FOUJITA FUJITA VAUCAIRE OK 1923 PARYŻ PICASSO INNI

02-07-2012, 19:01
Aukcja w czasie sprawdzania nie była zakończona.

Aktualna cena: 49.99 zł

Użytkownik inkastelacja

numer aukcji: 2456109161

Miejscowość Kraków

Koniec: 09-07-2012 12:46:44

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO SPISU TREŚCI

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO OPISU KSIĄŻKI

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY ZNAJDUJĄCE SIĘ W TEJ SAMEJ KATEGORII

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT

PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ SPRZEDAWANEGO PRZEDMIOTU, WYSTARCZY KLIKNĄĆ NA JEDNĄ Z NICH A ZOSTANIESZ PRZENIESIONY DO ODPOWIEDNIEGO ZDJĘCIA W WIĘKSZYM FORMACIE ZNAJDUJĄCEGO SIĘ NA DOLE STRONY (CZASAMI TRZEBA CHWILĘ POCZEKAĆ NA DOGRANIE ZDJĘCIA).

PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI - FOUJITA AVEC 32 REPRODUCTIONS
AUTOR - MICHEL G. VAUCAIRE
WYDAWNICTWO - LES EDITIONS G. GRES ET CIE, PARYŻ OK 1923
WYDANIE - 1
NAKŁAD - ??? EGZ.
STAN KSIĄŻKI - DOBRY JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM, STARE PIECZĄTKA I EXLIBRIS ARCHITEKTA WNĘTRZ) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).
RODZAJ OPRAWY - ORYGINALNA, TWARDA, PŁÓCIENNA
ILOŚĆ STRON - 16 + TABLICE Z ILUSTRACJAMI
WYMIARY - 19,5 x 14 x 1 CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - 0,184 KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)
ILUSTRACJE, MAPY ITP. - ZAWIERA 32 REPRODUKCJE.
KOSZT WYSYŁKI 8 ZŁ - Koszt uniwersalny, niezależny od ilośći i wagi, dotyczy wysyłki priorytetowej na terenie Polski. Zgadzam się na wysyłkę za granicę (koszt ustalany na podstawie cennika poczty polskiej).

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

SPIS TREŚCI LUB/I OPIS (Przypominam o kombinacji klawiszy Ctrl+F – przytrzymaj Ctrl i jednocześnie naciśnij klawisz F, w okienku które się pojawi wpisz dowolne szukane przez ciebie słowo, być może znajduje się ono w opisie mojej aukcji)

MICHEL-G. VAUCAIRE
FOUJITA
AVEC 32 REPRODUCTIONS
PARIS
LES ÉDITIONS G. CRČS ET Cie
21, RUE HAUTEFEUILLE. 21

MICHEL-G. Vaucaire
Foujita
32 reprodukcje
PARIS
PUBLISHING G. CRC i CO
21 RUE HAUTEFEUILLE. 21

Foujita

Że wszystko, co powiedział podczas pierwszego badania Foujita i jego wypraw badawczych. W rzeczywistości, bo jest w Europie, a to jest blisko dwanaście lat, rzadko opuszcza Francję. Bardzo krótkie występy odbył we Włoszech i Hiszpanii, jego wizyty w Belgii i Holandii - gdzie przyniósł rysunki - nie przekonały. Zrezygnował w Japonii i nawet, że większość r nigdy nie wrócić, ale jest tam, że zaczął, nauczył się korzystać ze swojego najbliższego szczotki i pokazaliśmy mu podstawy jego zawodu.
Jeszcze młody, przybył do Paryża, w dzielnicy Montparnasse i łatwo jest zaskoczyć tego malarza, który mieszkał do tego środowiska śuvres traktowane zgodnie z zasadami nieuniknione, co zresztą jest czy istnieją inne modele niż jego szkoły i odkrywa nagle sztuki związane z jego i którzy, jeśli obraźliwe dla niektórych punktach, niespodzianek i oczarowuje innych.
Foujita jest niezdecydowanie, żadna z tych tradycji, europejskich i japońskich, jest wciąż wystarczająco silny, by triumf w jego głowie podczas tych pierwszych lat, a praca będzie niepewny, tym razem czas niepewności, w której
czasami malował w stylu, który stoi od zachodnich, czasami czysto Wschodniej.
Wtedy będzie on wkrótce mieszania dwóch procesów, każdy z najbliższego co porusza najbardziej, to przyjdzie najbliższego do tworzenia sztuki, że absolutnie osobiste, jeśli zaczyna o najbliższych naśladowców, nie miał prekursorem.
To było i nadal jest w modzie być wynalazcą, aby zaskoczyć publiczność nieoczekiwane innowacji. Jak wielu artystów w ten sposób marnuje się około darowizn i po stylu dzień zostali zmuszeni do zmiany stylu i R, o ile przestanie się podobać.
Nigdy nie możemy zrobić takie R zarzut być malarzem, jak Foujita i mógł zabrać jego graficznego skarg jest niezaprzeczalny?
Wielu Japończyków, którzy dziś znaleźli zbyt ciężkie R obsługuje tego dziedzictwa, że ??przyszedł do nich z ich przodkami, przyjęła formalną stylu francuskim, a był tak wielki sukces tam, że wiele przedsiębiorstw powstały (w tym grupy Nikwa) którzy opowiadają się za stałe zaniechanie starych doktryn i publikowania zdarzeń lub młodzieży zajmuje estetyczne wzory R Znajdź więcej w linii najbliższego nową cywilizację, ale tych malarzy nie zawsze wybór przykładów, które nadają im śuvres lepiej i częściej są niepokojące banału.
Far różne są idee Foujita: jeśli przyjęty sposób malowania, która nie jest jego kraju jest on jednak pozostał czysto japoński
ilustracje zrobił dla japońskich legend ^ lr yy to, aby pokazać. W najbliższym jego obrazów, jeśli rozmawialiśmy o nich kilka najbliższej dużej włoskiej nazwy, myślę, że to trochę nieznajomość historii sztuki japońskiej, którą artysta wydaje Foujita, R mnie większość z nich odnoszą się Hosoda Eishi. Go, przenosi się, że arystokracja faktu wielu łatwo rozpoznawalne. Niezależnie od osób chce, jest rzeczywiście na tyle ^ nadwornego malarza Ki. Eishi jej finesses niektórych wykwintne i spokojny spokój, który mimo maniera ^ ^ być może zbyt mocno, ale ucieka R nieprawdopodobieństwo i nie jest łatwo zrozumieć.
W największych malarzy japońskich, Foujita miłości blasku krajobrazy, bogatych tkanin, które odgrywają ważną rolę w jego kompozycjach. Dodaje nawet małych zwierząt, może on po prostu nadużywane, ale tak uroczy, jest sposób w jaki reprezentuje ich, jak mogłoby się niechętnie do winię go.
Dwa lata temu, R wszystkie japońskie sztuki Grand Palais, wysłał uczonych pyszne ^ v psy, psy cyrk, biały, czarny, czerwony i wydawało się tak mądry na kanapie lub trenera miał zapewne uporządkowane. Ponadto, sofa została ozdobiona starych toile Jouy de nadzwyczajnym wyrafinowanie, że wielu ludzi przychodziło do zobaczyć m.in. jak najbliżej oszukani przez doskonałość rysunku.
...

Niektóre opinie na Foujita

Krajobrazy Montmartre i wysokie cis ostrość bez opłat, bez nostalgii, strony mistycznych buddyjskich i katolickich.
Jean Pellerin, 1920.
Czy to prawda, że ??dusza prymitywnych rozwijać się jeszcze raz w Niego "prymitywizmu" na Dalekim Wschodzie, dowiedział się, miło, uroczo mądry, wydaje się dość wątpliwe - charakter jego iluminacje i co zrobili dziś za, leży głównie w tym, że révčlent nas, jak nasz kraj, nasze żałosne gesty naszych Cimmerian, są rejestrowane przez starożytnych ras Far Albo ien't.
Robert Rey (opinia, 30 maja 1920 r.).
Foujitn, ten szczęśliwy Japończyk, który zachwycił Europejczyków malowniczej i wizji moralnej, który wzmacnia Wschodniej ... F. Vanderpyl (Petit Parisien, październik 1920).
Wśród tych, którzy przybyli z odległych krain, stworzyły z nas do uczenia się i uzewnętrznić je bez przeszkód Foujita jest niewątpliwie jednym z najbardziej nieoczekiwanych i jeden z najbardziej utalentowanych z obfitym wykres czułości, jest jeszcze młody i bardzo daleko od dając jej pełnego potencjału. - Ale Déja, żaden z tych, którzy, na podstawie historii, śmiem sądzić malarstwo nie może zapomnieć o tym jeszcze życia lub portret go zna, bez żadnych sprzeczności pomiędzy siebie, najpierw przesłać do warunków jak wymaga czegoś sztuki: osobowość i emocje własne.
F., Vanderpyl (F Ait Miłość, wrzesień 1921).
Wydaje się, że Foujita chciał pokazać swojej wirtuozerii może zajść daleko i przykleja się do płyty ścienne pasuje idealnie i dźwięk jest dokładnie, że z faďence, cienie są dobrze zaplanowane i z wielką finezją.
Gustave Kahx (Mercure de France, I marzec 1922).
Co do japońskich artystów, którzy malowali w domu, olej r, a według naszych zachodnich metod, jest tym, co jest naprawdę śuvre szczególnie, że jest Foujita.
Robert Rey (opinia z 29 kwietnia 1922).
Ec siać poczucie, że sutiadune z pa) coutumiei mądry najbliższego Utrillo, świadectwo opatrunek, który dispaiaît, fabryki eCard i koszary, a ogrody iortifications Lepi ich na przedmieścia, a także klucz bukiety ti lub kolorów podstawowych jest olśniewający symfonia
I. Fels [Infoimatton, 7 maja 1922)
Jest to model bez pępowiny p. Ingi - ^ ec dailleuis, że jak Foujita wydaje appaiente ec przodków japoński - model, że jeśli aiabesque wystarczająco elastyczne, aby linie suggeiei, przynajmniej w to, co ad istotne.
Thiebauli Sisso t [czas, I maja 1923)
II rok nie touchei nen z promenei tylko wierzchołek znacznie rozmiar ciayon, po malarstwo, ale jest to cecha ma sűiete, dokładny kompas
Emile Hemuoi (Pans-Południe, maj 1923)
Musimy mieć mettie oprócz Foujita Foujita nie wypełnia żadnych trybów coui pictuial Jego troską jest przedstawienie hde extieme obiektów hte pamiętać, ich zagęszczenie, leuis wkład w lumieie. Wyróżnia się postać i Tane obiektu, w tej samej tabeli, tiaite peisonnage laigunent człowieka decoie ec najbardziej skrupulatnie, zanika Diolhng chleb, graniczy trompe-lt l'SIL, zabija lespnc rating - c ma mieć bardziej oryginalne i musi mieć Narzeczony, że Japonia encoie k caracteie etnicznych Foujita poui jest coś
Glsiaye Kahn (Meicure Francji, I czerwca 1923)
Poui emplovei modne, jest to najbardziej ceitainement e olue jego contempoiains i pikantne stronie, która daje jej amalgamatu ouviages etiangete zarówno estetycznej i obdarz Zachodu więcej ceitainement poui jego sukces, że jego bardzo zalety, jednak te cechy są być może bardziej ętie lumieie ciűment w com ention i jeden z jego aiufice mieć, ale jak wrażliwe Bihta îesistei ma pyszne, ton w Chaime ostrza, tak śmiał, te plany EIT, blondynka, która zakres chantei białego?
André DE7 rrois (Przegląd Tait, grudzień 1923)

FOUJITA

Que de paroles prononcées sur les premiers essais de Foujita et sur ses voyages de recherches. A la vérité, depuis qu'il est en Europe, et cela fait prčs de douze ans, il a rarement quitté la France. Les trčs courtes apparitions qu'il fit en Italie et en Espagne, ses visites en Belgique et en Hollande — d'oů il rapporta quelques dessins — ne l'ont pas convaincu. Il a renoncé au Japon et ne songe męme plus ŕ y revenir jamais; c'est pourtant lŕ-bas qu'il a débuté, qu'il a appris ŕ se servir de ses pinceaux et qu'on lui a montré les rudiments de son métier.
Jeune encore, il arrive ŕ Paris, en plein quartier Montparnasse et l'on comprend aisément la surprise de ce peintre qui n'a vécu jusqu'ici qu'au milieu d'śuvres traitées selon des rčgles inévitables, qui, de plus, est persuadé qu'il n'y a d'autres modčles que ceux de son école et qui découvre tout d'un coup un art sans aucun rapport avec le sien et qui, s'il le choque par certains points, le surprend et l'enchante par d'autres.
Foujita est dans l'indécision, aucune de ces deux traditions, l'européenne et la japonaise, n'est encore suffisamment forte pour triompher dans son esprit et pendant ces premičres années de travail il sera hésitant; de ce moment date une période d'incertitude durant laquelle
il peindra tantôt dans un style tout ŕ fait occidental, tantôt d'une façon purement orientale.
Puis il va męler bientôt les deux procédés; prenant ŕ chacun ce qui le touche le plus, il en arrivera ŕ se créer un art absolument personnel qui, s'il commence ŕ avoir des imitateurs, n'eut point de précurseur.
Il a été et il est encore de mode d'ętre un inventeur, d'étonner le public par des nouveautés inattendues. Combien d'artistes ont ainsi gaspillé des dons certains et suivant le goűt du jour ont été obligés de changer de style au fur et ŕ mesure que le leur cessait de plaire.
On ne pourra jamais faire un tel reproche ŕ un peintre comme Foujita et pourrait-on lui tenir grief de son unité graphique qui est indéniable?
Nombreux sont aujourd'hui les Japonais qui ont trouvé trop lourd ŕ supporter cet héritage qui leur venait de leurs ancętres, ils ont adopté un style formellement français et si grand est leur succčs lŕ-bas que plusieurs sociétés se sont constituées (entre autres le groupe Nikwa) qui préconisent l'abandon définitif des anciennes doctrines et publient des manifestes oů l'on engage les jeunes ŕ chercher des formules esthétiques plus conformes ŕ leur civilisation nouvelle ; mais ces peintres n'ont pas toujours su choisir les exemples qui leur convenaient le mieux et leurs śuvres sont le plus souvent d'une désespérante banalité.
Bien différentes sont les idées de Foujita : s'il a accepté une maničre de peindre qui n'est pas celle de son pays il n'en est pas moins resté purement japonais,
les illustrations qu'il a faites pour des ^ Légendes japonaises yy sont lŕ pour le montrer. Quant ŕ ses peintures, si l'on a évoqué ŕ leur sujet plusieurs grands noms italiens, je crois que c'est un peu par ignorance de l'histoire de l'Art japonais; l'artiste auquel Foujita semblerait, ŕ mon avis, le plus se rattacher serait Hosoda Eishi. De celui-ci, il a cette aristocratie des mouvements qui le fait aisément reconnaître d'entre beaucoup. Quels que soient les sujets qu'il choisit, il reste, en effet, assez Ki peintre de cour ^. De Eishi il a certaines finesses exquises et cette immobilité sereine, qui, malgré un ^ maniérisme ^ peut-ętre par trop recherché, échappe pourtant ŕ l'invraisemblance et cela sans qu'il soit facile de comprendre comment.
Comme les plus grands peintres japonais, Foujita aimera la splendeur du décor, les étoffes somptueuses qui joueront un rôle important dans ses compositions. Il y ajoute męme de petits animaux, peut-ętre en a-t-il un peu abusé, mais si charmante est la façon dont il les représente que l'on aurait mauvais gré de lui en vouloir.
Il y a deux ans, ŕ l'ensemble d'art japonais du Grand-Palais, il avait envoyé ses délicieux ^ Chiens savants v, petits chiens de cirque, blancs, noirs, roux et qui paraissaient si sages sur ce canapé oů le dresseur les avait sans doute ordonnés. D'ailleurs, le canapé était décoré d'une vieille toile de Jouy si extraordinaire dans son raffinement que nombre de personnes s'approchaient pour îa voir de plus prčs, comme trompés par la perfection du dessin.
...

Quelques Opinions sur Foujita

Paysages de Montmartre et des fort ifs, gracieux sans acuité, sans nostalgie, pages de mysticisme bouddhique et catholique.
Jean Pellerin, 1920.
Est-il vrai que l'âme des primitifs refleurisse en lui, ce " Primitivisme '" de cet Extręme-Oriental, savant, réfléchi, délicieusement malin, me semble assez discutable — Le caractčre de ses enluminures et ce qui fait aujourd'hui leur faveur, réside surtout en ce qu'elles nous révčlent la façon dont notre terre, notre pathétique, nos gestes de cimmériens, sont enregistrés par les races antiques d'Extręme-Or ien't.
Robert Rey (Opinion, 30 mai 1920).
Foujitn, cet heureux Japonais qui a su ravir aux Européens le côté pittoresque et moral dont il amplifie sa vision orientale... F. Vanderpyl (Petit Parisien, octobre 1920).
Parmi ceux qui, venus des contrées lointaines, se sont fixés chez nous pour apprendre et pour s'y extérioriser sans entraves, Foujita est indiscutablement un des plus imprévus et un des mieux doués ; d'une abondante sensibilité graphique, il est jeune encore et fort loin d'avoir donné toute sa mesure. — Or, déjŕ, aucun de ceux qui, sur les bases de l'histoire, osent juger la peinture, ne peut oublier telle nature morte ou tel portrait de lui oů il sait, sans jamais se démentir, se soumettre aux premičres conditions qu'exige une chose d'art : la personnalité et son émotion propre.
F., Vanderpyl (Amour de F Ait, septembre 1921).
Il semble que Foujita ait voulu montrer jusqu'oů pouvait aller sa virtuosité et les assiettes qu'il colle au mur y tiennent parfaitement et leur ton est exactement celui de la faďence, les ombres sont fort bien projetées et avec beaucoup de finesse.
Gustave Kahx (Mercure de France, Ier mars 1922).
Quant aux artistes japonais qui peignirent chez nous, ŕ l'huile, et selon nos méthodes occidentales, il n'en est qu'un dont l'śuvre soit vraiment particuličre —c'est Foujita.
Robert Rey (Opinion, 29 avril 1922).
Aec une laie sensibilité, il a sutiadune des pa) sages coutumiei ŕ Utrillo, ce témoin d'un Pans qui dispaiaît, muis d'usines et casernes, iortifications et jardins lepi eux de la banlieue et aussi ces ti clés bouquets ou des couleurs fondamentales naît une symphonie éclatante
I . Fels [Infoimatton, 7 mai 1922)
C'est le modčle sans ombies de M. Ingies — a^ec qui dailleuis, Foujita semble appaiente autant qu'a ec ses ancętres Nippons — un modčle que 1 aiabesque si souple des lignes suffit a suggeiei, du moins dans ce qu il a d essentiel.
Thiebauli Sissot [Temps, Ier mai 1923)
II a l'an de ne touchei a nen, de promenei seulement la pointe d'un ciayon bien taille, sui la toile, mais ce trait a une sűiete, une exactitude de compas
Emile Hemuoi (Pans-Midi, mai 1923)
II faut mettie a part l'ait de Foujita Foujita n'obéit a aucune des modes du couiant pictuial actuel Son souci est d une extieme hde hte a noter les objets, leurs densité, leuis 1 apports dans la lumieie. Il différencie le faire d'une figure et le tane d un objet, dans le męme tableau, tiaite le peisonnage humain laigunent, le decoie a ec le soin le plus méticuleux, a fane pain Diolhng, côtoie lt trompe-l'śil, s'en tue par lespnc de sa notation - c est d un ait original et qui doit plus a la Fiance qu au Japon, encoie que k caracteie ethnique de Foujita y soit poui quelque chose
Glsiaye Kahn (Meicure de France, Ier juin 1923)
Poui emplovei un mot a la mode, il est ceitainement le plus e olue de ses contempoiains, et le côte piquant, 1 etiangete que donne a ses ouviages l'amalgame des deux esthétiques dOuent et d'Occident, ont fait ceitainement plus poui son succčs que ses qualités męmes, d'ailleurs, ces qualités mettent peut-ętie plus ciűment en lumieie la com ention et 1 aiufice de son ait, mais comment îesistei a sa sensi bihte délicieuse, au chaime de ses tons pales, ces 1 oses, ces bleus ces eits, ces blonds qui font chantei la gamme des blancs ?
André De7rrois (Revue de TAit, decembie 1923)

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.