W kwietniu 1864 roku, prawie w rocznicę oficjalnego wybuchu wojny domowej w Stanach Zjednoczonych, dywizja kawalerii z korpusu generała majora Nathana Bedforda Forresta szturmowała federalny Fort Pillow. Umocnień bronił kombinowany garnizon złożony z czarnoskórych artylerzystów oraz unionistycznych kawalerzystów z Tennessee. Fort Pillow nie był wielką bitwą w stylu Gettysburga czy Vicksburga.
Samo starcie trwało stosunkowo krótko najwyżej kilkanaście minut. O wiele bardziej istotne są wydarzenia, do których doszło po upadku fortu. Rzeź czarnoskórych oddziałów odbiła się głośnym echem w pogrążonych w wojnie domowej Stanach Zjednoczonych. W jej wyniku doszło do brutalizacji konfliktu, coraz częstszych wypadków nierespektowania prawa wojennego. Masakra dała rządowi federalnemu do ręki groźną broń propagandową w walce z rebeliantami. Zwrócono uwagę opinii publicznej na liczną, acz lekceważoną mniejszość Afroamerykanów.

Wstęp
Rozdział I
Drugie Monachium gotowano Polsce - aktywność Watykanu
Rozdział II
Powrześniowa audiencja papieska rozczarowała Polonię
Rozdział III
Martyrologia, a nawet Holocaust polskiego duchowieństwa
Rozdział IV
Połowiczne uznanie polskiego rządu na uchodźstwie
Rozdział V
Prymas niewygodny papieżowi?
Rozdział VI
Dziwne wojenne losy prymasa Hlonda
Rozdział VII
Stolica apostolska wobec okupowanej Polski
Rozdział VIII
Pius XII jednak proniemiecki?
Rozdział IX
Biskup agentem Trzeciej Rzeszy w Watykanie
Rozdział X
Proniemieckość papieża wymuszona także szantażem?
Rozdział XI
Papież nie milczał wobec Holocaustu
Rozdział XII
Goebbels o Piusie XII
Rozdział XIII
Goebbels o reakcji Piusa XII na bombardowania
Rozdział XIV
Przeszkoda beatyfikacyjna prymasa Hlonda?
Rozdział XV
Beatyfikacja kardynała von Galena - bez przeszkód. Dlaczego?
Rozdział XVI
Archiwa i komisje piętą achillesową Stolicy Apostolskiej
Rozdział XVII
Anegdoty z lat pontyfikatu Piusa XII
Bibliografia
Indeks nazwisk