Płynny nawóz dolistny, zawierający jeden mikroskładnik pokarmowy - mangan. Mangan występuje w postaci schelatowanej, co zapewnia szybkie i łatwe przyswajanie tego mikroelementu przez rośliny. Mangan jest składnikiem niezbędnym do prawidłowego rozwoju i plonowania wszystkich roślin, a w wielu przypadkach może być czynnikiem decydującym o jakości i wielkości plonów. Szczególnie wrażliwe na niedobór manganu są: warzywa (kapusta, cebula, buraki ćwikłowe, ogórki, rośliny strączkowe), zboża (zwłaszcza owies), ziemniaki, buraki cukrowe i pastewne, rzepak oraz drzewa owocowe (morele i brzoskwinie, wiśnie, czereśnie, jabłonie, śliwy).
Objawy niedoboru: Objawem braku manganu jest chloroza. Pojawia się marmurkowatość - nawet małe nerwy liściowe są zielone, a przestrzenie pomiędzy nimi żółkną. Jest to podobny objaw jak w przypadku niedoboru magnezu z tym, że występuje najpierw na najmłodszych liściach. W burakach cukrowych zwłaszcza najmłodsze liście są chlorotyczne i pomarszczone. Na ziemniakach liście mają szare zabarwienie i pokrywają się drobnymi brunatnymi plamkami.
Sposób stosowania:
Warzywa kapustne, rośliny strączkowe - stosować roztwór 0,5-1% w ilości 300-400l cieczy roboczej na 1 hektar.
Uprawy ogrodnicze - stosować 0,1-0,5% zgodnie z wymaganiami gatunkowymi roślin, zaleceniami nawozowymi dostosowanymi do wieku i kondycji roślin oraz rodzaju i jakości podłoża.
Sady - opryski prowadzić można po kwitnieniu oraz latem. Zalecane stężenie 0,5% w ilościach ok. 500l na 1 hektar.
Uprawy rolnicze - stosować po wystąpieniu objawów niedoboru manganu w ilości 4l nawozu w 300l wody na 1 hektar. Opryski wykonywać w odstępach 2 tygodniowych.
Nawozy mikroelementowe powinny być stosowane przede wszystkim profilaktycznie. Taki sposób postępowania zabezpiecza rośliny przed wystąpieniem chorób fizjologicznych i wpływa na zwiększenie wielkości i jakości plonu. Nawozy zastosowane interwencyjnie zapewniają szybszą poprawę kondycji roślin uprawnych.
Skład nawozu: w % (m/m): co najmniej 3,0% manganu (Mn) rozpuszczalnego w wodzie. Mangan (Mn) schelatowany przez EDTA. Akceptowalna stabilność frakcji schelatowanej w zakresie pH 4-12.
