Książka jest oryginalnym, opartym na wieloletnich badaniach źródłowych i bogatym doświadczeniu pisarskim Autorki, opracowaniem naukowym filozofii kultury, opisującym pierwszy okres twórczości Bogdana Suchodolskiego (1[zasłonięte]922-19). Wypełnia ona istotną lukę w literaturze historyczno-krytycznej i kulturoznawczej oraz w publikacjach poświęconych Suchodolskiemu. Poza bezspornymi walorami poznawczymi publikacja legitymuje się też niekwestionowanymi zaletami dydaktycznymi - napisana jasno, przystępnie i dobrą polszczyzną, dotyczy problematyki będącej przedmiotem studiów z zakresu historii polskiej myśli filozoficznej, kulturologicznej i społecznej. Można założyć, że z zainteresowaniem sięgną po nią zarówno wykładowcy, jak i studenci filozofii, nauk społecznych, pedagogiki, kulturoznawstwa oraz inni Czytelnicy.