Miłośnicy survival horrorów i sztandarowej pozycji gatunku: „Silent Hill” powinni być ukontentowani – przed nimi kolejna gra Keiichiro Toyamy, autora tego kultowego tytułu. Tym razem w skośnookiej głowie wykiełkował pomysł na fabułę czerpiącą pełnymi garściami z twórczości H.P.Lovecrafta, japońskich książkowych horrorów, komiksów i filmów lat 80-tych ubiegłego wieku.
Akcja „Forbidden Siren” rozgrywa się w Hanyudzie, nadmorskiej wiosce, w której kultywuje się pewne stare obrzędy. Właśnie w trakcie jednej z takich tajemniczej ceremonii doszło do dziwnych wydarzeń: przy ryku syren morskich okolicę spowiła mgła, a woda w morzu przybrała kolor krwi. Największą jednak tragedią stało się przeobrażenie prawie wszystkich uczestników rytuału w shibito – morderczych zombie. Garstka pozostałych przy życiu ludzi musi podjąć walkę o przetrwanie i wydostać się z tego przeklętego miejsca.
„Forbidden Siren” podzielony jest na 78 etapów, w trakcie których graczowi przychodzi pokierować losami ocalałej z pogromu dziesiątki bohaterów. Każdy z nich jest inny (nastolatek, mała dziewczynka, profesor szkolny, stary myśliwy itd.), każdy też znalazł się w wiosce z innego powodu (albo po prostu tu mieszka, albo przyjechał z wizytą, ewentualnie był przejazdem). Wszyscy są przerażeni i chcą jak najszybciej znaleźć się w bezpiecznym miejscu, jednak bez podjęcia walki – to niemożliwe.
Konfrontacja z shibito kończy się często tragicznie, bowiem broni (pistolet, karabin, młotek, nóż, parasol, klucz francuski) jest bardzo niewiele i na dodatek w nie każdej misji występuje. Jedynym ratunkiem pozostaje ostrożność, ostrożność i jeszcze raz ostrożność. Lepiej nie spotkać nieprzyjaciela, niż walczyć z nim gołymi rękami. Ułatwieniem jest nowatorski tryb „sightjacking”, pozwalający wejść w umysł patrolującego teren shibito i spojrzeć na świat jego oczami. Dzięki temu można zorientować się, w którą stronę patrzy, a którą omija wzrokiem i tym samym jest ona bezpieczna.
Misje polegają najczęściej na dotarciu do określonego miejsca, jednak zanim bohater tam dotrze, musi zazwyczaj zebrać wiele kluczy, otworzyć pozamykane drzwi, przeszukać pomieszczenia w poszukiwaniu istotnych dla rozgrywki przedmiotów lub broni, stoczyć parę pojedynków z shibito itd. Niektóre zadania polegają na eskortowaniu do granic wioski jakiejś osoby. Kłopot to ogromny, bo w tym wypadku trzeba chronić dwie skóry: własną i NPC-a. Śmierć towarzysza przerywa bowiem misję i trzeba wszystko zaczynać od początku. Na szczęście gracz dysponuje kilkoma przydatnymi poleceniami, np. „czekaj”, „chodź do mnie”, czy „ukryj się”, dzięki którym eskortowany nie jest bezrozumną kłodą, lecz członkiem dwuosobowego teamu.
Oprawa audiowizualna „Forbidden Siren” w pełni oddaje mroczną, pełną grozy atmosferę, jaka towarzyszy grze. Okolica spowita jest mgłą, czasem pada deszcz, a wiele misji rozgrywana jest w głębokich ciemnościach (latarka to jeden z najważniejszych gadżetów). Udźwiękowienie jest równie sugestywne – tajemnicze odgłosy otoczenia, ryki syren i wycie shibito wzmagają uczucie osaczenia i strachu.
„Forbidden Siren” przeznaczony jest dla jednego gracza i ze względu na brutalne sceny przemocy i krew nadaje się wyłącznie dla osób powyżej 16 roku życia.
