Final Fantasy XIII-2 to kolejna część niezwykle popularnego cyklu reprezentującego gatunek jRPG. W przeciwieństwie do większości odsłon serii, tym razem nie mamy do czynienia z odrębną historią. Zamiast tego, studio Square Enix postanowiło kontynuować wątki rozpoczęte w Final Fantasy XIII i jeszcze raz zaprezentować graczom doskonale znanych bohaterów. Głównymi producentami najnowszej produkcji pozostali Motomu Toriyama oraz Yoshinori Kitase, odpowiadający za stworzenie pełnoprawnej „trzynastki”.
Akcja Final Fantasy XIII-2 rozpoczyna się kilka lat po tym, jak Lightning wspólnie ze swoimi towarzyszami uratowała Cocoon. Ludzie na nowo zaczęli zaludniać Gran Pulse i zniszczony świat powoli się odbudowuje. Lightning w tajemniczych okolicznościach została jednak uznana za zmarłą – w co wierzą wszyscy, oprócz jej siostry, Serah. Bohaterka pamięta inną wersję wydarzeń i wierzy w to, że jej siostra wciąż żyje i potrzebuje pomocy. Przypuszczenia Serah potwierdza Noel, podróżnik w czasie, który pojawia się w momencie, gdy miasto Neo Bodhum zostaje zaatakowane przez potwory. Po poradzeniu sobie z zagrożeniem, Noel zabiera Serah w podróż do przyszłości, chcąc wyeliminować anomalie czasowe zagrażające światu oraz odnaleźć Lightining.
Istotnym elementem budującym Final Fantasty XIII-2 są podróże w czasie, możliwe dzięki użyciu Historia Crux. To tajemnicze zjawisko przypomina zbiór powiązanych ze sobą portali, prowadzących do różnych epok historii. Przewodnikiem po zawirowaniach czasowych jest zabawnie wyglądający Moogle. Twórcy posłuchali krytycznych uwag fanów i tym razem w czasie rozgrywki zwiedzamy bardziej rozległe lokacje, z rozbudowanymi miastami i licznymi mieszkańcami. Poza tym zabawa nie jest już tak liniowa jak wFinal Fantasy XIII – wiele lokacji i alternatywnych światów możemy odwiedzić po to, by zdobyć dodatkowe przedmioty, informacje lub doprowadzić do alternatywnego zakończenia gry.
Kolejne nowinki dotyczą zachowania postaci NPC, które reagują na pogodę w bardziej dynamiczny sposób – dla przykładu, gdy zaczyna padać, ukrywają się w zadaszonym miejscu. Same dialogi są teraz bardziej nieliniowe, co prowadzi do jednego z kilku dostępnych zakończeń. Wprowadzony został także system Live Trigger, polegający na tym, że zestaw możliwych do wypowiedzenia kwestii różni się z każdym podejściem do zabawy.
System walki działa w praktycznie ten sam sposób co w trzynastej odsłonie. Gracze nadal wybierają w trakcie gry paradygmaty klasowe postaci. Jedyną różnicą jest to, że kontrolujemy bezpośrednio jedynie dwóch członków drużyny, którymi są Serah i Noel. Trzecim towarzyszem jest jeden ze złapanych przez nas potworów. Wybrana bestia zbiera doświadczenie poprzez udział w walkach. Każdą z nich rozwijamy na podobnych zasadach jak postacie główne. Warto dodać, że w trackie zwykłych potyczek oraz walk z bossami pojawiają się quick time eventy, które zwykle są przypisane do ataków specjalnych oswojonych potworów lub specjalnych "filmowych" akcji bohaterów.
Oprawa graficzna nie zmieniła się zbyt mocno w stosunku do Final Fantasy XIII i dalej stoi na podobnym poziomie. Za stworzenie muzyki ponownie odpowiada Masashi Hamauzu, kompozytor ścieżki dźwiękowej do poprzedniej odsłony. Warto zauważyć, że soundtrack jest znacznie bardziej zróżnicowany niż przyzwyczaiła nas do tego seria. W trakcie rozgrywki usłyszymy więc np. typowe rapowe i popowe piosenki oraz ballady, a nawet posiadający tekst heavymetalowy cover popularnego motywu muzycznego Chocobo.
