Umowa między Ks. Ludwikiem Teichmannem, dziedzicem dóbr Jawczyce, a niejakim Janem Karniszem o prowadzeniu dozoru gospodarskiego w majątku Jawczyce, Warszawa, 11 marca 1839 r., 1 (4) strona na papierze czerpanym, ok. 33 x 20,5 cm, papier złożony na cztery części, stan dobry.

W umowie określono obowiązki ekonoma i jego wynagrodzenie - 400 złotych w gotówce i naturalia. „Drobiu chować nie wolno”. Chodzi zapewne o ks. Fryderyka Jakuba Teichmanna, zwierzchnika obu wyznań ewangelickich w Królestwie Polskim, który używał imienia Ludwik. Na jego grobie na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie także napisano Ludwik Teichmann, a wątpliwości usuwają termin „superintendent Kościoła” i data śmierci (24.06.1839).

Fryderyk Jakub Teichmann (ur. 1789, Szczepanowice, zm. 1839, Warszawa) - działacz oświatowy, pastor ewangelicko-reformowany, pierwszy od 1591 roku pastor ewangelicki w Krakowie, w latach 1[zasłonięte]831-18 superintendent diecezji warszawskiej Generalnego Konsystorza Wyznań Ewangelickich w Królestwie Kongresowym, skupiającego luteranów i kalwinistów.

Jawczyce - gmina Ożarów Mazowiecki, pow. Warszawski zachodni.