Przygotowania do wprowadzenia wspólnej waluty trwały już od końca 1991 roku (spotkanie w Maastricht), w grudniu 1995 roku (w Madrycie) nadano jej nazwę "euro". Dnia 1 stycznia 1999 roku euro [EUR] stało się prawnym (choć wirtualnym) środkiem płatniczym w 11 krajach UE (Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Niemcy, Portugalia i Włochy). W 2001 r. do systemu włączono też Grecję. Pierwsze monety zostały wybite już w 1999 roku, ale pieniądze euro fizycznie weszły do obiegu dopiero 1 stycznia 2002 roku. Strefę euro rozszerzano sześciokrotnie: w 2007 (Słowenia), 2008 (Cypr i Malta), 2009 (Słowacja), 2011 (Estonia), 2014 (Łotwa) oraz 2015 roku (Litwa). Dziś do strefy euro należy zatem 19 państw. Monety euro są emitowane również przez cztery małe państwa, które nie należą do UE, ale podpisały specjalną umowę z UE: Andora, Monako, San Marino oraz Watykan. Euro jest oficjalnym środkiem płatniczym również w Czarnogórze, Kosowie oraz we francuskich posiadłościach zamorskich. Obecnie około 340 mln ludzi posługuje się euro na co dzień.

Strony wspólne, czyli identyczne dla wszystkich monet w strefie Euro, zostały wybrane w wyniku konkursu wygranego przez Luca Luycxa. 7 czerwca 2005 zadecydowano o zmianie projektu strony wspólnej monet euro. Monety 10, 20 i 50 centów oraz 1 i 2 euro wyemitowane po 1 stycznia 2007 roku przedstawiają mapę Europy bez podziału na poszczególne państwa Wspólnoty. Monety z Włoch (w tym także z San Marino i Watykanu) oraz z Austrii i Portugalii przedstawiają nowszy motyw dopiero od 2008 r. Decyzją Europejskiego Banku Centralnego rewers każdej z monet strefy euro wybitej po 1 stycznia 2009 musi ukazywać nowszy wariant. Członkowie strefy Euro mają prawo do umieszczenia na swojej stronie narodowej dowolny motyw, jeśli tylko zachowają pierścień dwunastu gwiazd w otoku i umieszczą nazwę lub symbol państwa-emitenta.

Finowie wymienili walutę narodową - fińską markę [FIM] na euro [EUR] w stosunku 5.94573 FIM za 1 EUR. Marka była w obiegu do 28 lutego 2002r. Monety i banknoty FIM można było wymieniać w banku centralnym do dnia 29 lutego 2012. Strony narodowe fińskich monet o nominałach od 1 do 50 centów zdobi herb tego kraju. Na monetach 1 euro przedstawiono parę łabędzi w locie, natomiast na monecie 2 euro - liście i owoce maliny moroszki. W zwyczaju handlowym Finów obowiązuje zasada "szwedzkiego zaokrąglenia" kwot do pełnych 5 centów. Finowie chcieli wycofać z produkcji monety 1- i 2-centowe nawet z zestawów rocznikowych. Zdecydowany sprzeciw zgłosiła Komisja Europejska. Wszystkie fińskie monety euro wybito w mennicy, której siedziba znajduje się w sąsiadującym z Helsinkami mieście Vantaa.