazja op. 61
Czas całkowity: 75.30
Martha Argerich - laureatka I nagrody VII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1965). Martha Argerich po raz pierwszy wystąpiła w wieku czterech lat. Następnie przez pięć lat uczyła się gry fortepianowej u Vincenza Scaramuzzy w rodzinnym mieście. Jako tzw. "cudowne dziecko" grała przed występującymi w Buenos Aires sławnymi pianistami Arrauem, Backhausem, Giesekingiem, Guldą i Arturem Rubinsteinem. Po przeniesieniu się wraz z rodzicami do Europy, przez dwa lata była uczennicą Friedricha Guldy w Wiedniu i Salzburgu (1[zasłonięte]955-19). W 1957 roku Martha Argerich uczestniczyła w dwóch międzynarodowych konkursach pianistycznych, których została zwyciężczynią: im. Busoniego w Bolzano - I nagroda (wrzesień) i Wykonawstwa Muzycznego w Genewie - I nagroda (październik). Siedem lat później tryumfowała na Konkursie Chopinowskim w Warszawie (1965), zdobywając również I nagrodę oraz nagrodę specjalną Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków. Ponadto otrzymała wówczas wiele nagród pozaregulaminowych z różnych stron świata, które napłynęły do Warszawy na wieść o jej sukcesie.
Od tego momentu rozpoczęła się fantastyczna międzynarodowa kariera pianistyczna Marthy Argerich. Pianistka koncertowała niemal we wszystkich państwach świata z najwspanialszymi dyrygentami i największymi orkiestrami. Bogaty repertuar pianistki obejmuje utwory fortepianowe wszystkich epok i stylów oraz dzieła kameralne różnych gatunków.
Nikita Magaloff (Magalaszwili) - urodził się w rodzinie gruzińsko-rosyjskiej; matka i wuj byli pianistami-amatorami. Do przyjaciół rodziny należeli m.in. Rachmaninow, Prokofiew i szczególnie Aleksander Siloti. W 1918 Magaloff wraz z rodzicami wyjechał z Rosji do Finlandii, w 1922 przeniósł się do Paryża, gdzie studiował w Konserwatorium Paryskim w klasie Isidore'a Philippa; uczelnię ukończył w 1929 zdobywając Premier Prix. W 1938 przystąpił do konkursu im. E. Ysaye w Brukseli, gdzie nie odniósł jednak powodzenia. Rozpoczął karierę koncertową, zrazu w Niemczech i we Francji. W 1949 Magaloff przejął po zmarłym Dinu Lipattim klasę fortepianu w Konserwatorium w Genewie, gdzie wykładał do 1960. Zasiadał w jury Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina w 1965 i 1980; w proteście przeciw niedopuszczeniu Ivo Pogorelicia do IV etapu Magaloff wraz z Marthą Argerich wycofał się z jury. W kolejnych latach prowadził klasy fortepianu i kursy mistrzowskie m.in. Paryżu, Sienie, Taorminie i Montreux, gdzie w latach 1[zasłonięte]965-19 był przewodniczącym jury konkursu im. Clary Haskil. Do jego uczniów należeli m.in. Jean-Marc Luisada, Maria Tipo, Sergio Calligaris i Michel Dalberto; udzielał lekcji Marcie Argerich.
Szczególne miejsce zajmuje Magaloff w historii chopinistyki. Jako pierwszy pianista w Europie (po Aleksandrze Braiłowskim, który uczynił to w USA) wykonał w sali koncertowej komplet dzieł Chopina. W 1954-58 dla Dekki jako pierwszy zarejestrował Chopinowskie ouvres completes na płytach (w latach 70-tych nagrał ponownie komplet dzieł kompozytora dla Philipsa), zapewniając sobie tym samym miejsce w historii fonografii. W kompletach tych zawarł nawet utwory bardzo rzadko grywane przez innych pianistów, jak Sonata c-moll op. 4 czy Wariacje B-dur op. 12. [IDS62262]
|
| dodatki: |
W książkach znajdziemy opis życia i twórczości Chopina. Poznamy miejsca, ludzi, przedmioty i wydarzenia związane z jego osobą. Zapoznamy się z kalendarium ukazującym ówczesną rzeczywistość. |
| spis utworów: |
| dystrybutor: |
Agora |
|
